وی افزود: از سوی سازمان سینمایی و همچنین مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان مجری طرح و سرمایه‌گذار این فیلم، هیچ تمایلی برای اکران آن وجود ندارد. در این مدت یکبار بیان کردند که به دلیل ریتم کند «رنج و سرمستی» قابلیت اکران آن در سینماها وجود ندارد و من در پاسخ آمادگی خود را برای تدوین مجدد فیلم اعلام کردم، اما با هیچ واکنشی از سوی مسئولان روبه‌رو نشدم.
کارگردان «رنج و سرمستی» با اشاره به این نکته که این فیلم در زمره سینمای داستانی قرار نمی‌گیرد، گفت: بحث اصلی من در «رنج و سرمستی» قصه‌گویی نیست، بلکه در این فیلم به نقد تفکرات میشل فوکو فیلسوف مشهور فرانسوی در موضوع خشونت و قدرت پرداختم.
الماسی اضافه کرد: در فیلم «رنج و سرمستی» حمایت کامل نیروی بین‌الملل از ارتش صدام حسین و میزان تنهایی ایران در دوران دفاع مقدس به تصویر کشیده شده است. حقیقت این است که ما با دست خالی در مقابل رژیم تا دندان مسلح بعث عراق ایستادگی کردیم. بر این اساس قهرمانان ملی ما نه سیاستمداران بلکه برخی چهره‌های دفاع مقدس و البته مردمی هستند که تا آخرین قطره خونشان ایستادگی کردند.
این بازیگر پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما همچنین با اشاره به کم‌کاری خود پس از پایان ساخت فیلم «رنج و سرمستی» گفت: در این چند سال اخیر اهداف سیاسی متاسفانه حوزه‌های فرهنگ و هنر را تحت تاثیر خود قرار داده و باعث شده ارزش‌های هنری به جهت‌های دیگری متمایل شود، بر این اساس طبیعی است که کسانی چون من بیکار شوند. ما هنرمندان اگر کار نکنیم حیات‌مان به خطر می‌افتد، اما ناچار به تحمل وضع موجود هستیم.
عضو پیوسته فرهنگستان در ادامه به نقد موضوعات فیلم‌های ساخته شده در سال‌های اخیر نیز پرداخت و توضیح داد: سینماگران کشور باید به میان عامه مردم آمده و با مشکلات آنها آشنا شوند. اگر این اتفاق بیافتد دیگر این طیف از هنرمندان هم متوجه می‌شوند که نباید از شوخی‌های مبتذل استفاده کنند.
الماسی در پایان اظهار کرد: امیدوارم واقعیت‌های جهانی مسئولان فرهنگی را متوجه این مساله کند که امروزه کشور بیش از هر زمان دیگری احتیاج به اتحاد دارد و پراکندگی این مردم به نفع هیچکس نیست.
فیلم «رنج و سرمستی» ماجرای زنی را روایت می‌کند که در جنگ ایران و عراق اسیر شده و به عراق رفته و پس از سال‌ها به ایران بازمی‌گردد و با ماجراهای گوناگون روبه‌رو می‌شود.
در این فیلم ماه‌چهره خلیلی، شهرام پوراسد، مهدی صبایی، احمد کاوری و حسین خانی بیک به ایفای نقش پرداخته‌اند.
