ترس والیبال ایران از اعتماد کردن به جوان ها

به گزارش بولتن نیوز؛تیم ایران همان شب قبل که با نتیجه سه بر دو مقابل صربستان برنده شد ناکام بود.ناکام از رسیدن به مرحله بعدی رقابت های لیگ جهانی.این هم چندان مهم نیست.ایران چهارمین حضور خودش در این رقابت ها را تجربه می کرد و نوساناتی که در این 4 سال داشت را می توان به حساب طبیعی بودن،کم تجربه بودن و خیلی مسائل دیگر گذاشت اما...

نکته ای که اهمیت زیادی دارد ترسی است که از بازی دادن به جوان ترها،به بازیکنان 17 و 18 ساله و به آنهایی که می توانند آینده این والیبال را رقم بزنند وجود دارد.ایران صربستان را برد اما همان دیشب از گردونه لیگ جهانی حذف شده بود و بازی هایش تشریفاتی.حالا چه اصراری وجود دارد که در فاصله یک ماه مانده به رقابت های المپیک و نخستین حضور ایران در این تورنمنت مهم جهانی همیشه سعید معروف بازی کند،همیشه عادل غلامی در ترکیب باشد و همیشه محمد موسوی از دفاع روی تور ایران دفاع کند؟

شب گذشته و در بازی با ایتالیا بازیکنی مقابل بچه های ایران قرار گرفت که فقط 19 سالش بود؛سیمئونه جیانلی.بازیکنی که دو سال قبل و در همین لیگ جهانی باز هم مقابل ایران حضور داشت.او دو سال قبل 17 ساله بود و بازی مقابل ایران اتفاق مهمی بود تا کسب تجربه کند.دو سال پیش ایتالیایی ها را شکست دادیم و خوشحال از اینکه یکی از پر افتخارترین ها را برده ایم به خودمان بالیدیم.آن زمان بردن ایتالیا خیلی هیجان انگیز بود،با معروف،با مهدوی ،با قائمی و با محمودی.

دیشب مقابل ایتالیا هم با همین نفرات باختیم.چند سال است با همین نفرات بازی می کنیم و در کوچکترین تورنمنتی که شرکت می کنیم ترکیب ایران چندان تفاوتی نمی کند.دیشب محتشمی که بازی را گزارش می کرد هم در این مورد حرف زد و گفت:«ایتالیایی ها  دو سال قبل بچه های را مقابل ایران بازی دادند.حالا همان بچه یکی از بهترین های دنیا در پست خودش است.ولی ما چون مدام امروزمان را دیده ایم ، دست به جوانگرایی نزدیم.حتی وقتی یکی از بازیکنان مان مصدوم می شود به جای او یار 37 ساله را دعوت می کنیم و یادمان می رود که فردایی هم برای والیبال مان داریم.»

محتشمیان راست می گوید.حتی زمانی که امیدی به صعود نداریم و بازی برای مان کاملاش تشریفاتی است باز هم هزینه نمی کنیم و به جوانترها اجازه بازی نمی دهیم.به آنها که انگیزه دارند و بازی قابل غول های والیبال جهان می تواند برای شان بهترین تجربه باشد.تجربه اینکه اگر دو سال دیگر مقابل ایتالیا بازی کردند دیگر دست و دل شان نلرزد و اسیر بزرگی اسم این تیم نشوند.محتشمیان راست می گوید، شاید پس از المپیک خیلی از بازیکنان فعلی در تیم ملی نباشند،شاید دیگر مهدوی ها و ظریف ها و معروف ها نباشند اما آیا ما بازیکنی داریم که مثل جیانلی هنوز بیست ساله نشده باشد ودر پست خودش در دنیا بهترین باشد؟