لیونل؛ ما را تنها نذار!

به گزارش بولتن نیوز؛لیونل مسی ستاره فوتبال جهان پس از قهرمان نشدن از جام ملت های آمریکا همه را شوکه کرد و گفت:«خداحافظ تیم ملی آرزانتین.»

این اتفاق در حالی افتاده است که ساعاتی پس از این خداحافظی کمپین های مختلفی به راه افتاد تا لیونل را از تصمیمی که گرفته منصرف کنند.

روزنامه اوله چاپ آرژانتین تیتر امروز خودش را به مسی اختصاص داده است و در این مورد نوشته است:«ما را تنها نگذار.»

همچنین آی اسپورت در این مورد نوشته است:آبی‌‌و‌سفیدها از سال 93 هفت بار به فینال تورنمنت‌های بزرگ رسیده‌اند و هر هفت بار شکست خورده‌اند. آن‌ها در سه سال گذشته سه فینال متوالی کوپا و جام‌جهانی را با لغزش در گام‌های آخر از دست داده‌اند.

 شخصیتی در رمانِ هری‌پاتر وجود داشت که به واسطه دوران کودکی زجرآلود و مواجهه دائمی با مرگ اطرافیان، می‌توانست موجوداتی را تماشا کند که برای دیگران نامرئی به نظر می‌رسیدند. مرگ، همیشه جای ثابتی از زندگی او ایستاده بود. بی هیچ‌نشانی از محو‌شدن، حل‌شدن، فراموش‌شدن. ناکامی دوباره آرژانتینی‌ها در یک مسابقه بزرگ و خداحافظی دسته‌جمعی‌شان از تیم‌ملی، شاید نتیجه تسلیم‌شدن آن‌ها در نبرد همیشگی با مرگ باشد. آبی‌‌و‌سفیدها از سال 93 هفت بار به فینال تورنمنت‌های بزرگ رسیده‌اند و هر هفت بار شکست خورده‌اند. آن‌ها در سه سال گذشته سه فینال متوالی کوپا و جام‌جهانی را با لغزش در گام‌های آخر از دست داده‌اند. وقتی هیگواین در سومین فینال پیاپی تک‌به‌تک خراب می‌کند، وقتی آگرو و دی‌ماریا کم‌رمق و خودخواهانه ظاهر می‌شوند و وقتی کاپیتان مسی پنالتی‌اش را بر باد می‌دهد، به نظر می‌رسد آرژانتینی‌ها توانایی ذهنی عبور از این طلسم را ندارند. ساده نیست که هر سه تابستان اخیر را با عبور از کنار یک جام ارزشمند قهرمانی و نگاه کردن به آن گذرانده باشی. خیلی نزدیک. بیشتر دور. ساده نیست که مدام روی سکو رفته باشی، فقط برای آن‌که تیم قهرمان بیشتر به چشم بیاید. حالا دیگر شاید همه آن‌ گل‌ها و ایستگاهی‌ها و پیروزی‌ها در مسیر فینالیست‌شدن اهمیتی نداشته باشند. دنیا، مسی و رفقا در لباس تیم ملی را با لغزیدن‌های گام آخر و اشک‌های بعد از شکست به یاد خواهد آورد. تقریبا همه آرژانتینی‌ها سنگینی بار تحمل‌ناپذیر شکست را روی شانه‌های مسی قرار می‌دهند. تقریبا همه، به جز روزنامه اوله و این جلد. که هنوز تصمیم به ناامیدشدن نگرفته و نمی‌خواهد دست از رویاپردازی بردارد. چیزی شبیه آخرین سکانسِ یک فیلم ترسناک که نورِ صبح را برای پشت سر گذاشتن همه وحشت شبانه شکار می‌کند.  وحشت هنوز هست، شکست و مرگ و سرافکندگی هم. اما فوتبال هنوز هم یعنی خسته‌نشدن، دویدن، ساختن و جبران کردن. فوتبال یعنی همین آرزو. همین تیتر:«ما را تنها نگذار مسی!».