شناسایی وضعیت سلامتی انسان از جرم گوش

موم، واکس، جرم یا "سرومن" گوش از ورود گرد و خاک و میکروب‌ها به درون مجاری گوش جلوگیری می‌کند. از حالت و رنگ آن می‌توان حدس‌هایی در مورد سلامتی افراد زد.

تعریق زیاد ممکن است باعث ورود عرق به درون گوش شده و حالت آبکی به موم گوش دهد. اما اگر عرق نکرده‌اید، حالت آبکی و متمایل به سبز موم گوش ممکن است از عفونت گوشتان خبر دهد.

این حالت بین افراد با نژادهای مختلف، متغیر است. تحقیقی نشان می‌دهد اکثر آسیایی‌ها دارای موم گوش خشک و اغلب مردم آفریقا یا اروپا دارای موم گوش چسبنده و آبکی هستند. مطالعات ژنتیکی نشان می‌دهد، حالت‌های متفاوت موم گوش نوعی واکنش به شرایط محیطی است که آنها را از اجدادمان به ارث برده‌ایم.

بوی تند موم گوش ممکن است از آسیب یا عفونت گوش میانی خبر دهد. این نوع عفونت موسوم به "اوتیت مدیای مزمن" (chronic otitis media) با علائمی چون بوی نامطبوع جرم گوش و سوت کشیدن و احساس گرفتگی درون گوش شناخته می‌شود. همچنین فرد ممکن است در حفظ تعادل خود دچار مشکل شود.

پارگی یا عفونت پرده گوش منجر به تشکیل ضایعات پوستی روی پرده گوش می‌شود که "کلستئاتوم" (Cholesteatoma) نام دارد. این ضایعاتِ شبیه کیست به شکل جرم و کثیفی از گوش بیرون زده و باعث درد و گرفتگی مجرای گوش می‌شوند.

گاهی ممکن است مقدار جرم گوش بسیار کم به نظر برسد. این حالت به احتمال بسیار پایین بیماری "کراتیتیس" را نشان می‌دهد که به موجب آن، بافت سخت کراتیت مانع خروج موم از گوش شده و باعث درد و احساس گرفتگی در گوش می‌شود.

موم گوش با بالا رفتن سن و سال ممکن است حالت خشک و پوسته پوسته به خود بگیرد. اصولاً دلیل پوسته شدن موم گوش کم‌کاری غده‌های بدن هنگام پیری است. در چنین حالتی هیچ خطری سلامتی‌تان را تهدید نمی‌کند.