دورنمای روابط آمریکا با کردهای سوریه

گروه  بین الملل-از وقتی که بحران سوریه شروع شد کردهای این کشور تلاش کردند خط سومی را انتخاب کنند. به این معنا که آنها  با دولت سوریه وارد نبرد و درگیری نشدند و کوشیدند مناطق خویش را از تیررس داعش و تروریستهای تکفیری دیگر دور نگاه دارند.اما این باعث نشد تا تکفیریها مناطق کردنشین را هدف قرار ندهند بخصوص که آنها در مناطقی نفت داشتند. داعش در این دوره که از محل فروش نفت پول خوبی به جیب می زد کردها را در زمره کفار قرار داد و با کردها هم درگیر شد. در این دوره حمایت لجستیکی ترکیه از داعش بسیار بالابود. ترکیه هم که بیم دسترسی کردها را به مرزهایش را داشت حمایتهایش را بشدت از داعش گسترش داد تا داعش را در همسایگی خود ببیند. به عبارت دیگر داعش همسایه بهتری برای ترکیه به شمار می رفت.داستان کوبانی هم معروف است و کسی نیست به یاد نیاورد که داعش با کمک ترکیه وارد این شهر شد به این امید که بتواند این شهر را هم کنترل کند. تقریبا شهر داشت سقوط می کرد که برای اولین بار کمک نظامی آمریکاییها به وسیله هواپیما بدست کردها در کوبانی رسید و حملات هوایی علیه داعش در این شهر آغاز شد.


 به گزارش بولتن نیوز،بدین ترتیب اولین هماهنگی ها بین نیروهای کردی و آمریکاییها صورت گرفت و سرانجام شهر سقوط نکرد و کردها این روابط را با آمریکاییها توسعه دادند . آنها البته همزمان با روسیه نیز روابط خود را توسعه دادند اما بیشترین کمک نظامی را از آمریکاییها می گیرند. در عملیات منبج که یکی از دژهای داعش به شمار می رود کردها برای ورود به آن از حمایت گسترده هوایی آمریکاییها برخوردار شدند.قبل از این عملیات نیز ترکیه خواسته بود که حاضر است با آمریکاییها در خصوص نیرد با داعش همکاری بکند به شرطی که دست از حمایت از کردها در سوریه بردارند.اما این اتفاق نیافتاد و اکنون آمریکاییها بیشترین هماهنگی را با کردها در سوریه دارند. کردها می گویند سیستم فدرالی را برای سوریه ترجیح می دهند اما تاکید هم می کنند که هیچ وقت دنبال تشکیل دولت نیستند .در عرصه نظامی به نظر می رسد آمریکاییها کردها را ترجیح می دهند و دولت ترکیه را هم در این خصوص دور زده اند.حال سوال این است ایا روابط کنونی آمریکاییها با کردها در سوریه باقی خواهد ماند؟ آیا آمریکاییها تمام مصالح خود را با ترکیه به فراموشی می سپارد؟آیا کردها امیدوار هستند که برای بعد از نبرد با داعش هم حمایت آمریکا را از خود داشته باشند؟

اگرچه پاسخ به این سوالات بسیار سخت است اما می شود پیش بینی کرد که این روابط تا به کجا پیش می رود. آمریکاییها خوب درک کرده اند که با حمایت از کردها می توانند به راحتی بسیاری از مناطق سوریه را به کنترل دربیاورند بدون اینکه هزینه زیادی متقبل شوند. قبل از این آمریکاییها میلیونها دلار هزینه کرده بودند که نتیجه اش 65 نیروی نظامی بود که می خواستند دولت سوریه را سرنگون کنند. اصولا آمریکاییها از سیاستهای چند وجهی در منطقه پیروی می کنند که برخی از این ابعاد این سیاستها متضاد هم هستند.آمریکاییها قصد دارند برای بعد از پایان تروریستها و ترسیم نقشه جدید سوریه بر روی کردها حساب باز کنند،. برای اینکه حساسیت ترکیه را هم کم کنند از عملیات ترکیه علیه پ.ک.ک در ترکیه حمایت می کنند. این در حالی است که ترکیه مدعی است کردهای سوریه در لوای تفکرات پ.ک.ک در سوریه فعالیت می کنند.مراد یتکین در خصوص زمان روابط آمریکا با کردهای سوریه می گوید:به اعتقاد من چیزی شبیه توافقنامه الجزایر سال 1975 میلادی که باعث شکست حرکت کردی در عراق شد رخ خواهد داد، چون کردها در پی جلب حمایت دولتهای قدرتمند برای تشکیل دولت کردی هستند اما همیشه این دولتها وقتی کارشان در منطقه تمام شده است کردها را رها کرده و موجب خسارتهای فراوان به کردها شده اند.

اما واقعیت سوریه این است که شرایط کنونی سوریه با زمان توافقنامه الجزایر بسیار متقاوت است و حجم بازیگران  و نقش آنها بسیار متفاوت است ولی واقعیت سوریه حضور نیروهایی است که اصولا چندان با کردها همسو نیستند. به عبارت دیگرآمریکاییها  هم اعراب سوریه را باید درنظر داشته باشند و هم باید کشورهای منطقه مانند ترکیه را که حساسیتهای زیادی در خصوص مسایل کردی دارند در نظر گیرند. از این رو می توان گفت آمریکاییها بدین طریق در تلاش هستند با تقسیم بندیهای جدید در سوریه از هم اکنون برای آینده سوریه یارگیری کنند و با توجه به نزدیکی کردها به مرزهای عراق کردها را از ائتلاف سه جانبه روسیه، ایران و سوریه دور نگاه دارند. سایر بافتهای سوریه بخصوص جریانهای سیاسی عربی بسیار پراکنده و تحت تاثیر تفکرات تکفیری هستند لذا در مقطع کنونی بر کردها تمرکز کرده تا هم نفوذ خود را در سوریه بیشتر بکنند وهم برای اینده سوریه یارگیری کنند.

از این رو ائتلاف سه جانبه باید این را در نظر داشته باشد که تحولات جدید در حوزه نظامی را تنها در حوزه زمان کنونی ارزیابی نکند بلکه باید ابعاد زمانی دورتر را نیز ببیند.تقسیم قدرت در سوریه، تقسیم جغرافیایی سوریه براساس چهارچوبهای قومی ، همواره سیاستهایی بوده است که آمریکا در سوریه پیروی کرده است و در این راستا می خواهد از کردها هم به نحو احسن در این زمینه بهره گیرد.حال سوال این است آیا کردهای سوریه تمام توپهای خود را در سبد آمریکا خواهند گذاشت؟ بخصوص که کردهای سوریه تنها 15 درصد جمعیت سوریه را تشکیل می دهند؟ آیا کردها فکر می کنند که آمریکاییها آنها را به بقیه سوریها ترجیح خواهند داد؟ زما به این سوالات پاسخ خواهد داد ولی آنچه مسلم است این است که آمریکاییها سوریه یکپارچه را نمی خواهند.