آيا طبيعي است كه بچه ها بترسند

گروه روانشناسی: آيا طبيعي ست كه بچه ها بترسند؟

به گزارش بولتن نیوز، هر دوره رشدي جديد در بچه ها با ترس هاي شخصيتي همان دوره همراه است. بچه هاي كوچك تر بيشتر از صداهاي بلند، اشياء ناآشنا و غريبه ها مي ترسند.

ترس يك احساس طبيعي است. ترس يك راه طبيعي ست كه به ما هشدار مي دهد تا نسبت به خطر واكنش نشان دهيم و كمك مي كند كه در شرايط تهديدآميز از خودمان مراقبت كنيم. جهان بچگاي پر از ترس ها است. زيرا جهان يك بچه مدام گسترش مي يابد. بچه ها زمان زيادي را صرف آموختن نحوه كلنجار رفتن با غريبه ها و چيزهاي ناآشنا مي كنند. از آنجايي كه فهم بچه هاي كوچك از عامل به وجود آورنده ترس و تأثير آن محدود است و مرز بين تخيل و واقعيت براي آنها به آساني مشخص نيست، جهان مي تواند برايشان مكان ترسناك، درهم و برهم و گيج كننده اي باشد.

هر دوره  رشدي جديد در بچه ها با ترس هاي شخصيتي همان دوره همراه است. به اين ترتيب تأثيرسن بچه ها در نوع ترسشان خيلي مهم است.

ما نمي توانيم همه ترس ها را رد و حذف كنيم. بعضي ترس ها ممكن است نتيجه مفيدي داشته باشند. مثل ترس از خودروها در يك خيابان شلوغ. اما به هر حال ما بايد به بچه ها كمك كنيم خودشان احساسات ترس آورشان را بفهمند. مطالعات نشان مي دهد كه ترس ها در يك الگوي منظم ظاهر مي شوند و ناپديد مي شوند كه اين الگوها در بچه ها شبيه به هم است. يعني اين كه هر دوره  رشدي جديد در بچه ها با ترس هاي شخصيتي همان دوره همراه است. به اين ترتيب تأثير سن بچه ها در نوع ترسشان خيلي مهم است. بچه هاي كوچك تربيشتر از صداهاي بلند، غريبه ها و اشياء ناآشنا مي ترسند. غالباً اين ترس ها براي ديگران آشكار نمي شود. چون بچه ها خودشان همزمان با فهم و درك بيشتراز محيط، توانايي هايشان را هم توسعه مي دهند و در نتيجه مطمئن تر با اين عوامل ناآشنا معامله يا رفتار مي كنند. ترس از مرگ، تاريكي، ديوها، دزدها و ريشخند واستهزاي ديگران نمونه هايي از ترس هاي مخصوص بچه هاي سن سه تا شش سال است.

- به ترس هاي بچه ها نخنديد. مسخره كردن يك پاسخ معمولي است كه بزرگ ترها به ترس مي دهند. اما خنديدن به ترس در بچه ها ترس آنها را كاهش نمي دهد و فقط اطمينان بچه را از بين مي برد. جملاتي مانند " مثل بچه هاي  گنده نازك نارنجي نباش كه از تاريكي مي ترسند" فقط بچه ها را شرمنده مي كند و بچه ها را در مورد احساسشان به شك مي اندازد. بچه هايي (و بزرگسالاني) كه احساس مي كنند ريشخند مي شوند به زودي سهيم كردن ديگران دراحساسات و تجربياتشان را كنار مي گذارند.

 

- ترس هاي بچه ها را نديده نگيريد. با گفتن اين حرف به بچه كه "اينها به تو  صدمه نمي زنند" اين احساس را در او به وجود مي آوريد كه او خودش به تنهايي بايد با ترسش روبرو شود. بچه ها ممكن است ترس را در خود خفه كنند و براي مواجهه با آن با خود به نتيجه نرسند، مگر اين كه درباره شان صحبت كنند. به بچه تان اطميناني كه او به آن نياز دارد  بدهيد. او ممكن است از شما بخواهد كه به يك اتفاق ترسناكي كه براي او پيش آمده، بيش از يك بار گوش دهيد. ممكن است از شما بخواهد كه دليل آن اتفاق را بارها و بارها برايش توضيح دهيد. همه اينها كمك مي كند تا آن حادثه بچه را كمتر بترساند و در نتيجه به تسلط بر ترسش منتهي شود.

 

تشويق كردن بچه تان به صحبت درباره شرايط ترس آور كمك مي كند كه حادثه كمتر ترسناك شود و به تسلط او بر ترس مي انجامد.

- به بچه ها در شرايطي كه مي ترسند فشار نياوريد. تلاش براي اين كه  برهمه يك ترس بزرگ يك بچه يك باره و با استفاده از روش هاي شوك آور غلبه كنيد به ندرت جواب مي دهد. بلكه به تراكم ترس در او مي انجامد. به بچه تان زمان بدهيد تا به تدريج بر شرايط ترس آورغلبه كند. اگر او از سگ هاي بزرگ مي ترسد به او اجازه دهيد كه در ابتدا با سگ كوچك يا سگ معمولي آشنا شود.

 

- به بچه ها درباره ترس هايشان دروغ نگوييد. دروغ گفتن به بچه تان درباره يك شرايط ترس آور معمولاً ترس بيشتري به دنبال مي آورد. گفتن حقيقت و آماده كردن كودك براي شرايط ترس آور مي تواند به بچه تان كمك كند تا آن را مديريت كند. براي مثال، قبل از اين كه بچه شما براي يك عمل جراحي به بيمارستان برود، او را براي گردش به بيمارستان ببريد، كتاب هايي درباره بيمارستان ها بخوانيد، و شرايطي را برايش مهيا كنيد كه با كساني كه به بيمارستان رفته اند صحبت كند. شما مي توانيد به او ياد بدهيد كه چگونه درباره چيزهاي ترسناك به شكل پيشرفته فكر كند و چگونه درباره شرايط جديد نگران باشد (يا نگران نباشد).

 

- ترس هاي شخصي را به بچه ها انتقال ندهيد. بچه ها بي درنگ با ترس ها و شرايط ترس آوري كه اطراف آنهاست تطبيق پيدا مي كنند. موقعي كه يكي از والدين از عنكبوت مي ترسد، بچه ها آن را حس مي كنند. حتي ترس و بي اعتمادي و سوء ظن به آدم هاي مختلف مي تواند از والد به بچه و از نسلي به نسلي منتقل شود. روشي كه شما در مديريت ترس هايتان به كار مي گيريد، به بچه تان الگويي مي دهد تا در مواقع مشابهي كه براي خودش پيش مي آيد، آن را دنبال كند.

 

- ترس هاي بچه ها را به عنوان واقعيت بپذيريد. دانستن "بعضي وقت ها تاريكي مي تواند ترس آور باشد.. آيا تو نور مي خواهي؟" به بچه ها اجازه مي دهد بفهمند مجازند بترسند و ترس هايشان را بيان كنند.

 

به بچه هايتان كمك كنيد براي مقابله با وقايع ترسناك تمرين كنند. اگربچه احساس كند كه بعضي كنترل ها برروي  واكنش هايش مقابل ترس وجود دارد به او كمك مي كند تا براي مقابله با ترس اعتماد به نفس بيشتري داشته باشد.

 

- به بچه ها كمك كنيد دامنه مهارت هاي غلبه كردن بر واكنش ها را گسترش دهند. اگر بچه ها احساس كنند كه مقداري كنترل بر واكنش هايشان دارند، احساس  مهارت و كفايت و اعتماد به نفس به دست مي آورند. بپرسيد " فكر مي كني اگر يك زنبور اطرافت پرواز مي كرد چه كاري مي توانستي بكني ؟"  به بچه اجازه دهيد كه به بعضي از راه حل ها اشاره كند و تجربه رويارويي با موقعيت ترس آور را با پاسخ هاي مختلف تمرين كند. به بچه ها اجازه دهيد تا با ترس هايشان از ميان بازي نمايشي مواجه شوند.از هنر استفاده كنيد تا به بچه ها كمك كنيد ترس هايشان را بيان كنند. اگر بچه شما مي تواند تصوير يك ديو را بكشد، ديو ممكن است برايش كمتر ترسناك شود.

 

- به بچه ها اجازه دهيد واكنش مردم ديگر را مقابل چيزها يا شرايطي كه خودشان از آن مي ترسند تماشا كنند. تماشاي بچه ديگري كه يك بچه مارمولك را در دست گرفته ممكن است بيشتر از كلمات به بچه شما كمك كند ترسش از خزندگان بريزد.

 

- انتظارتان را با سن بچه تان تطبيق دهيد. اگر انتظارات مناسب با رشد بچه از او داشته باشيد، بعضي از ترس ها از او فرار مي كنند. مثلاً انتظار از يك بچه چهارساله كه روي يك چرخ و فلك بزرگ سوار شود، ممكن است شرايط ترسناكي برايش به وجود آورد تا يك بچه ده ساله كه عاشق اين كار است.

 

- مهم است كه به بچه ها كمك كنيد تا بياموزند از راه هايي كه احترام و شأن و ارزششان حفظ مي شود از عهده ترس هايشان برآيند. هنگامي كه شما به تدريج به بچه تان كمك كنيد تا با ناشناخته ها آشنا شود، تجربياتش در اين كار به او اطميناني را كه نياز دارد تا بر وضعيت ناآشنا تسلط پيدا كند را مي دهد. اين ترجيح دارد بر اين كه جلوي مواجهه او با شرايط جديد را بگيريد.

منبع: سايت مركز آموزش و پرورش ابتدايي دانشگاه مينه سوتاي آمريكا