3چراغ قرمزبرای عملکرد فدراسیون وزنه‌برداری

به گزارش بولتن نیوز؛ «شاهین نصیری نیا» مرد طلایی رقابتهای جهانی سال ۱۹۹۹ که توانست با پایان دادن به سلطه «پیروس دیماس» قهرمان سه دوره المپیک، نخستین طلای ایران بعد از سی و دو سال را کسب کند، با توجه به وضعیت کنونی این رشته، به سکوتش خاتمه داد و انتقادات تندی را نسبت به وضعیت کنونی وزنه برداری ایران مطرح در آستانه حضور در المپیک ۲۰۱۶ ریو مطرح کرد.

نصیری‌نیا با توجه به ناکامی ایران در رقابتهای جهانی ۲۰۱۵ هیوستون، برکناری حسین توکلی، تمرین انفرادی کیانوش رستمی و همچنین میزبانی پر حرف و حدیث جام فجر، یادداشتی را در اختیار گروه ورزشی خبرگزاری مهر قرار داد. در یادداشت این وزنه بردار آمده است:

یكسال از حضور على مرادى در راس امور فدراسیون كه با وعده هاى فراوان و انتقادات شدید از عملكرد ریاست قبلی همراه بود می گذرد. علی مرادی در آن روزها بارها انتقاداتى از جمله عدم رسیدگى به هیات‌ها، كمبود امكانات، نبود اسپانسرهاى مناسب براى ورزش دوم كشور، نقایص فراوان در برگزارى لیگ، رها شدن مقوله استعدادیابى، برگزارى نامناسب مسابقات رده‌هاى سنى مختلف، آشفتگی كمیته‌هاى مختلف فدراسیون را مطرح کرد، اما با گذشت یكسال از حضورش بر مسند ریاست فدراسیون شاهد بودیم كه نه تنها كوچكترین تغییرى در آنچه كه خود او به آن اعتراض داشته بوجود نیامده چه بسا از منظر دیگر بدترهم شده است.

افت عملکرد تیم‌های ملی در مسابقات بین‌المللی‌
در فدراسیون قبلى تیم‌هاى ملى قدرتمندى داشتیم كه همان تیم نیز با بی‌تدبیرى و خود محورى از بین رفته است بطوریکه امروز در كسب عنوان در آسیا نیز با مشكل مواجه هستیم. تیم‌هاى ملى كه در زمان ریاست قبلى عناوین مختلفى در مسابقات نوجوانان ،جوانان و بزرگسالان جهان كسب کردند در یكسال گذشته در دو مسابقه آسیایى وجهانى جوانان وبزرگسالان، ضعیف‌ترین نتایج سالهاى اخیر را بدست آوردند. در این بین نه تنها عنوان قویترین مرد جهان را از دست دادیم بلكه همین عنوان در آسیا را هم از چنگ ما در آوردند كه البته تاكنون هیچ توجیه منطقى از سوی رییس فدراسیون و كادر همراهش شنیده نشده است.

بستن در فدراسیون به روی قهرمانان
عدم اقتدار در كادر فنى تیم‌هاى ملى به خوبى محسوس است و از دست دادن بزرگترین سرمایه هاى ملى در عرصه مربیگرى و اجرایى كه به جرم عدم حمایت علی مرادی در انتخابات فدراسیون مورد بى مهرى قرار گرفته اند.

به واقع جاى سوال و تأمل است؛ چرا قهرمانانى چون كورش باقرى، حسین رضازاده، برادران پانزوان كه از سرمایه هاى وزنه بردارى ایران و دارای تجربه و دانش كار هستند و سالها براى پرورش آنها هزینه شده، امروز جایگاهى در این رشته ندارند؟ رییس فدراسیون در ظاهر اعلام كرد در فدراسیون به روى همه باز است اما متاسفانه با خود محورى و انتقام جویى و به تأثیر از افراد ناكارآمدى كه در اطراف او قرار دارند همچنان شاهد دور بودن این سرمایه ها هستیم. حال سوأل اینجاست آیا جایگاه این قهرمانان از برخی افراد بی تجربه‌اى كه هم اکنون درپست هاى مختلف مشغول به كار هستند و با وجود كمترین دانش اظهار نظر فنى می كنند كمتر است؟

شورای بله قربان‌گو!
بعضاً دیده می شود افرادی كه از تجربه كافى و دانش روز این رشته بى بهره اند و سالها از وزنه بردارى دور بوده اند در كمیته تشریفاتى فنى كه بعدا به شوراى عالى فنى تغییر نام یافت گمارده شده اند و نكته جالب اینكه نفراتى در این شورا هستند كه حتى پرورش یك وزنه‌بردار را نیز در كارنامه خود ندارند. این شورا عملاً هیچ نقشى به غیر از تأیید تصمیمات رییس فدراسیون ندارند و بدون هیچ اعتراضى به هر تصمیمى كه شخص رییس فدراسیون دارد تن می دهند و البته هستند اندك افرادى كه در اعتراض به همین روند عطاى حضور در این شورا را به لقایش بخشیدند .

هزینه هنگفت تغییر دکوراسیون بجای تجهیز امکانات فرسوده
اگر رییس فدراسیون به ساده‌ترین اصولى هم پایبند بود به جاى ایجاد رستوران و كافى شاپ و نصب دوربین‌هاى مدار بسته و تغییر دكوراسیون داخلى فدراسیون كه هزینه هاى هنگفتى بر دوش فدراسیون گذاشته، می توانست امكانات فرسوده وزنه برداری را تجهیز کند تا همچون دوره ریاست بهرام افشارزاده زمینه ظهور ستاره هاى امروزی مهیا شود. ستاره هایی که حاصل تأمین امكانات و استعدادیابى در آن زمان بودند و امروزه هیچ توجهى به آنها نشده است.

مصدومیت سلیمی و جدایی رستمی از اردو
در تیم ملى نیز همان طور كه دیدیم بهداد سلیمى و سعید محمدپور و البته به تازگى نواب نصیر شلال آسیب دیدند، مجید عسگرى ، جابر بهروزى و رسول تقیان كه امتیازات خوبى براى كسب سهمیه المپیك كسب كردند كنار گذاشته شدند، كیانوش رستمى نیز كه با بى اعتمادى به كادر فنى به تنهایى و با مربیگرى خود كارش را دنبال میكند و معلوم نیست در صورت كسب قهرمانى فدراسیون چه ادعایى می تواند در خصوص او داشته باشد. كه البته  تنها دلیل این اتفاقات هم می توان در خود محورى شخص رییس فدراسیون دانست كه باعث تصمیمات غلط بعدى و ایجاد حواشى مختلف شد.

پشت پرده برگزاری جام فجر و صرف هزینه میلیاردی
به راستى برگزاری جام فجر ارزش هزینه هنگفتی كه بر دوش فدراسیون گذاشته شد را داشت یا در پشت پرده این مسابقات كه به گفته خود مسئولان فدراسیون بیش از یك میلیارد هزینه در برداشته است، اهداف و دلایل دیگری پنهان بود؟ آیا صرف این هزینه بیشتر به دلیل مطرح كردن نام شخص علی مرادی و نزدیكى به فدراسیون جهانى نبود و یا براى اینكه تاماش آیان رئیس فدراسیون جهانی در صحبت با رسانه‌ها چند خط از او و سیاست هایش تعریف کند؟

در حالى كه باشگاه‌هاى ما در بدترین شرایط و كمترین امكانات از علاقمندان و عاشقان به وزنه برداری پذیرایى می‌كنند، آیا هزینه چند میلیونى اقامت جناب رییس در كنار اتاق آیان در هتل نمی توانست تعدادی از این باشگاه‌هاى فرسوده را سر و سامان دهد تا نوجوانان و جوانان با شور و شوق بیشترى به آینده امیدوارتر شوند؟ براستى هزینه پذیرایى و برگزارى مسابقاتى كه آمار شركت كنندگان آن ٢٥ نفر از ١٥ كشور درجه چندم در دنیاى وزنه بردارى است، یك میلیارد بود؟ فدراسیونى كه اعلام می‌كند از پیشكسوتان این رشته در این مسابقات دعوت كرده، براى دعوت نكردن از چهره‌هایی چون حسین رضا زاده، كورش باقرى، حسین توكلى، برادران پانزوان و خیلى از افرادی كه حق بزرگى به گردن وزنه بردارى كشور دارند چه توجیحى می تواند داشته باشد؟ آیا حضور این بزرگان وزنه بردارى نمی‌توانست بر وزن این مسابقات اضافه کند؟ حال آنكه استفاده ابزارى از همین قهرمانان در مقاطع زمانی مختلف و به اشكال گوناگون در دستور كار رییس فعلى فدراسیون بوده است.

پست گرفتن به چه قیمت؟
براستى اگر گرفتن پست‌هاى مختلفی از جمله حضور در هیأت رئیسه و یا دبیر كلى كنفدراسیون آسیا كه سابقه آنرا داشته‌ایم اینقدر مهم بود چرا همان زمان که این پست‌ها را داشتیم در فکر تعامل با فدراسیون جهانى نبودیم تا امروز براى بدست آوردن مجدد آن مجبور نباشیم وزنه‌بردارى كشور كه در فقر امكانات بسر می برد را متحمل هزینه هاى هنگفت كنیم. در واقع چرا باید سرمایه ایران كه می‌تواند در امر رشد و شكوفایى وزنه بردارى كشور هزینه شود را در این راه و براى گرفتن پستهاى مختلف صرف كنیم؟

امید است ریاست فدراسیون كه سابقه ١٢ سال حضور بر ریاست این فدراسیون و دبیر كلى كنفدراسیون آسیا را بر عهده داشته و بنا بر دلایلی همین پست‌ها را نیز از دست داده از تجارب تلخ گذشته در جهت پیشرفت و اعتلاى وزنه بردارى ایران استفاده كند و بهره مندی از تمام نیروهاى قابل و كارآمد را در دستور كار قرار دهد. بى شك حضور اندیشه و فكرهاى متفاوت و تحمل انتقاد می‌تواند راهكارهاى بهترى در جهت رشد این رشته در خود داشته باشد.