جایگاه و مقام حضرت خدیجه(س) در بیان آیت الله جوادی آملی

گروه مذهبی: به مناسبت فرا رسیدن دهم ماه مبارک رمضان، سالروز وفات جانسوز ام المؤمنین حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) سخنانی از حضرت آیت الله جوادی آملی در خصوص جایگاه، نقش و مقام آن حضرت را تقدیم ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت می شود.
 همان طوری که وجود گرامی رسول اکرم(ع) قبل از نزول اسلام و قرآن به امانت معروف بود، خدیجه(س)  هم قبل از اسلام به طهارت معروف بود، می گفتند «بانوی طاهره»، آن «طاهره» همتای این «امین» شد و این «امین» همسر آن «طاهره» شد و آن اموال در راه اسلام صرف شد و خدا این صرف را پذیرفت و به رسولش فرمود: ﴿وَ وَجَدَکَ عَائِلاً فَأَغْنَی﴾ یعنی تو را بی نیاز کرد؛ یعنی مال خدیجه (س) مال خداست [و] کار خدیجه (س) مقبول الهی است.

دربارهٴ مریم(س) آمده است که ﴿فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتاً حَسَناً﴾ مریم[سلام الله علیها] را خدا قبول کرد، نه عمل مریم (س) را. وقتی عمل مریم (س) را قبول بکند به او پاداش خیر می دهد، وقتی خود مریم (س) را قبول بکند او را مادر پیغمبر می کند. وقتی خدیجه (س) را قبول بکند او را مادر سیدهٴ نساء عالمیان قرار می دهد. خیلی فرق است که خدا عمل کسی را قبول بکند یا این که، خود او را قبول بکند.

منبع : کانال علامه جوادی آملی