واقعیتی بنام فضای مجازی/ادبیاتی که هرز می رود

به گزارش بولتن نیوز، شاید نخستین بار که در سال 1997 سایت شبکه اجتماعی اینترنتی به آدرس sixdegrees.com راه اندازی شد. هرگز گمان نمی رفت این جرقه 'تکنولوژیکال' با چه سرعتی فراگیر می شود و دنیای واقعی را به دهکده جهانی مجازی تبدیل می کند.

در سال های اخیر، رشد و گسترش فضای مجازی در دنیا به اندازه ای بوده که کمتر کسی می تواند ادعا کند از وجود این محیط و شبکه های مجازی بی اطلاع است.

شبکه ها و محیط هایی که بر تمامی ابعاد زندگی از جمله نوع معاشرت، پوشش، روابط دوستانه، فعالیت های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و حتی اقتصادی تاثیر گذاشته و به ابزاری قابل توجه در زندگی روزمره تبدیل شده است.

اعتیاد گروههای سنی مختلف به فضای مجازی، از وجود یک حقیقت تلخ و تهدید واقعی برای نسل امروز خبر می دهد، اما این حقیقت چنان با رنگ و لعاب رو در روی ما قرار گرفته که کمتر کسی ورای این تهدید را درک می کند.

امروز روزمرگی مجازی، جای خود را به زندگی واقعی داده و غرق شدن در دریای عمیق فضای مجازی، بدون دست و پا زدن همچنان قربانی می گیرد، قربانی هایی که روی امواج خروشان این فضا در حال حرکت هستند و نمی دانند، چه خطری در انتظار آنهاست.

گذشته از مزیت ها و مضرات فضای مجازی و اعتیاد به این محیط، ادبیات غنی فارسی در کانال و گروههای مجازی به صورت ناخودآگاه و زیرپوستی در حال تحریف است.

رفتاری که کاربران فضای مجازی آن را ' خلاصه نویسی' اینترنتی می نامند در بسیاری از محیط های اینترنتی در حال افزایش است.

این روزها خبری از شعار معروف' فارسی را پاس بداریم' نیست، جمله ای که از روی جلد کتاب های دبستان گرفته، تا صحبت مجری های تلویزیون همیشه یادآوری می شد، اکنون بیشتر به یک شعار پوچ و بی معنا شباهت دارد.

هر چند ارتباطات در فضای مجازی را به عنوان نسل جدیدی از ارتباطات اجتماعی باید پذیرفت اما رعایت نکردن حد استفاده از این تکنولوژی ها تهدیدی برای زندگی فردی و اجتماعی است.

ادبیان فارسی در کانالهای مجازی تا حدودی مورد غفلت قرار گرفته و نسل نوجوان نیز در این بین هر روز با این ادبیات تحریف شده، پیام رد و بدل می کنند.

پیام هایی که در آن حروف خوانا نوشته نمی شود، برخی حروف حذف می شود، اختصارهای غلط رایج یافته و البته در برخی مواقع دیده می شود استیکر های ساخته شده نیز با ادبیاتی متفاوت طراحی شده است.

عبارت های مختلف و نادرست از جمله، ' س' بجای سلام، 'ب، ک، چ' بجای ' به، که، چه'، ' خاهش' بجای خواهش، ' مام' بجای مادر، ' اودافظ یا بای' بجای خداحافظ، ' عجیجم' بجای عزیزم و دهها واژه و کلمه دیگر به وفور در فضای مجازی یافت می شود.

نوشتن کلماتی شامل حتا، حتمن، معمولن نیز بسیار رواج یافته و برخی از افراد نیز پا را فراتر گذاشته و در انتخاب حروف نیز بی توجه هستند، به عنوان مثال برای حروفی مثل ' ز، ظ، ض، ذ' یا ' ث، ص و س ' تعصبی نداشته و کلمات را به دم دست ترین این حروف نگارش می کنند.

پدیده دیگری نیز در فضای مجازی جولان می دهد، یک رفتار نگارشی که می توان از آن به عنوان تنبلی در نوشتن یاد کرد، در این آسیب، نویسنده برای کوتاه نویسی و یا افزایش سرعت در تایپ، بیشتر از تصاویر و علائم استفاده و از بکاربردن ادبیات پرهیز می کند.

به هر حال باید دقت شود ادبیات فارسی به راحتی در فضای مجازی ' هرز' نرود و زبان شیرین فارسی به مرور دستخوش تغییرات مجازی نشود.