کرم های ضد آفتاب چه موادی دارند و چگونه از پوست ما محافظت می کنند؟

گروه سلامت و تغذیه: کرم های ضد آفتاب ترکیبی از مواد شیمیایی آلی و غیرآلی هستند که نور خورشید را فیلتر می کنند به طوری که نور کمتری به لایه های عمیق تر پوست ما می رسد. کرم ضد آفتاب مانند چشمی در است که مقداری نور از آن نفوذ می کند، اما نه به اندازه موقعی که دری وجود ندارد.

کرم های ضد آفتاب، نور را یا منعکس یا پراکنده می کنند تا نور در نهایت به پوست ما نرسد.

ذرات منعکس کننده نور که در مواد جلوگیری کننده از آفتاب سوختگی هستند معمولاً حاوی اکسید روی و یا اکسید تیتانیوم اند. در گذشته، ما تنها با نگاه کردن می توانستیم بگوییم که فردی از این مواد استفاده کرده چون این مواد پوست را سفید می کردند.

امروزه معمولاً مواد جلوگیری کننده از آفتاب سوختگی قابل مشاهده نیستند چراکه ذرات اکسید کوچکترند. اما هنوز هم اکسید روی سفید سنتی مورد استفاده قرار می گیرد. کرم های ضدآفتاب معمولاً مواد جلوگیری کننده از آفتاب سوختگی را به عنوان بخشی از عناصر فعال شان در خود دارند.

بخشی از نور خورشید که فیلتر و یا مسدود می شود اشعه ماورای بنفش است. سه ناحیه نور ماورای بنفش وجود دارد.

اشعه ماورای بنفش A-  به اعماق پوست نفوذ می کند و می تواند به سرطان و پیری زودرس پوست منجر شود.

اشعه ماورای بنفش B- در قهوه ای شدن و سوختن پوست ما نقش دارد.

اشعه ماورای بنفش C- به طور کامل به وسیله جو زمین جذب می شود.

مولکول های آلی موجود در داخل کرم های ضد آفتاب، اشعه ماورای بنفش را جذب می کنند و آن را به صورت گرما آزاد می کنند.

PABA (پارا آمینو بنزوئیک اسید) اشعه ماورای بنفش B را جذب می کند.

 Cinnamatesاشعه ماورای بنفش  Bرا جذب می کند.

 Benzophenonesاشعه ماورای بنفش A را جذب می کند.

 Anthranilatesاشعه ماورای بنفش A و اشعه ماورای بنفش B را جذب می کند.

 Ecamsulesاشعه ماورای بنفش A را جذب می کند.

SPF مخفف عبارت فاکتور محافظت در مقابل آفتاب (Sun Protection Factor) است. SPF عددی است که کمک می کند بفهمیم چه مدت می توانیم در مقابل نور خورشید بمانیم و دچار آفتاب سوختگی نشویم.

از آنجایی که آفتاب سوختگی به وسیله اشعه ماورای بنفشB  ایجاد می شود، SPF مدت محفوظ ماندن در مقابل اشعه ماورای بنفش A که می تواند به سرطان و پیری زودرس پوست منجر شود را نشان نمی دهد.

پوست ما دارای یک SPF طبیعی است، بخشی از آن توسط این که چه مقدار ملانین و یا چه مقدار رنگدانه تیره داریم تعیین می شود.  SPF یک فاکتور چند برابری است. اگر ما پیش از این که دچار سوختگی شویم بتوانیم 15 دقیقه در مقابل نور خورشید بمانیم، استفاده از کرم های ضد آفتاب با SPF ده به ما اجازه مقاومت در برابر سوختگی برای مدتی 10 برابر طولانی تر و یا 150 دقیقه را می دهد.

SPF تنها برای اشعه ماورای بنفش B به کار می رود اما این به آن معنا نیست که کرم های ضد آفتاب در مقابل اشعه ماورای بنفش A از ما محافظت نمی کنند. برچسب هایی که روی بیشتر محصولات زده شده طیفی گسترده ای از حفاظت ها را پیشنهاد می کند و می گویند که آیا در مقابل اشعه ماورای بنفش A حفاظت ایجاد می کنند یا نه.

ذرات موجود در مواد جلوگیری کننده از آفتاب سوختگی هم اشعه ماورای بنفش A و هم اشعه ماورای بنفش B را منعکس می کنند.

منبع:

http://chemistry.about.com/od/howthingsworkfaqs/f/sunscreen.htm