هیچ کس خیال نکند این فضا فضای مجازی است

گروه فرهنگی: کانال تلگرامی در محضر علامه جوادی آملی نکاتی از ایشان در تفسیر سوره فتح منتشر کرده که در آن آمده است: هيچ کس خيال نکند و نگويد اين فضا فضاي مجازي است. اينکه بيشتر از فضاي با سيم قدرت اثر دارد کجايش مجاز است؟ آنجا که فکر و انديشه را به هر وسيله که بخواهد منتقل ميکند و تسخير ميکند کجايش مجاز است؟ مگر ما سيم را حقيقت ميدانيم؟ مگر چهره تلويزيون را حقيقت ميدانيم؟ که اگر بيشيشه بود بيسيم بود بشود مجاز!؟ اين خيال باطل را از سر دور کنيد، اين فضا فضاي حقيقي است.

به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در ادامه این مطلب آمده است:

نفوذناپذیری در مسائل فرهنگی و روش برخود با منتقد يعني امام و مأموم مثل کوه باشند که کسي نتواند در آنها نفوذ بکند، همين! اگر مکتبي خواستند و برهاني خواستند مثل کوه باشيد و برهان اقامه کنيد. حالا اگر شما مثل کوه باشيد در داشتن اسلحه؛ ولي مثل کوه نباشيد در مسئله برهان، دیگه نفوذناپذیر نیست! اگر چهار تا شبهه از هِگِل و کانت و اين طرف و آن طرف آمده و حوزه و دانشگاه نتواند پاسخ بدهد که ﴿وَ لْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً﴾ نيست! او از راه جنگ نيامده، از راه نيرنگ ميآيد، «به رنگ آمده دشمن اگر به جنگ نبُرد»، او با شبهه ميآيد. اگر با شبهه آمد که بدتر از جنگ است! اگر با آن فضاي حقيقي ـ حقيقي يعني حقيقي! ـ مبادا بگوييم که اين فضا فضاي مجازي است، چون سيم حقيقت نيست که بيسيم بشود مجاز! اين شيشه تلويزيون حقيقت نيست تا بيشيشه بشود مجاز! اين فضا فضاي حقيقي است. وقتي فکر، انديشه، انگيزه، دليل، برهان ميآيد فضا فضاي حقيقي است. هيچ کس خيال نکند و نگويد اين فضا فضاي مجازي است. اينکه بيشتر از فضاي با سيم قدرت اثر دارد کجايش مجاز است؟ آنجا که فکر و انديشه را به هر وسيله که بخواهد منتقل ميکند و تسخير ميکند کجايش مجاز است؟ مگر ما سيم را حقيقت ميدانيم؟ مگر چهره تلويزيون را حقيقت ميدانيم؟ که اگر بيشيشه بود بيسيم بود بشود مجاز!؟ اين خيال باطل را از سر دور کنيد، اين فضا فضاي حقيقي است، انديشه ميآيد و عوض ميکند. شما ذيل اين آيه ﴿خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾ را ببينيد اين روايت نوراني از وجود مبارک امام صادق است؛ به حضرت عرض کردند که «أَ قُوَّةُ الْأَبْدَانِ‏ أَوْ قُوَّةٌ فِي الْقَلْبِ»؛ اسلحه زياد يا فکر زياد؟ فرمود: «فِيهِمَا جَمِيعاً»؛ هم با عقل و درايت و قدرت علمي حوزه و دانشگاه، هم با قدرت سپاه و سلاح و ارتش. «بقوة القلوب بقوة الابدان»، تنها اسلحه مشکل را حلّ نميکند. فرمود که حالا شما بر فرض اسلحه داشتيد، آنها هم همين را دارند يا بيشتر! نفوذناپذيري تنها از راه مرز زميني نيست، مرز زمينه هم مطرح است؛ بايد حوزههاي شما، فضاي دانشگاهي شما، فضاي جوانهاي شما طوري باشد که اينها هر شبههاي که ديدند بتوانند پاسخ بدهند.

وقتي انسان تمام خشم خود را نسبت به بيگانه به کار بُرد، نسبت به آشنا خشمزدايي دارد، نه خشم متقابل. فرمود شما نسبت به بيگانه بايد ﴿أَشِدَّاءُ عَلَي الْكُفَّارِ﴾ باشيد؛ اما نسبت به آشنا در درون خود چه کار بکنيد؟ در درون خود با بد مبارزه کردن هنر نيست، با بدي مبارزه کردن هنر است. با مخالف درگير شدن کار شما نيست، با مخالفت مبارزه کردن کار شماست. شما بايد مخالفت را، اختلاف را، تنازع را برداريد، نه مخالف را و منازع را، ﴿وَ يَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ﴾ نه «اَلسَّيِّیء»! ﴿ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ﴾ نه «اَلسَّييِّء»! بد را برداشتن هنر نيست، بدي را برداشتن هنر است. فرمود مردان الهي سيّئه را برميدارند، حالا چهار نفر با شما مخالف بودند آنها را زير پا لِه کنيد، کار شما نيست! سعي کنيد مخالفت را، مشکلات اينها را حلّ کنيد و حرفهاي اينها را گوش بدهيد، مخالفت در بين شما نباشد، نه اينکه مخالف خود را لِه کنيد. ﴿يَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ﴾، ﴿ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَدَاوَةٌ﴾ اينها برادران و همدين شما هستند، همآيين شما هستند، هممرز شما هستند، همخاک شما هستند، هموطن شما هستند، مگر اينکه ـ خداي ناکرده ـ نفوذي باشد که اين بيگانه است که فرمود: ﴿فَتَرَي الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ﴾، آنها بحث ديگری است؛ اما اگر آشناست، منتها نظرش مخالف است، شما مخالفت را برداريد. پس نسبت به درون، وضع مشخص شد، نسبت به بيرون، وضع مشخص شد؛ نفوذ فرهنگي و آن اقسام چهارگانه مشخص شد، نفوذ نظامي مشخص شد.