عراق؛ آیا بحران کافی نیست؟

عراق این روزها بحران جدید نیاز ندارد. آنچه بدان نیازمند است آرامش و همدلی است. مردم عراق این روزها باید بدور از التهاب ، با آرام کردن فضا برای دولت مردان، آنها را برای اتخاذ تصمیم درست یاری دهند.

گروه بین الملل: ابراهیم علیبرزی مدیر دفتر نمایندگی صداوسیما در بغداد در این یادداشت نیز به مسائل پیش روی کشور عراق پرداخته و آورده است: عراق این روزها بحران جدید نیاز ندارد. آنچه بدان نیازمند است آرامش و همدلی است. مردم عراق این روزها باید بدور از التهاب ، با آرام کردن فضا برای دولت مردان، آنها را برای اتخاذ تصمیم درست یاری دهند .

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته به شرح زیر است:

گذشته عراق از تمدن و فرهنگ و اصالت هیج کم ندارد. مهد تمدن آشور و بابل، دیار بین النهرین طلایی، تجلی گاه احکام عدالت پیشه امیرمومنان و مدفن نورانی شش امام معصوم و همچنین مهد اولین های بسیار در تاریخ اسلام . مردمانش همواره حامی مکتب اهلبیت علیهم السلام بوده و هستند . اما این سرزمین اصیل امروز دچار چند بحران بزرگ است که هرکدام به تنهایی می تواند بنیان کشوری را بر باد دهد .
مهم ترین بحرانی که عراق درگیر آن است ، پدیده شوم داعش و ویرانگری بی سابقه ای است که این گروه تروریستی درپیش گرفته و جان و مال و نوامیس مردم عراق را به هیچ میانگارد. داعش که با حمایت رسانهای، فکری، مالی و سیاسی حامیان غربی و عربی اش توانست بر بیش از چهل در صد از خاک عراق مستولی شود و شهرهای بزرگی چون موصل ، تکریت ، الرمادی و غیره را در اختیار بگیرد، به لطف هوشیاری مرجیعت، تلاش همه جانبه دولت و احزاب و گروه ها ، حمایت بیدریغ جمهوری اسلامی ایران و صد البته جانفشانی جوانان غیور عراقی، اکنون در محاق قرار گرفته است .

عراق؛ آیا بحران کافی نیست؟

عوامل فوق الذکر دست در دست هم توانسته اند داعش را به پرتگاه ببرند و آخرین پناهگاهش در عراق یعنی موصل را با خطر مواجه کنند. اما داعش را نباید دست کم گرفت. اندک مجالی کافی است تا داعش که حامیان کمی در منطقه ندارد، بار دیگر خشونت را از سر بگیرد و عرصه را برمرم عراق تنگ کند وجنایات خویش دو چندان نماید و چنانکه از پیش نشان داده برایش فرقی میان کرد و ترکمان وعرب وشیعه وسنی وایزدی مطرح نیست .
بحران دیگر عراق مطامع قدرتهای خارجی و زیاده خواهان داخلی است که از این خاک یکپارچه سهم خویش می خواهند. آمریکاییها بارها ایده تشکیل سه کشور را مطرح کردهاند و موذیانه در طراحی قوانین عراق درپی اجرای نقشه خویش هستند و اسفبار اینکه برخی شخصیت های داخلی نیز در پی دوختن کلاهی از این نمد برای خویش هستند.
برخی با حمایت سعودی های کینه توز ، بعضی با شیطنت صهیونیست های منفعت طلب و برخی جاه طلبان دیگر که آشکار یا پنهان به یکی از قدرتها وابسته اند، ورؤیای ریاست بر کردستان بزرگ یا سنیستان مستقل را دارند. بدون اغراق امروز هیج کشوری به ماننند جمهوری اسلامی ایران خواهان عراق یکپارچه و قدرتمند نیست و بارها بر تمایت ارضی ویکپارچگی عراق تاکید کرده؛ اما همانگونه که بیان شد شیطنت قدرت های خارجی و منفعت طلبی برخی شخصیت های داخلی و برخی نواقص موجود در ساختار حکومتی ، بحرانی به نام تجزیه برای عراق ساخته وپرداخته که غفلت از آن ممکن است به بهای از دست رفتن عراق واحد گردد .
سومین بحرانی که این روزها چنگ بر چهره عراق ومردمانش انداخته نزاع قومیتی است. این بحران که نمونه آن در درگیری منطقه طوزخورماتو میان نیروهای پیشمرگه و ترکمانها خودنمایی کرد، هر چند به ظاهر کنترل شده وخونریزی و بردارکشی متوقف گردیده؛ اما آتش زیر خاکستر است. آتشی که هیزم آن را تصمیمات غلط گذشته ، طمع ورزی برخی از سران قومیت ها و فتنه انگیزی اشغالگران آمریکایی در سالهای پیش فراهم کرده و تحریک عوامل بیگانه باعث شعله ور شدن هراز گاه آن می شود. این مشکل منحصر به طوزخورماتو نیست. بلکه اگر فتنه گران مجال بیابند و عرصه را برای شیطنت فراهم ببینند در مناطق دیگر حتی میان قبائل وعشائر ساکن بصره هم زمینه آتش افروزی فراهم است. هم اکنون و پیش از رهایی موصل از چنگ داعش، برخی از سران اقوام برای تصاحب آن و طرد دیگر اقوام شعار می دهند. این بحران برای چند پاره کردن کشور وایجاد جنگ داخلی بسیار قوی است و چشم پوشی از آن می تواند آینده عراق رابا فاجعه ای بزرگتر از دو بحران پیش گفته روبرور کند .

عراق؛ آیا بحران کافی نیست؟

بحران دیگری که پیشبرد جنگ با داعش وتامین رفاه عمومی مردم عراق را به چالش کشیده کمبود منابع حاصل از توطئه نفتی دشمنان عراق است . هرچند کشورهایی چون روسیه ، ایران و ونزوئلا از ارزان شدن قیمت نفت دچار زیان شدند، اما به نظر می رسد هدف اول این توطئه ساقط کردن دولت عراق و زدن خنجر از پشت در جنگ با داعش بود. این توطئه درست زمانی اجرا شد که داعش در صحنه عراق یکهتازی می کرد و دولت عراق برای شکست آن نیازمند منابع مالی فراوان برای تامین سلاح و تجیهزات جنگی و لجستیکی بود و یگانه متاعی که می توانست در برابر خرید مایحتاج خویش به بازار مکاره قدرتها ببرد، نفت بود. برخی کارشناسان معتقدند عراق با وجود ارزان شدن قیمت نفت حتی از پس هزینه های جاری نیز بر نمی آید چه رسد به تامین هزینه های جنگ با داعش که حتی برخی از چاه های نفت عراق را نیز در اختیار داشته و دارد.
درچنین شرایطی حال دولت و مجلس عراق چگونه است و بغداد چه روزهایی را پشت سر می گذارد؟
آنچه همگان شاهد آنند نخست وزیر برای کاراتر شدن دولت درخواست اصلاح کابینه کرده و مجلس به جای اینکه با صبوری با نخست وزیر به رایزنی بپردازد تا کشور بتواند بر بحران های موجود فائق آید، خود دچار چالش بزرگتر شده. مع الاسف باید گفت دولت عراق در شرایطی به سر می برد که به هیج وجه شایسته کشوری با این سابقه و البته با این همه مشکل نیست. دولتی که بحرانهای بزرگ مقابل خویش دارد و لحظه و لحظهاش را باید صرف پیشبرد اهداف خویش نماید، در عمل دچار توقف شده است. برخی از وزرا محل کار خویش را ترک کردهاند و آنان که ماندهاند نمی دانند باید بمانند یا نه. نمی دانند تصمیمی که می گیرند نافذ خواهد بود یا خیر. در چنین شرایطی نخست وزیر برای صدور دستورات حکومتی، مجریانی با انگیزه وپایدار وپا بهکار ندارد ومنتظر است مجلس تکلیف را روشن کند .

عراق؛ آیا بحران کافی نیست؟

اما مجلسی ها با کمسلیقگی تمام به جای یاری دولت ونخست وزیر بر سر ابقا یا برکناری ریاست مجلس دچار چالش هستند . درکنار اینهمه ، برخی از احزاب با تظاهرات گسترده و تقریبا روزانه با بستن مرکز بغداد، در ظاهر برای حمایت از اصلاحات نخست وزیری شعار می دهند ، اما در عمل راه را برای هر گونه فتنه انگیزی هموار میکنند. نه دولت قادر به انجام کامل تعهدات خویش است، نه مجلس میتواند به تصمیمی کارساز برسد ونه مردم می دادنند به نفع که و علیه چه کسی شعار میدهند. رسانه های وابسته نیز مدام به اختلافات دامن می زنند و با مشوش کردن فضا به التهاب جامعه و نومیدی مردم از ساختار حکومتی دامن می زنند تا کارآمدی و ناتوانی مسئولان عراقی در اداره کشور را به عراقیها القاء کنند .
عراق این روزها بحران جدید نیاز ندارد. آنچه بدان نیازمند است آرامش و همدلی است. مردم عراق این روزها باید بدور از التهاب ، با آرام کردن فضا برای دولت مردان، آنها را برای اتخاذ تصمیم درست یاری دهند .
دولتمردان عراق نیز با درک شرایط حساس و مرور دیگر باره بحران ها، برای حاکم کردن نظم در ساختار و بدنه حاکمیت بکوشند و ساختار دولت را هرچه سریعتر استوار نمایند و دوستان عراق به جای انتظار و تماشای صحنه، باید وارد عمل شوند ونگذارند عراق بیش ازاین انرژی خود را صرف اختلافات بیهوده نماید.
عراق برای آنکه استوار بماند و شایستگی خویش را بازیابد ، نیازمند آرامش ، وحدت و بکار بستن توانایی ها در جهت رستگاری جامعه و صد البته هوشیاری در برابر توطئه هاست. برخی اتفاقات این روزهای عراق درست زمانی روی میدهد که نیروهای ارتش و داوطلبان مردمی عراق پیروزیهای بزرگی در برابر داعش بدست آوردهاند و داعش را در فلوجه و غرب الانبار و موصل در سراشیبی سقوط قرار دادهاند. چه بسا چالش این روزهای عراق برای کم کردن فشار از روی داعش باشد.
برای عراق بحران دیگر کافی است و زمان آن رسیده که دولتمردان و بزرگان این کشور در فضایی دلسوزانهتر از پیش، تدبیری نو کنند و زورقی برای عبور از تلاطم بحران های موجود بسازند؛ چیزی که با شعار و اعتصاب و تکروی و اقدامات حزبی هرگز بدان نخواهند رسید .

لینک کپی شد

گزارش خطا