این پیست میانسال که با تلاش فدراسیون و شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی بازسازی و نگهداری شده هرساله شاهد برپايی اردوهاي ركابزنان ملي پوش پیست در همه رده ها و بخش ها و برگزاري مسابقات باشگاهی و ملي و قهرمانی كشور و غیره است. اما سوال اينجاست چرا با گذشت اين همه سال بازهم اميد ما پيست آزادی است؟ پيستي كه امسال وارد چهل و يكمين سال عمر خود شده است!
فدراسيون دوچرخه سواری سالهاست به دنبال تامين اعتبار ساخت پيست های استاندارد و در اندازه استانداردهای بین المللی برای ركابزنان است. در اين مدت موفقيت های نيز بدست آورده است. هم اكنون فدراسيون دوچرخه سواری به غير از پيست تهران چهار پيست در مشهد، تبريز، اهواز و كرمان دارد. كار عملياتی ساخت ۵ پيست مدتهاست به طول انجاميده و کار ساخت پيست های ساري، مركزي، شیراز و يزد همچنان نیمه کاره است!
خالقي دبير فدراسيون دوچرخه سواری در پاسخ به اين سوال كه چرا با گذشت این همه سال هنوز اين پيست ها آماده نيستند، گفت: «اميدواريم در زمانی نزديك، ساخت اين پيست ها به اتمام رسيده و در اختيار فدراسيون قرار بگيرند. به هر حال مشكلات تامین اعتبار و عدم نبود حامی مالی از دلايل عقب افتادن زمان تكميل اين مجموعه ها بوده است.»
رقابتهای بین المللی و آسیایی دوچرخه سواری در بخش پیست در دهه گذشته در سالن سرپوشیده و در پیست چوبی استاندارد برگزار شده است. پیستی که ما هنوز از داشتن آن محروم هستیم. فدراسيون دوچرخه سواری مدتهاست دنبال تكميل نخستین پيست چوبي خود در ساری است. پيست سرپوشیده ای که می تواند در چهار فصل ميزبان دوچرخه سواران باشد، كار ساخت آن به نيمه رسيده و بخشی از عقب ماندن پروسه به دليل مشكلات مالی و بخشی به دليل انجام كارهای استانداردسازی و مشاوره ساخت بوده است. اين روزها شنيده مي شود كه يك شركت داخلی قصد دارد كار ساخت و تكميل مابقی كار اين مجموعه را برعهده بگيرد.
خسرو قمری رئيس فدراسيون دوچرخه سواری ايران، در پاسخ به اين سوال كه چرا اين پيست بعد از گذشت ۱۷ سال هنوز آماده نيست، گفت: «بحث ساخت و تكميل این پیست را بايد از مجموعه شركت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی پرسيد. ما فقط در بحث فنی وارد مسائل می شويم. پيست ساری اگر ساخته شود نخستین پيست سرپوشيده چوبی و استاندارد ايران است اما غير از مشكلات مالی بحث علم و فناوری ساخت آن هم مهم بود. ما علم ساخت اين نوع پيست را نداشتيم و لازم بود با مسئولين فدراسيون جهانی و شركت های سازنده خارجی مشورت شود. اين كار صورت گرفته و ما مشاوره هايی را از نمايندگان uci گرفته ايم و این شرکت ها را به شرکت تجهیز معرفی کردیم. اميدواريم با اين شرايط این پیست به زودی با تامین اعتبارات و در صورت موافقت با همکاری و مشاركت يك شركت داخلی كه با مسائل دوچرخه سواری آشناست تكميل شده و تا پايان سال يا ابتدای سال آينده در اختيار فدراسيون قرار گيرد.»
کلنگ ساخت این پیست در اواخر دهه ۷۰ زده شده است یعنی در زمان مدیریت مهندس هاشمی طبا در سازمان تربیت بدنی. طی این سالها بارها شاهد بوده ایم که از بین چهار رئیس سازمان تربیت بدنی، دو وزیر و چند سرپرست در وزارت ورزش حداقل ۴ تا ۵ رئیس و وزیر از این پیست نیمه کاره بازدید کرده و قول تامین اعتبار آن را داده اند اما چرا این اعتبارات قطره چکانی تزریق شده و سازه های پیست ساری با قدمت ۱۷ سال هنوز تکمیل نشده و به بهره برداری نمی رسند؟
مهدی حبیب زادگان مدیر تربیت بدنی استان مازندران پروژه در دست ساخت پیست دوچرخه سواری ساری را جزو پروژه های ملی ورزش ایران می داند که سالهاست کار تکمیل آن به تعویق افتاده است. وی در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: «ساخت این پروژه در دست شرکت توسعه و تجهیز است و امیدواریم با تامین اعتبار ظرف حداکثر یک سال آینده به بهره برداری برسد. متاسفانه این پروژه مدتها نیمه کاره رها شد اما در چند سال گذشته با بازدید مسئولین و مدیران ورزشی چندین مرتبه تامین اعتبار گرفته است و در حال حاضر سازه سقفی آن نیز ساخته شده است. برای ساخت کف پوش چوبی این سالن نیاز به فناوری های خارجی و استفاده از علم و دانش متخصصین خارجی داشتیم که این مسئله نیز با کمک فدراسیون حل شده و امیدواریم با تامین اعتبار ساخت این بخش پیست نیز شروع شود.»
اما پيست های استاندارد بتنی و چوبی مخصوص مسابقات بين المللی و آسيايی و جهانی در متراژ ۳۳۳ متر ساخته شده اند و ايران به جز پيست بتنی آزادی مابقی پيست های ساخته شده اش با سازه بتنی و در مسافت ۲۰۰ و ۲۵۰ متر هستند مسافتی كه استاندارد هست اما برای تطبيق با رقابتهای بين المللی بايد در پيست متفاوتی ركاب زد!
رئيس فدراسيون دوچرخه سواری در اين خصوص توضيح داد: «ما عملا به خاطر استاندارد بودن و تطابق پيست آزادی با استانداردهای جهاني و تکمیل نشدن پیست های استانی بيش از ۶۰ درصد بار اردوها و مسابقات فدراسيون را بر روي دوش آزادی گذاشته ايم. با اين حال برای تمرين ركابزنان استانها پيست های ساخته شده مناسب هستند. اين پيست ها در اختيار استان ها هستند. در بيشتر كشورها هم پيست های ۳۳۳ متری برای مسابقه بوده و شاهد برگزاری مسابقه و تمرينات در پيست های كوچك تر هم هستيم.»
وی ادامه داد: «به هر حال چون مسابقات اصلی آسيايی و جهانی در پيستی مشابه آزادی برگزار می شود ما مجبوريم بيشتر برنامه ها را در اين پيست برنامه ريزی كنيم. در مجموع تمامی پيست ها عملا پيست عملياتی و استاندارد ما آزادی است و اين پيست با استانداردها و قوانين فدراسيون جهانی دوچرخه سواری مطابقت دارد به همين دليل مجبوريم بسياری از برنامه های خود را روی اين پيست به اجرا دربياوريم.»
در برخی از تصاوير رقابتهای پيست، ترك های كف پيست جلب توجه می كند. رئيس فدراسيون دوچرخه سواری نيز در پاسخ به اين سوال كه آيا ترك های موجود در اين پيست به روند تمرين و مسابقه ركابزنان آسيب خواهد زد يا نه، تصریح کرد : «ترك ها به دليل شرايط آب وهوايی به وجود مي آيد اما مرتبا در حال بررسی آنها هستيم و سال گذشته هم برای اين پيست هزينه شده و بازسازی شده است. اگر بدانيم جايی از پيست مشكل دارد قطعا تا ترميم آن استفاده نمی كنيم چون نمی خواهيم به دوچرخه سواران آسيبی برسد. در حال حاضر پیست هیچ مشکلی ندارد و بخش های جانبی پيست در حال بازسازی و گسترش است. خوابگاه ها، رختكن و ديگر امكانات اين مجموعه در حال بازسازی و تجهيز هستند و بايد هم اين كار را انجام دهيم چون بيشتر بار مسابقات ما بر روی اين مجموعه است و حتی در ماه رمضان هم شاهد برگزاري مسابقات كشوری، ليگ و مسابقات بانوان در اين مجموعه خواهيم بود.»
