همه روسای اتاق ایران/چه کسی فردا بر مسند ریاست می‌نشیند؟

به گزارش بولتن نیوز، انتخابات رئیس اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران فردا برگزار می‌شود و گمانه‌های زیادی در خصوص برگزیده این انتخابات مطرح است اما اینکه در نهایت کدام یک از طیف‌های اتاق بر مسند ریاست می‌نشیند، و چه شکلی از تعامل را با دولت در پیشبرد اهداف بخش خصوصی در پیش خواهند گرفت، برای فعالان بخش خصوصی بسیار حائر اهمیت است چرا که می‌تواند در آینده تجارت ایران تاثیر گذار باشد.

براین اساس، در دوره گذشته انتخابات اتاق ایران، محسن جلال پور با ۳۵۴ رای به عنوان رئیس، انتخاب شد.حالا باید دید پس از استعفای جلال پور به دلیل عارضه قلبی چه کسی بر مسند ریاست بزرگترین پارلمان بخش خصوصی ایران می نشیند.

از سوی دیگر نام مسعود خوانساری و غلامحسین شافعی به عنوان دو نفر از هیات رئیسه اتاق بازرگانی به عنوان گزینه های احتمالی ریاست مطرح شده است و شنیده‌ها حاکی از آن است که توافق نهایی اکثریت اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران برای انتخاب مسعود خوانساری صورت گرفته است.

براساس این گزارش، اتاق بازرگانی ایران تاکنون ۸ بار انتخابات رئیس را پشت سرگذاشته و تاکنون افراد مختلفی بر صندلی ریاست آن تکیه زده‌اند که در ادامه بر دوران ریاست آنها نگاهی اجمالی خواهیم انداخت.

پس از بحران‌های دوران انقلاب، علینقی خاموشی به عنوان نخستین رئیس اتاق ایران و تهران انتخاب شد. در آن زمان این دو اتاق کاملا در هم ادغام شده بودند و اغلب هیات رئیسه‌ آنها مشترک بودند. خاموشی در دوره‌های دوم، سوم و چهارم هم به عنوان رئیس اتاق تهران و ایران باقی ماند.

وی که عضو حزب موتلفه اسلامی بود سال‌ها به عنوان رئیس اتاق فعالیت می‌کرد و طرفداران وی علاء میرمحمد صادقی و عسگراولادی و تعدادی دیگر از این طیف هستند. علاء میرمحمدصادقی که جزو افراد با نفوذ اتاق به شمار  می‌رود و تاثیر زیادی بر انتخابات دارد، در آن دوره در جایگاه نایب رئیس نقش آفرینی می‌کرد.

البته حضور خاموشی در اتاق تهران زودتر از اتاق ایران به انتها رسید بطوریکه وی تا پنجمین دوره انتخابات هیات نمایندگان اتاق‌های بازرگانی به عنوان رئیس اتاق تهران باقی ماند تا اینکه در انتخابات اسفندماه ۱۳۸۱، محمدرضا بهزادیان به عنوان رئیس اتاق تهران انتخاب شد.

در نهایت، خاموشی پس از ۲۳ سال از ریاست اتاق تهران کنار رفت و تا ۴ سال پس از آن به عنوان رئیس اتاق ایران فعالیت می‌کرد اما سرانجام انتخابات دور ششم پایان دوران ریاست وی در اتاق ایران را رقم زد.

در دوره ششم انتخابات اتاق ایران، محمد نهاوندیان توانست اکثریت آراء را به دست آورده و در مستند ریاست اتاق تهران تکیه زند. در دوره نهاوندیان در اتاق تهران بود که جلسات "صبحانه کاری" با مسئولان دولتی پایه گذاری شد وریاست این جلسات را نهاوندیان بر عهده داشت؛ در این صبحانه های کاری  وزرا و مسئولان ارشد دولتی برای گفت و گفت با اعضای اتاق پیرامون مسایل و مشکلاتشان به اتاق بازرگانی می آمدند. اقدامات نهاوندیان در دوره ریاست بر اتاق تهران منجر به این شد که وی در انتخابات ششمین دور هیات نمایندگان اتاق‌های بازرگانی با کسب ۱۶۵ رای به عنوان رئیس اتاق ایران انتخاب شود.

محمد نهاوندیان دوره ششم و سه سال از دوره هفتم به عنوان رئیس در اتاق ایران حضور داشت و در دوره وی صبحانه‌های کاری به سطح اتاق ایران منتقل و بصورت مرتب برگزار شد. همچنین وی در این مدت توانست به دلیل ارتباط قوی با مجلس در روند تصویب برخی قوانین مهم از جمله قانون کسب و کار نقش مهم و اثرگذاری ایفا کند.  

 البته با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس قوه مجریه، رابطه اتاق با دولت کم رنگ شد؛ این اتفاق همزمان با ابلاغ قانون بهبود مستمر محیط کسب وکار بود و براین اساس، دولت موظف به حضور در اتاق در قالب شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی برای بررسی چالش های این بخش بود اما این قانون در دولت احمدی نژاد به فراموشی سپرده شد.

سرانجام در زمان انتخابات دولت یازدهم، نهاوندیان به عنوان مشاور در کنار روحانی قرار گرفت و پس از انتخابات هم به عنوان رئیس دفتر رئیس جمهور انتخاب شد. به دلیل حضور نهاوندیان در دولت، انتخاب رییس جدید برای اتاق ایران به معرض رای فعالان بخش خصوصی گذاشته شد.

پس از کناره گیری نهاوندیان از ریاست اتاق ایران، غلامحسین شافعی  و مسعود خوانساری به عنوان رئیس نامزد شدند که سرانجام  غلامحسین شافعی با ۱۷۸ رای توانست از خوانساری که ۱۶۲ رای کسب کرده بود پیشی بگیرد و برای یکسال و نیم ریاست اتاق را بر عهده بگیرد. وی در دوره نهاوندیان نایب رئیس اتاق ایران بود.

پس از پایان دوره هفتم دوباره موضوع انتخاب رئیس مطرح شد که در آن زمان، محسن جلال پور و مهرعلیزاده اعلام نامزدی کردند. اما در زمان انتخابات مهرعلیزاده از کاندیداتوری ریاست اتاق انصراف داد و محسن جلال پور به عنوان تنها کاندید ریاست،  با ۳۵۴ رای به عنوان رییس، بر مسند ریاست اتاق ایران تکیه زد. اما وی هم به دلیل بیماری قلبی، یکسال و دو ماه پس از ریاست، استعفا داد. وی رئیس اتاق کرمان و رئیس انجمن پسته ایران است و در دوره هفتم هیات نمایندگان اتاق ایران هم عضو هیات رئیسه اتاق ایران بود.

حال باید منتظر ماند دید فعالان بخش خصوصی در انتخابات فردا چه کسی را بر مسند ریاست مهمترین تشکل خصوصی کشور خواهند نشاند.