نشانه های جدیدی و جالبی که دانشمندان از تولد زمین یافتند

 یک تیم بین المللی از محققان سنگ‌هایی را در دو محل جداگانه پیدا کرده‌اند که دارای بیشترین حد غلظت ایزوتوپ‌های تنگستن که تاکنون در بازالت زمین اندازه‌گیری شده هستند. این فراوانی تنگستن فقط از طریق فرآیندهایی که در اوایل شکل­گیری منظومه شمسی جریان داشته قابل توضیح است، بنابراین محققان اطمینان دارند که به ماده‌ای دست یافته‌اند که تشکیل آن مربوط به زمانی است که سیاره ما سنّی کمتر از 50 میلیون سال داشته است.


به گزارش بولتن نیوز، ایزوتوپ تنگستن-182 تقریباً در همه سنگ­های سیاره ما به مقدار مختصر وجود دارد ولی بعضی از قدیمی­ترین سنگ­ها مازادی به مقدار 15 واحد در هر 1 میلیون واحد یا کمتر از آن (از این ماده) دارند. ماده معدنی سیلیکات که در این مطالعه در خلیج بافین در اقیانوس اطلس شمالی و فلات اونتاگ­جاوا در غرب اقیانوس آرام یافته شد، مازادی برابر با 10 تا 48 واحد در هر 1 میلیون واحد دارد. نتایج این مطالعه در مجله Science این هفته به انتشار رسیده است.

این ماده بخشی از گوشته زمین؛ لایه ضخیمی از سیلیکات داغ که بین هسته فلزی سیاره ما و پوسته آن قرار دارد، می­باشد. گوشته عمدتاً جامد است ولی در طول دوره‌های زمین­شناسی، مثل یک مایع چسبناک با مکانیسم‌های انتقال حرارتی عمل می­کند. این کشف نشان می­دهد که بخشی از گوشته زمین از زمانی که سیاره ما 4.6 میلیارد سال پیش شکل گرفت بدون تغییر باقی مانده است.

پروفسور ریچارد واکر، همکار نویسنده این مطالعه، در بیانیه خود اعلام کرد: "ما بخش­هایی از گوشته اولیه زمین که برای مدت چهار و نیم میلیارد سال دست نخورده باقی مانده را پیدا کرده­ایم و من فکر می­کنم این واقعاً هیجان انگیز است!"

اعتقاد بر این است که زمین از طریق تلاقی و برخورد اجسام در چند میلیون سال اولِ منظومه شمسی، در یک روند رشد تدریجی­-­تصاعدی شکل گرفته است. مهمترینِ این برخوردها، برخورد بین پروتو-زمین­(زمین اولیه) و چیزی به اندازه مریخ بوده که که منجر به شکل گیری ماه شده است.

این کشف ممکن است ما را به درک بهتری از ترکیب اولیه منظومه شمسی و ماده‌ای که در نهایت تبدیل به سیاره ما شده برساند.


منبع: مجله علمی ایران