دانشمندان نوع جدیدی از آتش را کشف کردهاند که به نام شعلهی "چرخان آبی" شناخته میشود و میتواند نقطهی امیدی برای رسیدن به یک سوخت پاک تلقی شود. ضمن این که این نوع آتش این قابلیت را هم دارد که نفت نشت شده روی سطح آب را پاکسازی کند.
حدود چند صد هزار سال پیش بود که بشر توانست آتش را کشف کند و از این عنصر حیاتی در رفع نیازهای روزمرهاش بهره ببرد. اکنون دانشمندان موفق به کشف نوع جدیدی از آتش شدهاند که میتواند کاربردهای گستردهتری در آیندهای نه چندان دور داشته باشد.
به گزارش بولتن نیوز، به نقل از ساینس الارت، دانشمندان نوع جدیدی از آتش را کشف کردهاند که به نام شعلهی "چرخان آبی" شناخته میشود و میتواند نقطهی امیدی برای رسیدن به یک سوخت پاک تلقی شود. ضمن این که این نوع آتش این قابلیت را هم دارد که نفت نشت شده روی سطح آب را پاکسازی کند.
روند تشکیل این نوع شعله بر اساس ایجاد گردباد آتشین بوده که به طور طبیعی در اثر ترکیب دو عامل افزایش گرما و بادهای شدید به وجود میآید و در نهایت منجر به ایجاد شعلههای نازکی از آتش میشوند. زمانی که دانشمندان در حال ایجاد گردباد آتشین مصنوعی در آزمایشگاه بودند، شعلههای چرخان آبی رنگی را دیدند که متفاوت با یافتههای قبلی بود.
از دیر باز، گردباد آتشین به عنوان پدیدهای فوقالعاده ترسناک و مخرب شناخته شده بود. اما اکنون این پرسش مطرح است که آیا میتوان مانند برق آن را مهار کرد؟ "مایکل گالنر" مهندس حفاظت از آتش از دانشگاه مریلند در پاسخ به این سوال میگوید: "طبیعتا چنانچه شناخت کافی نسبت به این نوع آتش به دست آوریم، خواهیم توانست آن را کنترل کرده و از آن استفاده کنیم."
گردبادهای آتش دارای یک هستهی شعله هستند که توسط ستون چرخانی از هوای نامرئی احاطه شده است. این آتشها میتوانند در آتشسوزیهای طبیعی و مناطق شهری دیده شوند ضمن این که یک راه حل کلیدی برای مبارزه با نشت نفت به حساب میآیند. چرا که تاثیر بالایی در سوزاندن سوخت دارند.
در این راستا، پژوهشگران طی یک فرآیند شبیهسازی در آزمایشگاه با استفاده از دو قطعه کوارتز نیمه سیلندر و قرار دادن آنها در معرض هوای سرد، گردباد آتش ایجاد کردند و نفت نشت شده بر روی آب را به وسیلهی آن سوزاندند و پس از آن به طور غیر منتظرهای با یک شعله آبی رنگ خالص مواجه شدند.
در اینجا رنگ شعله از اهمیت بالایی برخوردار است. چرا که شعلهی زرد حکایت از نبود اکسیژن کافی دارد. در حالی که شعلهی آبیرنگ بیانگر این است که سوخت به صورت کامل شکل گرفته است و به دنبال آن کربن کمتری منتشر شده است.
پژوهشگران با پمپاژ حساب شدهی سوخت بیشتر در زیر شعله، توانستند آن را به مدت ۸ دقیقه برقرار نگه دارند. هر چند که از نظر آنها این مدت زمان ممکن است طولانیتر هم شود.
از طرفی اینطور استنباط میشود که فاصلهی موجود بین سطح شعله و سطح آب میتواند کمک کند که بخشی از شعله زودتر بسوزد.
با این حال محققان اذعان داشتهاند که هنوز به اطلاعات چندانی در مورد نحوهی سوخت و مکانیزم عملکرد شعلهی آبیرنگ نرسیدهاند.
یکی از این پژوشگران به نام "هوآهو شیائو" در این خصوص میگوید: "گردباد آتشین از نقطه نظر سیالات معمولا یک جریان آشفته محسوب میشود حال آن که شعلهی چرخان کاملا آرام و پایدار بوده و هیچ نشانهی آشفتگی در آن دیده نمیشود." وی در ادامه میگوید: "این کشف جدید بسیار هیجانانگیز است و فرصتهای مهمی را چه در محیط آزمایشگاههای تحقیقاتی و چه در خارج از آنها ایجاد میکند."
چالش بعدی دانشمندان پس از شناخت شعلهی آبی، شکستن مرزهای آزمایشگاه است تا از این پدیده در مقیاس گستردهتری استفاده کنند.
آنها امیدوار هستند که با استفاده از شعلهی چرخان آبی، نفت موجود از سطح آب دریاها و اقیانوسها را پاکسازی کرده تا بدین وسیله روشی جدید را جایگزین روشهای ناکارآمد فعلی کنند.
علاوه بر حل مشکل نفت نشت شده بر روی سطح آب و شناخت بیشتر مکانیک سیالات حرکت شعله، کاربردهای بالقوهی زیادی در خصوص این نوع شعلهی جدید آبی رنگ وجود دارد. هر چند که هنوز تحقیقات دانشمندان، روزهای نخست خود را سپری میکنند.
گالنر میگوید: "اولین بار است که در خصوص کاربردهای عملی گردباد آتشین مطالعاتی صورت میگیرد."