به گزارش
بولتن نیوز،ايران بزرگترين مصرفكننده چادر مشكي در دنيا است و سالانه به 70 ميليون مترمربع پارچه مشكي نيازمند است اما براي تامين اين نياز خود سال هاست كه به جاي توليد، راه واردات را در پيش گرفته و هر سال حداقل 150 ميليون دلار را به واردات پارچه مشكي اختصاص مي دهد. 50 سال است كه ايران رتبه نخست مصرف چادرمشكي در دنيا را دارد و با وجود ارزبري بالا متاسفانه هيچگاه مسئولان اين عزم و اراده را نداشتهاند كه تقاضاي بازار را از طريق كارخانجات داخلي تامين كنند و به همين دليل، ايران همواره واردكننده پارچه چادرمشكي بوده است.
هم اكنون واردات ايران از سوئيس، كره، ژاپن، اندونزي، ويتنام و تايلند صورت مي گيرد و اين كشورها باوجود اينكه مصرف كننده چادر مشكي نيستند، اما بازار را تشخيص داده و براي ايران و كشورهاي عربي، پارچه چادري توليد ميكنند؛ درحالي كه در داخل كشور با گذشت نيم قرن هنوز اين بازار تشخيص داده نشده است!
بر اساس آمارهاي موجود، در كشور تنها چهار كارخانه توليد چادر مشكي «حجاب شهركرد»، «كرپ ناز» در كرمانشاه، «ناي زرين» در اصفهان و نساجي «يزد باف» وجود دارد كه متاسفانه خط توليد پارچه چادر مشكي تنها در كارخانه نساجي «يزد باف» فعال است و سه كارخانه ديگر تعطيل هستند.
با يك حسابي سرانگشتي متوجه مي شويم چنانچه در همه اين كارخانجات نيز خط توليد پارچه چادر مشكي فعال باشد تنها مي تواند جوابگوي 30 ميليون مترمربع پارچه چادر مشكي مصرفي در كشور باشد و اين ميزان نيز به علت وجود جنس قاچاق، بازار فروش زيادي نخواهد داشت.
نقش و تاثير مافياي واردات بر ورشكستگي كارخانجات توليدكننده پارچه چادر مشكي در ايران محسوس و قابل لمس است. صاحب منصباني كه از واردات و قاچاق كالا در كشور نفع ميبرند، نه تنها از توليد داخلي حمايت نميكنند بلكه جلوي پاي كارخانجات داخلي سنگ اندازي ميكنند و خطهاي توليد را به ورطه تعطيلي مي كشانند و كارگران آنها را بيكار ميكنند.
نديمه فلاح پور، صاحب يك كارگاه توليد چادر مشكي و محصولات مرتبط با حجاب در استان البرز است. او كار توليد را 8 سال قبل از منزل خودش شروع كرد و حالا با تاسيس يك كارگاه بزرگ، براي 25 نفر اشتغالزايي كرده است. او مهمترين چالش كارگاهش را تهيه پارچه براي توليد چادر مشكي مي داند.
خانم فلاح پور درباره چگونگي ورودش به عرصه توليد پوشاك مي گويد: «8 سال قبل با خريد يك دستگاه چرخ خياطي كار را در منزل آغاز كردم. چندي بعد يكي از دوستانم با من همراه شد و يك چرخ خياطي ديگر در خانه مستقر كرديم. به مرور متوجه شديم كه به سري دوز و وسط كار نياز داريم و آن ها نيز به ما اضافه شدند. اوايل توليد محدود و تك فروشي داشتيم اما كيفيت و زيبايي طرح ها مشتري هاي عمده را برايمان جور كرد. سفارشات عمده دريافت كرديم و توانستيم كار را توسعه دهيم.»
او مي افزايد: «با دريافت 30 ميليون تومان وام اقتصاد مقاومتي از بسيج سازندگي توانستيم تعداد زيادي چرخ خياطي تهيه كنيم و در زير زمين يك مسجد مستقر شويم. هم اكنون 25 خانم در توليدي «فاطيما» مشغول به كار هستند. توليدي ما هر ماه بيش از 10 هزار چادر، روسري، شال، ساق دست و انواع پوشاك مرتبط با حجاب توليد مي كند.»
توليدي فاطيما به دليل استفاده از طرح هاي زيبا و در عين حال هماهنگ با فرهنگ اسلامي مشتريان زيادي دارد و به همين خاطر شهرت دارد. خانم فلاح پور در اين باره مي گويد: «من خودم چادري هستم و هميشه مي دانستم كه خانم هاي محجبه ما با مشكل تهيه محصولات حجاب مواجه اند، طراحي چادرها و روسري ها غالبا قديمي و تكراري است و خانم ها از اين مساله رنج مي برند. به همين دليل با علم به اين خلاء تصميم گرفتيم محصولات حجاب را با طراحي جديد و شكيل ارائه كنيم كه بسيار هم مورد استقبال قرار گرفت.»
او خاطرنشان مي كند: «من فكر مي كنم در وهله اول مشغول يك كار فرهنگي هستم تا فعاليت اقتصادي. از خدمت كردن به فرهنگ حجاب و عفاف خوشحالم. خانم هاي ايراني دوست دارند زيبا ديده شوند. من به صورت تجربي به اين نتيجه رسيدم كه ميل به زيبا ديده شدن در كنار قديمي و ناكارآمد بودن طرح هاي محصولات حجاب عواملي هستند كه بانوان علاقمند به زيبا ديده شدن را از حجاب دور مي كند. ما تاكيد زيادي بر زيبايي طرح ها داريم و معتقديم حجاب به زيبايي ظاهري مشتري هايمان مي افزايد. به همين دليل بخش عمده اي از مشتري هاي ما به ويژه در خصوص شال صدف كه صد در صد پوشيده است، كساني هستند كه چادري نيستند اما به خاطر زيبايي اين شال آن را با اشتياق تهيه مي كنند. خلاصه اش اينكه اگر محصولات حجاب زيبا و شكيل و به روز باشند در ترغيب خانم ها به حجاب موثرند.»
نديمه فلاح پور درباره مهمترين چالش توليد محصولات حجاب، مي گويد: «متاسفانه پارچه چادر مشكي و پارچه هاي حرير كه براي توليد روسري و شال استفاده مي شوند، در داخل كشور توليد نمي شود و همه آن ها وارداتي است. به همين دليل واسطه هايي كه مي توانند مستقيما از دوبي، تركيه، ژاپن، چين و سوئيس اين پارچه ها را تهيه كنند، سود بسيار زيادي نصيبشان مي شود و اين اجناس وارداتي را به قيمت گزافي به توليد كنندگان مي فروشند و در نهايت قيمت تمام شده محصول افزايش زيادي پيدا مي كند.»
او مي افزايد: «واقعا دردناك است. ما تنها مصرف كننده چادر مشكي در جهان هستيم و در عين حال تنها وارد كننده پارچه مشكي! وقتي مي دانيم كه پارچه مشكي نياز ثابت و هميشگي بانوان ايراني است، چرا هيچ وقت روي كارخانه توليد چادر مشكي سرمايه گذاري نمي كنيم؟ فكر مي كنم براي واردات پارچه مشكي رقم خيلي كلاني ارز از كشور خارج مي شود كه دقيقا ضد اقتصاد مقاومتي است.»
منبع:سازمان بسیج سازندگی