از طرح لیزینگ هواپیمایی ایران با اروپایی‌ها تا مذاکرات نفتی ایران-شل

طرح لیزینگ هواپیمایی ایران با اروپایی‌ها جدی‌تر شد/دومین همکاری بزرگ با ایرباس

پس از تشریح طرح تاسیس یک شرکت سرمایه‌گذاری و لیزینگ در صنعت هواپیمایی کشور و سفر وزیر راه و شهرسازی به آلمان برای انجام مذاکرات، این بار اعلام شد که مقرر شده به فوريت برنامه كسب و كار ليزينگ هوایپمایی ایران با اروپایی‌ها تهيه و اجرايی شود.

وحید محمودی و علی دادپی، دو کارشناس اقتصادی اخیرا پیشنهادی مبنی بر طرح تاسیس لیزینگ هواپیمایی را مطرح کرده‌اند که به گفته محمودی، عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در همین راستا به آلمان سفر کرده تا مذاکراتی را در این مورد انجام دهد.

به گفته این دو کارشناس اقتصادی هدف از این پیشنهاد «تاسیس یک شرکت تخصصی و سرمایه‌گذاری برای ارائه خدمات لیزینگ (‌Leasing) هواپیما به شرکت‌های هواپیمایی داخلی با هدف افزایش کارایی، رقابت‌پذیری و سودآفرینی این شرکت‌ها ضمن ارتقای استانداردهای ایمنی پرواز و رضایت مشتریان است.»

محصول اصلی این پیشنهاد هم این چنین شرح داده شده است: « اجاره هواپیماهای تهیه‌شده از طریق خرید، اجاره به شرط تملیک و حتی معاوضه به شیوه‌های متداول در بازار به‌ویژه Dry Lease که عبارت است از اجاره هواپیما بدون گروه پروازی. این بخش از خدمات می‌تواند شامل رنگ‌آمیزی بدنه مطابق آرم پروازی و لوگوی شرکت موجر باشد. این شرکت می‌تواند مرکزی را بدین منظور در ایران تاسیس کند. این شرکت به موجر امکان بهره‌برداری از هواپیما را می‌دهد، بدون آنکه با ریسک فعالیت‌های موجر شامل ریسک‌های همراه با مالکیت مواجه شود. با استفاده از این شرکت هزینه عملیاتی هواپیما به درآمد تبدیل می‌شود. در صورتی که شرکت‌های هواپیمایی تصمیم به مالکیت بگیرند هم هزینه‌های استهلاک هواپیما را متحمل می‌شوند و هم ریسک آنها افزایش می‌یابد. از سوی دیگر این شرکت‌ها قبل از سودآفرینی هزینه‌های هنگفتی را متحمل می‌شوند که از حاشیه نهایی سود آنها خواهد کاست.»

در همین حال پیگیری‌های اقتصادنیوز از آخرین نتایج مذاکرات عباس‌آخوندی در آلمان حاکیست که در این جلسه‌ها در برلين بر اهميت و ضرورت اجرايی شدن اين پيشنهاد تاكيد شده و مذاكراتی در اين زمينه انجام و مقرر شده به فوريت برنامه كسب و كار ليزينگ تهيه و اجرايی شود. از سوی دیگر،  اير باس در اين ليزينگ مشاركت خواهد داشت و مدير عامل این شرکت در برلین حضور دارد.

بر این اساس، گویا اصغر فخريه كاشان، قائم مقام وزير راه و شهرسازی در امور بين‌الملل و تامين مالی، به نمايندگی از این وزارت‌خانه مسوول پيگيری اجرای اين طرح شده است.

جزئیاتی دیگر از دیدارهای آخوندی
جدای از این موضوع وزیر راه و شهرسازی دیدارهایی هم در آلمان داشته است. ایرنا در این مورد گزارش داده که در این سفر دو روزه به آلمان، وزیر راه و شهرسازی کشورمان با «زیگمار گابریل» وزیر اقتصاد و قائم مقام صدراعظم این کشور نیز ‏دیدار و گفت‌وگو کرد. ‏

وی همچنین با «پی‌تر رامزاور» رئیس کمیسیون اقتصادی آلمان، «هلنه رانک» مدیر عامل اتحادیه بازرگانی خاورنزدیک و خاورمیانه ‏و نیز با روسای شرکت‌های بزرگ آلمانی از جمله زیمنس و فولکس واگن دیدار و گفت‌وگو کرد. ‏

در این سفر دو روزه به برلین، دیداری نیز بین عباس آخوندی با نمایندگان بانک‌ها و موسسات مالی آلمان به‌منظور فراهم‌کردن ‏زمینه‌های عادی‌سازی روابط و تبادلات بانکی انجام شد. ‏

بر این اساس، دیروز چهارشنبه «فابریس بره‌گیه» رئیس شرکت ایرباس در دیدار با وزیر راه و شهرسازی کشورمان و خبرنگاران ‏اعلام کرد که به‌زودی اولین هواپیمای ایرباس به ایران تحویل داده شود. ‏

وی با اشاره به اینکه تحویل این هواپیما در پی صدور مجوز صادراتی آمریکا انجام خواهد شد، افزود: پیشرفت مذاکرات بین ایران و ‏ایرباس تاکنون بسیار خوب بوده و انتظار می‌رود که به زودی هواپیماهای ایرباس با آرم ایران‌ایر در آسمان‌های بین‌المللی پرواز کنند. ‏

سفر «عباس آخوندی» به آلمان در پی دعوت «زیگمار گابریل» وزیر اقتصاد آلمان که در آخرین سفر خود به ایران در ۱۹ ژوئیه ‏‏۲۰۱۵ از وی انجام شده بود، صورت گرفته است.

قراردادهای جدید خودرو در راه است

محمدرضا نجفی‌منش به اقتصادنیوز گفت: قرارداد ایران خودرو و پژو که یکی از بهترین قراردادهای تاریخ صنعت خودور ایران است این روزها زیر نقدهای تند و تیز برخی از افراد قرار گرفته که تقریبا هیچ سبقه ای در اقتصاد و صنعت نداشته و با کمترین شناخت نسبت به صنعت خودرو، درباره قرارداد ایران خودرو و پژو به اظهار نظر می پردازند.

او افزود: تا پیش از آنکه این قرارداد منعقد شود منتقدان می گفتند چرا صنعت خودرو ایران به فکر مردم نیست و محصولات قرن بیستمی و قدیمی را به تولید می رساند. آنها این سخنان را به زبان می آوردند که چرا خودروسازان محصولات جدید را روانه بازار نمی کنند و به سراغ خودروسازان بزرگ نمی روند.

دبیر انجمن قطعه‌سازان تصریح کرد: حال که ایران خودرو به سراغ یکی از خودروسازان بزرگ اروپا رفته و قرارداد خوبی نیز با پژو به امضا رسانده نظرشان برعکس شده و این بار معتقدند که چرا این شرکت از پژو انتقام نگرفته و به تلافی رفتار این خودروساز در دوران تحریم ها از بستن قرارداد با این شرکت فرانسوی سرباز نزده است.

او گفت: به نظر می رسد هر کار خوبی برای ارتقای صنعت خودرو انجام می دهیم منقدان کار خودشان را می کنند و انگار به این موضوع اعتقاد ندارند که مدیران ارشد صنعت خودرو کشور می توانند در برابر همتایان قدر اروپایی خود بنشینند و امتیاز بگیرند و قراردادهای خوب و مفید برای کشور به امضا برسانند.

نجفی‌منش افزود: یادم می آید همین رفتارهایی که امروز در برابر قرارداد پژو صورت می گیرد نیز ده سال پیش، پس از انعقاد قرارداد ال90 از سوی منتقدان انجام می شد و آنها تا می توانستند دست اندرکاران انعقاد این قرارداد را به بار انتقاد می گرفتند که چرا قراردادی شبیه ترکمانچای بسته اند. قرارداد ال90 که اجرایی شد دیدیم که یکی از بهترین محصولات سواری برای اقشار متوسط به تولید رسیده و هر کس از آن استفاده کرده راضی بوده است.

او گفت: قرارداد پژو نیز ما را به این سمت خواهد برد تا محصولاتی را به تولید برسانیم که به روز باشد و بتواند صنعت خودرو کشور را ارتقا دهد. اجرایی شدن قرارداد پژو می تواند علاوه بر اینکه سطح صنعت قطعه سازی را ارتقا دهد ما را به بازارهای جهانی وصل می کند تا بتوانیم بخشی از محصولاتی که در ایران به تولید می رسد را در قالب شبکه صادراتی پژو به خارج از کشور صادر کنیم.

دبیر انجمن قطعه سازان افزود: قرارداد پژو فرصت بسیار خوبی پیش روی ایران خودرو گذاشته تا این شرکت به عنوان بزرگ ترین خودروساز خاورمیانه در شبکه خودروسازان دنیا ادغام شود و مسیر جهانی شدن را یاد بگیرد و آنگاه با توجه به اینکه صادرات یکی از بندهای مهم این قرارداد است وارد شبکه جهانی عرضه خودرو در بازارهای جهانی شده و مشتری مداری در خارج از کشور را نیز بیاموزد.

او گفت: نکته بعدی اینکه این قرارداد توقع مردم را برآورده خواهد کرد چرا که خودروهایی به تولید خواهند رسید که انتظارات طبقه متوسط به بالای کشور را محقق کرده و آنها با توجه به مبلغ که می پردازند قادر خواهند بود هم خودروی روز اروپا را سوار شوند و هم اینکه از خدمات پس از فروش بهتری بهره برند.

دبیر انجمن قطعه سازان افزود: با اجرایی شدن این قرارداد چند پلت فورم روز اروپا در اختیارمان قرار می گیرد که بر اساس آن می توانیم محصولات جدیدی را به تولید رسانده و روانه بازار کشور کنیم. حتما کارشناسان می دانند که گرفتن پلت فورم از یک خودروساز تا چه اندازه در صنعت خودرو اهمیت دارد و اگر می خواستیم خود به طراحی و تهیه پلت فورم اقدام کنیم باید هزینه های گزافی را متحمل می شدیم.

نگاه 20 اقتصاددان جهانی به اقتصاد سال 1395 ایران

سال 95 برای اقتصاد ایران سالی متفاوت خواهد بود. این موضوع را تقریباً همه ناظران و صاحب‌نظران داخلی و خارجی قبول دارند. سالی که بهار آن بدون تحریم‌های کمرشکن اقتصادی آغاز شده است و می‌تواند طلیعه رشد و توسعه اقتصاد بزرگ ایران با بازار 80 میلیون ‌نفری‌اش باشد؛ سالی که سیاستگذاران اصلی اقتصاد «بشارت رشد» آن را داده‌اند و فعالان اقتصادی، رونق بازارهایش را انتظار می‌کشند.

بر این اساس، هفته‌نامه تجارت‌فردا در شماره 171 خود که در هفته اخیر منتشر شده، نظر بیش از 20 اقتصاددان و صاحب‌نظر خارجی آشنا به مسائل ایران را در این باره جویا شده‌ است. آنچه در این گزارش می‌آید، پاسخ‌های کوتاه این اقتصاددانان به این سوال‌هاست: چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال جدید چگونه خواهد بود؟ چه فرصت‌ها و چالش‌هایی پیش روی ایران وجود دارد؟ و چه توصیه‌ای برای عبور از چالش‌های مورد نظر و بهره‌مندی از فرصت‌های موجود دارید؟ پاسخ‌های مبسوط این اقتصاددانان را در شماره 171 تجارت‌فردا می‌توانید بخوانید.

به گزارش اقتصادنیوز در جمع‌بندی سخنان 20 اقتصاددان جهانی به اقتصاد ایران در سال 1395 ، محمد ماشین‌چیان ، سردبیر سایت بورژوا نوشته است:

با توجه به فضای پساتحریم و فرصت‌های پیش رو در سال جدید، همین‌طور اهمیت تصمیم‌ها و سیاست‌های سال جدید در آینده میان‌مدت و بلندمدت کشور به سراغ تعدادی از اقتصاددانان برجسته دنیا رفتیم و از آنها خواستیم دریافت، جمع‌بندی، و توصیه‌هایشان راجع به ایران را در قالب پیام نوروزی برای مردم ایران ارسال کنند. آنچه خواهد آمد نتیجه این تلاش است.

به سراغ تاریخ‌نگار اقتصادی و نویسنده «صدر اسلام و زایش سرمایه‌داری»، بندیکت کُلر، رفتیم و در سفری به ایران باستان با او همراه شدیم: راه‌های مبدعانه پیدا کردن برای ترویج تجارت، سنتی است که در ایران دوره باستان آغاز شد و حالا در زندگی روزمره، در سراسر جهان، جریان دارد: هرکس که هزینه‌ای را با نوشتن چک صاف می‌کند دارد از جهاز پرداختی استفاده می‌کند که ریشه در ایران دارد. که این خود قصه‌ای دارد...

فیلیپ بوث، استاد فاینانس، سیاستگذاری عمومی، و اخلاق دانشگاه سنت ماری در پیام نوروزی‌اش به سراغ رابطه مذهب و هنجارهای اخلاقی جامعه با نظارت و دخالت‌های دولتی رفته:

اغلب گمان می‌شود که پایبندی به اصول مذهب و آمیختگی‌اش با هنجارهای پررنگ اخلاقی و اجتماعی در دل یک جامعه، فقط با نظارت‌ها و تنظیم‌ کاری‌های فراگیر دولتی در حیطه‌های اقتصاد و حیات اجتماعی هم‌ساز است. در حالی که این‌چنین نیست. به واقع وارونه این صادق است...

الکس تبرک، اقتصاددان ایرانی‌الاصل دانشگاه جرج میسون، در پیام نوروزی‌اش با استفاده از مثال‌های ترکیه و امارات به سراغ الگوهای توسعه می‌رود: اگر فضای کسب و کار مناسب باشد، میلیاردها دلار سرمایه می‌تواند به داخل ایران جاری شود، از‌جمله میلیاردها دلاری که ایرانیان موفق در ایالات متحده و دیگر نقاط جهان با خود به بازار ایران خواهند آورد...

بزرگی بازار ایران برای سرمایه‌گذاران خارجی به هدفی جذاب بدلش می‌کند، سطح بالای فرهنگی مصرف‌کنندگان ایرانی هم در ایجاد این جذابیت موثر است. ایران در سرمایه‌گذاری در بخش آموزش سبقه درخشانی دارد و تحصیل‌کرده‌ترین جمعیت را در میان کشورهای منطقه داراست. وضعیت ایران برای کسب موفقیت در بخش فناوری اطلاعات و راه‌اندازی کسب‌وکارهای اینترنتی، وضعیت مناسبی است، به خصوص اگر ضمانت و حفاظت جریان آزاد اطلاعات را فراهم کند.



موفق شدیم راجع به موفقیت و اصلاحاتی که منجر به شکوفایی اقتصادی چین در چهار دهه اخیر شده پیامی از «نینگ ونگ»، اقتصاددان چینی دریافت کنیم. او به همراه رانلد کوز، برنده فقید جایزه نوبل، «نظام چین چگونه سرمایه‌داری شد» را نوشته است که ترجمه فارسی آن اکنون توسط انتشارات دنیای اقتصاد به چاپ رسیده:

ترقی چین را دولتی همه‌کاره نبود که مهندسی کرد. هدف عمده حکومت چین تبدیل کردن چین به یک «کشور سوسیالیستی مدرن و قدرتمند» بود. ترادیسیدن بازار چین، نتیجه ناخواسته دو رشته اصلاحات بود. یکی را پکن طرح‌ریزی کرده بود و هدفش این بود که سوسیالیسم را احیا کند. اصلاحات دولتی اساساً بر بنگاه‌های در مالکیت دولت، این جواهرات سوسیالیسم، متمرکز بودند.

جفری مایرن، استاد هاروارد و رئیس مطالعات کارشناسی این دانشگاه در پیامی کوتاه به خال می‌زند:

لغو تحریم‌های خارجی به راستی که در ایران دلیل خوبی بوده است برای شادمانی، با این ‌حال محدودیت‌های خودساخته‌ای که بر آزادی اقتصادی تحمیل شده، در محدود کردن موفقیت اقتصادی ایران نقش مهم‌تری داشته است...

اقتصاددان محبوب نگارنده، دانلد بودرو، از دانشگاه جرج میسون به پیمان بورژوا و تبعاتش اشاره می‌کند:

همچنان که تاریخ به ما می‌آموزد، ثروت و کامیابی برای توده مردم معلول نوآوری در بازارهای باز است، و بازارها باز و آزادند تنها اگر اکثریت مردم معامله بورژوا را بپذیرند، که از این قرار است: نوآوران، کارآفرینان، و تاجران می‌توانند هر چقدر دل‌شان می‌خواهد ثروتمند شوند، اما تنها اگر همزمان مشتریان و کارگران‌شان را هم ثروتمندتر سازند.

سون لیتورین، وزیر کار سوئد از 2006 تا 2010 و معمار اصلاحات ساختاری آن کشور، که سال گذشته سفری به ایران داشت پیام نوروزی‌اش را با «سال نو مبارک» به فارسی آغاز می‌کند و از تجربه سوئد می‌گوید:

اکنون که تحریم‌ها برداشته شده، ایران دارد به آرامی اما استوار به عنوان نیرویی اقتصادی به باقی جهان بازمی‌پیوندد. این برای شهروندان ایران و برای باقی جهان، خبر خوبی است. تجارت نیروی بنیادین رشد اقتصادی است، اما همچنین ساختارهای سیاسی داخلی‌ای را که برای رشد و شکوفایی زیان‌آورند، در ملأعام افشا می‌کند. برای اینکه رشد و شکوفایی اتفاق بیفتد، این سیاست‌ها باید که تغییر کنند.

سوئد کشوری کوچک است که برای قرن‌ها به مواد اولیه تکیه داشته: سنگ‌آهن، چوب، پشم، و هر آن ‌چیز دیگر که طبیعت می‌توانست برایمان فراهم کند. تا میانه قرن نوزدهم، سوئد کشوری بود فقیر، سرد و تاریک در شمال اروپا. اما بعد اتفاقی افتاد...

ایوان میکلوس، وزیر سابق خزانه‌داری اسلواکی، و از مشاوران نخست‌وزیر و دولت‌های بسیاری از کشورهای شرق اروپا پس از فروپاشی شوروی از تجربه پساکمونیستی می‌گوید و به چرایی ضعف اقتصاد ایران می‌پردازد:

می‌دانم که بسیاری از ایرانیان حالا دارند با نگاهی پرامید به آینده نگاه می‌کنند، به ویژه به این خاطر که تحریم‌های غرب هم لغو شده است، و حق هم به جانب این عده امیدوار است. از میان برداشته شدن تحریم‌ها فرصت‌ها و امکان‌های تازه‌ای به وجود آورده تا از طریق‌شان ایران بتواند به سوی توسعه و رشد اقتصادی حرکت کند، و کیفیت و استانداردهای زندگی میلیون‌ها ایرانی بهبود یابد. اما فکر می‌کنم خیلی مهم است این نکته را درک کنیم که اصلی‌ترین دلیل پسرفت اقتصاد ایران و رقابت پایینی که در صحنه آن وجود دارد، نه تحریم‌ها، بلکه نظام اقتصادی اصلاح‌نشده، بیش‌ازحد نظارتی، غیرآزاد و بسته ایران است. همین امر دلیل اصلی این است که چرا عملکرد نظام اقتصادی ایران (با سنجه سرانه تولید ناخالص داخلی در واحد دلار) از عملکرد 40 سال پیشش بدتر است، که چرا حتی بعد از برداشتن تحریم‌ها چشم‌انداز رشد این‌قدر ضعیف است و بسیاری از ایرانیان نزدیک به خط فقر زندگی می‌کنند.

واتو لجاوا، پس از انقلاب رُز به دولت گرجستان پیوسته و در کسوت‌های مختلفی، از قائم‌مقام وزیر اقتصاد گرفته تا معاونت اصلاحات ساختاری وزارت کشور و ریاست گروه مشاوران اقتصادی نخست‌وزیر، اصلاحات را در گرجستان سامان داده. او که اکنون رئیس دانشگاه فری تفلیس است به رابطه ایران و گرجستان می‌پردازد: من ایمان راسخ دارم که ایران، نظر به توان بالقوه بکرش و استعداد مردمش، فرصت دارد تا مهبانگی ایجاد کند و به یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی و تجاری منطقه بدل شود. این به نوبه خود می‌تواند برای کشور من، گرجستان، هم مفید باشد، و در نتیجه این آرزو سال نویی برای خودم هم هست...

بیجان شاهین، استاد اقتصاد سیاسی دانشگاه خواجه تپه آنکارا در پیام نوروزی‌اش به اهمیت تجارت در رشد دموکراتیک می‌پردازد:

در اینجا می‌توان پرسید که تجارت چطور مروج دموکراسی است؟ اول آنکه باید اشاره کنیم دموکراسی‌ها در جوامعی که طبقه متوسط گسترده‌تر است، شانس بیشتری برای نهادینه شدن دارند. اعضای طبقه متوسط که تحصیل‌کرده‌ترند و از ثبات نظام سیاسی سهمی می‌برند، تمایل‌شان به اعتدال و همراهی با دموکراسی بیشتر است. آنها برای عملی کردن نظام سیاسی پیچیده‌ای چون دموکراسی، آماده‌ترند. اما طبقه متوسط گسترده در جوامعی سر بر می‌آورد که رونق و شکوفایی وجود داشته باشد.

هشام الموسوی، استادیار اقتصاد دانشگاه سلطان سلیمان مراکش، با استفاده از تجربه خودش راجع به جهانی ‌شدن ایران و نگرانی‌های آن می‌نویسد: گفتمان حول جهانی ‌شدن اغلب با طنین ملی‌گرایی اقتصادی همراه می‌شود. همین مساله باعث می‌شود که منطق «ما علیه آنها» به استدلال هر دو طرف وارد شود و در نتیجه بحث را بی‌فایده کند. این توضیح می‌دهد که چرا اکثریت جهانی‌ شدن را یک تهدید می‌دانند چون یک بازی «مجموع صفر» می‌شمارندش: بازی‌ای که هر آنچه یک طرف برده را در واقع طرف دیگر از دست داده.

به این معنا کشورهای متعددی از جمله ایران، خودشان را قربانی جهانی‌شدن می‌پندارند، جهانی‌ شدنی که محکوم است به غارت منابع ملی، استثمار کارگران محلی، بالا بردن سطح نابرابری و تحمیل فقر. اما آیا واقعاً این‌طور است، ایران؟

...سوال وارد این است که چرا ایران از جهانی‌ شدن بهره نمی‌برد؟

یوسف مواجی، مدیر موسسه مطالعات اقتصادی اروپا، از تجربه‌های مشابه در اروپا می‌گوید و استونی و گرجستان را مثال می‌زند:

بهترین نمونه، مورد گرجستان است که از زمان «انقلاب گل رز» اصلاحات وسیع اقتصادی پدید آورده و توانسته از کشوری در آستانه ورشکستگی در سال ۲۰۰۳، به اقتصاد بازاری به نسبت کارا در سال ۲۰۱۶ بدل شود. در شاخص سهولت کسب و کار بانک جهانی، گرجستان موفق شده تا با اصلاحات نهادی عمده، از رده ۱۱۲ در سال ۲۰۰۵، به رده بیست و چهارم در سال ۲۰۱۶ صعود کند و در میان ۱۸۹ کشور جهان، در رده‌های بالا حضور داشته باشد. گرجستان به واسطه اصلاحاتش موفق شده اعتماد بخش کسب ‌و کار را جلب کند و برای سرمایه‌گذاری، به ویژه در بخش زیرساخت‌های حمل‌ونقل، انگیزه‌های بالا ایجاد کند. نرخ رشد میانگین تولید ناخالص داخلی‌اش در سال ۲۰۰۷، یک سال قبل بحران جهانی اقتصاد، رشد چشمگیر داشت و اقتصادش توانست انبساط قابل توجه 12.3 ‌‌درصدی داشته باشد.

جیمز تولی، استاد سیاست‌های آموزشی دانشگاه نیوکاسل، در پیام نوروزی‌اش به حوزه تخصصش یعنی آموزش می‌پردازد:

عرف پذیرفته‌شده در مورد آموزش خصوصی این است که «فقط» به کار ثروتمندان و نخبگان می‌آید. اگرچه شکی نیست که آموزش خصوصی به این گروه‌ها خدمت‌رسانی می‌کند اما در جهان درحال‌توسعه و در اقتصادهای تازه‌پا، انقلابی خارق‌العاده در این زمینه در حال وقوع است. این انقلابی است که نیروهایش آن بخش آموزش خصوصی است که به فقرا و خانواده‌های کم‌درآمد خدمت می‌رساند. برای مثال در میان کشورهای آفریقای سیاه و جنوب آسیا، اکثریت چشمگیری از بی‌بضاعتان شهرها (بیش از ۷۰ درصد آنها) به مدارس خصوصی کم‌هزینه می‌روند. این مدارس در موضوعات درسی کلیدی، بسیار بهتر از مدارس دولتی کار می‌کنند و تنها یک‌سوم (یا کمتر) هزینه واحد را دریافت می‌کنند. و برای اولیا هم پرداختن این هزینه ممکن است. تحقیقات اخیری که در زاغه‌های مونروویای لیبی -احتمالاً یکی از فقیرترین زاغه‌ها در جهان- صورت گرفته نشان می‌دهد اگر هزینه‌های افزوده مدرسه -هزینه‌هایی چون لباس فرم، کفش، کتاب و حمل و نقل- را به حساب بیاوریم، فرستادن فرزند به مدرسه دولتی هزینه‌هایی به اولیا تحمیل می‌کند معادل ۷۵ درصد هزینه‌های فرستادن فرزندشان به مدرسه خصوصی...

ایمون باتلر، اقتصاددانان بریتانیایی و مدیر موسسه آدام اسمیت، در پیام نوروزی‌اش دورنمای ایران را وسیع و روشن می‌بیند و بر اهمیت تجارت تاکید می‌کند:

دورنمایی که می‌گویم نه‌تنها برای داد و ستد میان ایران (با خدمات و کالاهای ممتاز و بسیارش) و کشورهای متعددی که پیش‌تر کشورهای متخاصم محسوب می‌شدند وجود دارد، بلکه حالا چشم‌انداز برای مبادله اندیشه‌ها و انگاره‌ها بار دیگر روشن شده است چه مردم می‌توانند آزادانه‌تر از ایران به دیگر کشورها و از دیگر کشورها به ایران سفر کنند و روابط شخصی و اندیشه‌ای برقرار کنند که برای همه افراد سودمند باشد.

دنیل کلاین، دیگر استاد دانشگاه جرج میسون و سردبیر ژورنال ایکان واچ، به مغالطه‌های جاری علیه لیبرالیسم اقتصادی اشاره می‌کند: لیبرال‌هایی مثل آدام اسمیت، فردریک هایک و میلتون فریدمن منتقدان زیادی دارند. منتقدان لیبرالیسم اقتصادی معمولاً لیبرالیسم را بد تصویر می‌کنند. یک عروسک پوشالی می‌سازند و بعد عروسک پوشالی را زمین می‌زنند و وانمود می‌کنند که لیبرالیسم را زمین زده‌اند...

اگر خواننده فوربس، وال‌استریت ژورنال، تایم، نیویورک‌تایمز یا گاردین هستید حتماً با تیم ورستال، اقتصاددان بریتانیایی و نوشته‌های او آشنایید. او در پیام نوروزی‌اش ایران را با انگلستان، سوئد و چین مقایسه می‌کند و به سودای الگوی اسکاندیناوی و سوسیال‌دموکراسی می‌پردازد:

امروزه ایران در همان سطح از ثروت اقتصادی قرار دارد، که انگلستان در سال ۱۸۸۰، سوئد در سال ۱۹۲۵ و چین در سال ۲۰۰۰ در آن قرار داشتند. این کشورها همگی از آن تاریخ تا به امروز به شکل چشمگیری ثروتمندتر شده‌اند، چین خود به تنهایی در طول ۱۶ سال، ثروتش را دو برابر کرده است. چرا یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان، به یکی از ثروتمندترین‌ها بدل نشود؟ همه آنچه لازم است این است که ایران سیاست‌های اقتصادی درستی را دنبال کند که اجازه می‌دهند رشد اتفاق بیفتد...

پی‌یر لومیو، استاد اقتصاد دانشگاه کبک کانادا، از فرصت‌های پیش روی ایران می‌گوید: به نظر می‌آید که برای اقتصاد ایران فرصت‌های زیادی وجود دارد. مقصودم تنها فرصت‌های صادرات نفت نیست (و در نتیجه فرصت واردات بیشتر از دنیا)، که شکی نیست اهمیت بالایی دارد. مقصودم فرصت رونق عمومی است، که در صورت آزادی اقتصادی و مهار برداشتن از کارآفرینی می‌تواند به دست بیاید.

به مورد چین توجه کنید. همین 40 سال پیش هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد این کشور به دومین اقتصاد بزرگ جهان بدل شود...

جیمز گارتنی، استاد اقتصاد و سیاستگذاری دانشگاه فلوریدا، که کتاب پرفروش «عقل معاش»اش با ترجمه فارسی صاحب این قلم در دست چاپ است، مردم ایران را به استفاده از تفکر جدی در باب درس‌های گذشته دعوت می‌کند و اقتصادهای موفق را به گواه می‌گیرد:

در طول دو دهه گذشته، کشورهای چهارک بالای جدول آزادی اقتصادی سطح درآمد سرانه‌ای داشته‌اند که به صورت تقریبی هفت برابر سطح درآمد چهارک پایینی این جدول، یعنی کشورهایی با کمترین آزادی اقتصادی، بوده است. علاوه بر این تاثیرات مثبت آزادی اقتصادی را در جهان می‌شود به عینه دید. در آسیا هنگ‌کنگ و سنگاپور است که بیشترین میزان آزادی اقتصادی را دارند، و بالاترین سطح استانداردهای زندگی در آسیا هم متعلق به همین کشورهاست. در اروپا سوئیس آزادترین اقتصاد را دارد و بیشتر کامیابی اقتصادی هم متعلق به همین کشور است. در آمریکای جنوبی، شیلی آزادترین اقتصاد را دارد و به همین ترتیب بالاترین سطح درآمد سرانه در این منطقه متعلق به این کشور است. در آمریکای شمالی هم ایالات متحده و هم کانادا در سطوح بالای آزادی اقتصادی‌اند و به همین دلیل است که رونق در این کشورها بالاست. در طول دو یا سه دهه گذشته، هم چین و هم هند به شکل چشمگیری به سوی آزادی اقتصادی قدم برداشته‌اند و هر دو رشد سریع اقتصادی و کاهش شدید فقر را تجربه کرده‌اند.

آنتونی دیویس، استاد اقتصاد دانشگاه پیتسبورگ و جیمز هاریگن مدیر برنامه‌های آکادمیک استراتا در دانشگاه یوتا، در پیام نوروزی‌ای که مشترکاً نوشته‌اند با اشاره به گزارش آزادی اقتصادی فریزر به ریشه مشکلات اقتصادی ایران پرداخته‌اند:

تحریم‌های اقتصادی علیه ایران که اخیراً به پایان رسیدند، سرچشمه اصلی مشکلات اقتصادی ایران نیستند. دلیل اصلی مشکلات اقتصادی ایران، نبود آزادی اقتصادی درون مرزهایش است. جوامع هم مثل افراد، در دل شرایط متفاوتی زاده شده‌اند. برخی بیشتر از دیگران از موهبت منابع طبیعی برخوردارند. برخی خوش‌اقبال‌ترند. برخی مدام با همسایه‌هاشان اصطکاک دارند، حال آنکه باقی در آرامش نسبی زندگی می‌کنند. اما گذشته از تفاوت‌هایی که در برخورداری از منابع و در تاریخ و محیط‌زیست وجود دارد، آزادی اقتصادی به شکلی تقریباً عالم‌گیر در میان همه جوامع موفق وجود داشته است، و جوامع کمتر موفق، از آن بی‌بهره بوده‌اند. آنهایی که دغدغه سعادت ایران را دارند، باید در زمان طرح ریختن برای مسیر آینده این کشور، از این واقعیت باخبر باشند.

راسل رابرتز، اقتصاددان انستیتو هوور دانشگاه استنفورد و مجری یکی از پرطرفدارترین پادکست‌های اقتصادی دنیا «ایکان تاک» ابراز امیدواری کرده تا به عوض آنچه ما را از هم جدا می‌کند بتوانیم روی آنچه بین همه ما مشترک است، تمرکز کنیم: آدام اسمیت چه خوب این نکته را می‌دانست و چه خوب توضیحش داده بود که تجارت، از هر نوعش، چه به ورای مرزها و چه درون‌مرزی، ما را تهییج خواهد کرد تا فکر کنیم برای دیگران چه می‌توانیم بکنیم. در معضلات و چالش‌هایی که دیگران با آنها مواجه‌اند ما را به همدلی ترغیب می‌کند و باعث می‌شود که به از سرگذراندن این معضلات و چالش‌ها، یاری برسانیم. اگر نهادهای درست موجود باشند، میل من برای بهتر کردن زندگی خودم ترغیبم می‌کند برای بهتر کردن زندگی دیگران هم راه‌هایی پیدا کنم، راه‌هایی که مرزهای امور مالی را درمی‌نوردند.

و نهایتاً استیون هورویتز، اقتصاددان برجسته مکتب اتریش و استاد اقتصاد دانشگاه سنت لارنس در یادداشتش با عنوان «سه ستون موفقیت اقتصادی» راجع به چالش‌های سر راه ایران از جمله خصوصی‌سازی، بازار رقابتی و تعرفه‌ها می‌نویسد:

برای مثال، اگرچه «خصوصی‌سازی» شرکت‌هایی که سابقاً دولتی شده بودند، گامی است در مسیر درست، اما فقط سپردن این دارایی‌ها به دیگر سازمان‌هایی که هنوز به طور غیرمستقیم توسط دولت مدیریت می‌شوند، راه درست انجام کار نیست. به عوض فکر کردن در راستای «خصوصی‌سازی»، حکومت باید «انحصارزدایی» را ترغیب کند و راه‌هایی بیابد که بتوان از طریق‌شان سطح رقابت را در اقتصاد ایران بالا برد. تبدیل کردن انحصارهای دولتی، به انحصارهای خصوصی، نتیجه‌اش همین می‌شود که امروز هست.

تاکتیک‌های مالیاتی دولت به روایت وزیر اقتصاد/دنبال حذف معافیت‌های بی‌جا و غیر ضروری هستیم

علی طیب نیا صبح پنجشنبه در آیین افتتاح کارخانه فولادسازی بردسیر، همگرایی و همدلی استاندار و امام جمعه در شهرستان های مختلف در استان کرمان را کم نظیر اعلام و اظهار کرد: این همگرایی می تواند زمینه ساز پیشرفت استان شود.

آن طور که خبرگزاری‌ها گزارش داده‌اند، او ادامه داد: اقدامات موثری در استان کرمان صورت گرفته و تعدادی هم در حال انجام است که این همدلی و همگرایی بین مسوولان می تواند در شتاب گیری پیشرفت استان موثر باشد.

طیب نیا با اشاره به اینکه دو تکانه بزرگ و سهمگین را در کشور تجربه کردیم، عنوان کرد: اولین تکانه، تحریم ها بود که تجربه های همه جانبه و بی سابقه ای به همراه داشت و مشکلات اقتصادی متعددی را برای ما به وجود آرود.

در جدول اقتصادنیوز مهمترین محورهای سخنان وزیر اقتصاد درباره سیاستگذاری دولت در مالیات بخش تولید را می‌توانید مشاهده کنید.

همه اقلام ممنوعه وارداتی ایران به روایت یک جدول

بر اساس آخرین فهرست «گروه کالاهای ممنوعه شرعی و قانونی» می‌توان محصولات ممنوعه را در 60 گروه کالایی دسته‌بندی کرد.

سازمان توسعه تجارت ایران فهرست «گروه کالاهای ممنوعه شرعی و قانونی» را منتشر کرده و بر اساس آخرین فهرست «گروه کالاهای ممنوعه شرعی و قانونی» می‌توان این کالاهای ممنوعه را در 60 گروه کالایی دسته‌بندی کرد که البته هر کدام از این گروه‌ها شامل چند ردیف تعرفه‌ای است.

به عنوان مثال گروه «قشرداران، صدف‌داران یا سایر آبزیان فاقد ستون فقرات» شامل انواع خرچنگ دم‌کوتاه، لابستر دریایی، صدف خوراکی، گوش‌ماهی، صدف دو کفه‌ای، ماهی نرم‌تن و ماهی مرکب، هشت پا، گوشت صدف، حلزون صدف خوراکی، خیار دریایی، جوجه تیغی دریایی، ستاره دریایی و سایر بی مهرگان آبزی است که هر کدام با تعرفه‌ای جداگانه مبادله می شوند.

با این حال اقتصادنیوز این کالاهای ممنوعه را که فهرست کامل آنها شامل 304 گروه کالایی است، در 60 گروه کلی طبقه‌بندی و برای سهولت بررسی، آنها را در یک جدول فهرست کرده است.

نشست سران ایران و ایتالیا/ مذاکرات هیات 250 نفره ایتالیایی در تهران

مذاکرات 'متئو رنتزی' نخست وزیر ایتالیا با حسن روحانی رییس جمهوری و دیگر مقام های بلندپایه ایران با دستور کار گسترش و ارتقای روابط دوجانبه در دوران پسا تحریم همراه یک هیات 250 نفری سیاسی و اقتصادی امروز (سه شنبه) در تهران آغاز می شود.مذاکرات تهران سه ماه پس از سفر حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران به رم انجام می شود و هیات 250 نفری متشکل از وزیر آموزش و پرورش و دانشگاه ها، برخی معاونین وزارت خانه ها، روسای موسسه بیمه ضمانت صادرات 'ساچه'، شرکت نفت 'انی' و اتحادیه صنایع 'کنفیندوستریا'، موسسه تجارت خارجی 'ایچه' ، نمایندگان شرکت های کوچک و متوسط، صاحبان صنایع و مدیران ارشد بانک های بزرگ ایتالیا نخست وزیر این کشور را همراهی می کنند.

هدف از سفر نخست وزیر ایتالیا به ایران، توسعه همکاری های اقتصادی و تجاری دو کشور در دوران پسا تحریم و حضور فعال شرکت ها و سرمایه گذاران ایتالیایی در ایران است.

نخست وزیر ایتالیا که همواره بر اراده رم برای توسعه روابط با ایران در تمامی زمینه ها و جبران سهم از دست رفته این کشور در دوران تحریم های غربی تاکید می کند، در جریان سفر روحانی در ماه ژانویه گذشته اظهار کرد: ایتالیا قصد دارد گام های جدید و بلندی در تحکیم روابط دوستانه با ایران بردارد و در این راستا احیای جاده ابریشم می تواند سرآغازی در روابط جدید دو کشور باشد.
ایتالیا در پی توافق هسته ای میان ایران و قدرت های جهانی در تکاپو برای تبدیل شدن به نخستین شریک تجاری ایران در اروپا است و سفر وزرای خارجه، امور زیربنایی، توسعه اقتصادی و کشاورزی به ایران حاکی از تلاش رم برای بازسازی روابط با تهران است.

تبادل هیات های دولتی و تجاری میان دو کشور نیز در سال 1394 افزایش چشمگیری داشت . آغاز فرآیند برداشته شدن تحریم های بین المللی علیه ایران در نتیجه مذاکرات هسته ای و توافق نهایی،صاحبان صنایع در ایتالیا را امیدوار کرده است تا به جایگاه پیشین خود به عنوان نخستین شریک تجاری ایران در اروپا بازگشته و آلمان را پشت سر بگذارند.

ایتالیا درصدد است به حجم مبادلات تجاری با ایران در سال 2010 میلادی یعنی هفت میلیارد یورو بازگردد و خسارات و ضررهای سال های اخیر ناشی از تحریم ها را به سرعت جبران کند.

نخست وزیر ایتالیا در پی توافق هسته ای میان ایران و کشورهای 1+5 در جولای 2015 در وین، ضمن ابراز خرسندی اظهار داشت: برجام ثابت کرد که حل بحران ها با ابزار صلح آمیز و از طریق گفت و گو امکان پذیر است. توافق هسته ای با پشتکار و توانایی مذاکره کنندگان صورت گرفت و من به آنها تبریک می گویم. برجام امید جدیدی را برای روند صلح منطقه ایجاد کرد. ایتالیا نیز متعهد می شود فعالانه از این روند حمایت و تلاش کند تا همه در منطقه بتوانند از آن بهره ببرند تا اینکه خاورمیانه به ثبات شده جایی که همه ملت ها بتواند در صلح و ثبات زندگی کنند.

در پی امضای برجام در وین ایتالیا بلافاصله گام های لازم جهت توسعه روابط دوجانبه را برداشته و 'پائولو جنتیلونی' وزیر امور خارجه و 'فدریکا گوئیدی' وزیر سابق توسعه اقتصادی این کشور در راس هیاتی متشکل از گروه های مهم ایتالیایی از جمله شرکت نفت 'انی'، انجمن بانکی 'ABI'، موسسه بیمه اعتباری 'ساچه'، صنایع دفاعی 'فین مکانیکا' ، صندوق سپرده و اعتبارات به تهران سفر کردند.

همچنین در دوران پسا تحریم نیز 'کارلو کالندا' معاون سابق وزیر توسعه اقتصادی در راس هیاتی اقتصادی متشکل از 370 نماینده گروه های بزرگ صنعتی و بانکی، شرکت های کوچک و متوسط، انجمن های کارآفرینان عازم تهران شد.

در پی سفر روحانی به رم توافق های متعددی به ارزش 17 میلیارد یورو به امضا رسید و نخست وزیر ایتالیا هم در جریان این دیدار با تاکید بر اینکه در ایران فرصت های زیادی برای شرکت های کوچک و متوسط ایتالیایی وجود دارد اظهار کرد: این تنها آغاز راه است و بخش های زیادی از انرژی تا بهداشت وجود دارد که دو کشور می توانند در آن فعالیت بیشتر انجام بدهند.

در چارچوب برنامه های توسعه روابط دو کشور، 'گراتزیانو دل ریو' وزیر امور زیربنایی و حمل و نقل و 'مائوریتزیو مارتینا' وزیر سیاست های کشاورزی ایتالیا در راس یک هیات بزرگ اقتصادی با تمرکز بر امور زیربنایی و کشاورزی به نمایندگی از 310 شرکت ایتالیایی و اجرایی کردن توافقات مذکور عازم تهران شدند.

نخست وزیر ایتالیا در کنفرانس مطبوعاتی با روحانی در رم نیز با تاکید بر نقش و جایگاه برجسته ایران در معادلات منطقه ای تاکید کرد که 'تهران می تواند در دستیابی به صلح و دموکراسی در منطقه نقش مهم و قابل توجهی داشته باشد. ضمن اینکه مبارزه با تروریسم به عنوان یک خطر فراگیر نیازمند اتحاد و هماهنگی همگانی است و ایران نقش فعال و موثری در این زمینه دارد'.

ایتالیا نخستین کشور اروپایی بود که از اهمیت انتخاب روحانی در انتخابات ریاست جمهوری استقبال کرد و 'لاپو پیسلتی' معاون وزیر خارجه وقت را به عنوان نماینده خود به تهران فرستاد.
'اما بونینو' وزیر امور خارجه پیشین ایتالیا گفته بود : خوب می دانیم که در صورت کاهش تحریم ها، یک مسابقه برای ایجاد روابط با ایران میان کشورهای غربی به وجود خواهد آمد.

ایتالیا بیش از سایر کشورها به بررسی چگونگی از سرگیری فعالیت ها و همکاری ها با ایران در دوره بعد از تحریم ها مشغول است تا شاید آن بخش از سهم خود در بازار جمهوری اسلامی را که توسط چین و هند اشغال شده، بازپس بگیرد.

صنایع بزرگ ایتالیایی و شرکت هایی که در زمینه تاسیسات و امور زیربنایی فعالیت می کنند در تهران به گفت وگو با طرف های ایرانی مشغول هستند تا بتوانند به رغم مشکلات بانکی ، راهی برای حمایت از جایگاه خود در بازار این کشور پیدا کنند.

بر اساس گزارش موسسه آماری 'یوروستات' مبادلات تجاری ایتالیا با جمهوری اسلامی در سال 2014 میلادی از مرز یک میلیارد یورو گذشته است و این کشور پس از آلمان دومین شریک تجاری ایران در اتحادیه اروپا بشمار می رود.

واشنگتن تلاش می‌کند امکان مبادلات بانکی آمریکا با ایران فراهم شود

«جان کری» روز سه شنبه با بیان اینکه آمریکا به سختی تلاش می‌کند تا در مورد ایران جانب انصاف را رعایت کند، تصریح کرد، باید به ایران اجازه داده شود به آن چه که در چارچوب برجام مستحق آن است دست یابد و این حرفی است که هم رییس جمهور آمریکا زده و هم من و هم وزیر خزانه داری آمریکا.

وی که با شبکه خبری ام اس ان بی سی گفت وگو می‌کرد، افزود: این کشور تاکنون به تعهدات خود در برجام به خوبی عمل کرده است.

باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا روز جمعه گذشته اعلام کرد که قصد ندارد با لغو محدودیت‌های موجود به بانک‌های خارجی اجازه بدهد به دلار و از طریق نظام بانکی آمریکا با ایران کار کنند، ولی افزود برای آن‌ها این امکان وجود دارد که از موسسات مالی اروپایی استفاده کنند.

اوباما همچنین گفت که دولتش برای شرکت‌های خارجی روشن خواهد کرد که چطور با ایران معامله داشته باشند که آمریکا آنها را تحریم نکند.

مذاکرات نفتی ایران-شل آغاز شد/ شل نفت ایران را به آفریقا می‌برد

سیدمحسن قمصری با اشاره به آغاز مذاکرات شرکت ملی نفت ایران و شرکت انگلیسی شل برای فروش نفت خام، گفت: با وجود آغاز گفتگوها تاکنون توافق نهایی حاصل نشده و قرارداد رسمی برای فروش نفت با شرکت شل امضا نکرده‌ایم.

مدیر امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران در پاسخ به این پرسش که در صورت توافق چه میزان نفت خام به این شرکت انگلیسی فروخته خواهد شد؟ تصریح کرد: درباره حجم میزان فروش نفت خام در حال مذاکره هستیم و پیش بینی می‌شود امکان فروش نفت مطابق با دوران پس از اعمال تحریم‌ها (حدود یکصد هزار بشکه در روز) فراهم شود.

این مقام مسئول همچنین در خصوص زمان از سرگیری صادرات نفت خام ایران به آفریقای جنوبی هم اظهار داشت: در آفریقای جنوبی سهام پالایشگاه‌های نفت خام در اختیار شرکت‌های نفتی بین‌المللی است.

قمصری با تاکید بر اینکه برای صادرات نفت خام به آفریقای جنوبی تاکنون مذاکراتی با شرکت‌های شل و برتیش پترولیوم انگلیس و پتروناس مالزی انجام شده است، بیان کرد: در مجموع اگر با شرکت شل به توافق برسیم، ایران بخشی از نفت پالایشگاه‌های این شرکت انگلیسی در آفریقای جنوبی را تامین می‌کند.

رکن الدین جوادی مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران هم پیش‌تر درباره احتمال انتقال نفت ایران به پالایشگاه نفت شورون آمریکا در آفریقای جنوبی در دوران پساتحریم، تاکید کرده بود: براساس سیاست‌های دولت جمهوری اسلامی ایران، هیچ منعی برای فروش نفت به پالایشگاه‌های آمریکایی وجود ندارد.

در همین حال، «تمبیسیله ماژولا» معاون وزیر انرژی آفریقای جنوبی هم پیشتر درباره برنامه آفریقای جنوبی برای افزایش خرید نفت از ایران در دوران پساتحریم، گفته بود: بخش عمده پالایشگاه‌های نفت آفریقای جنوبی توسط شرکت‌های نفتی خارجی از جمله شل، بی پی، توتال، شورون آمریکا اداره می‌شود، بنابراین آنها خریدار نفت مورد نیاز پالایشگاه‌ها هستند، برهمین اساس ما می‌توانیم با آنها صحبت کنیم که با لغو تحریم‌ها دوباره تجارت نفتی را با تهران از سرگیرند.

همزمان با پرداخت بدهی حدود ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلاری شرکت انگلیسی شل به ایراندر فروردین ماه سال‌جاری، فروش نفت خام به این شرکت اروپایی توسط شرکت ملی نفت ایران آزاد شد.

سیدعلی اصغر هندی مسئول کمیته مطالبات وزارت نفت درباره آخرین وضعیت پرداخت بدهی شرکت نفتی شل، گفته است: بدهی شرکت شل به ایران پرداخت شده، ضمن آنکه دریافت بقیه مطالبات وزارت نفت در دست مذاکره و پیگیری است.

با پرداخت این بدهی نفتی، شرکت ملی نفت ایران می‌تواند پس از امضای قرارداد فروش نفت با شرکت‌های توتال فرانسه، لوک اویل روسیه، سپسای اسپانیا و هلنیک پترولیوم یونان با شرکت شل انگلیس هم قرارداد فروش نفت خام و یا میعانات گازی امضا کند.

در حالی هم اکنون شرکت شل بدهی نفتی خود را به ایران پرداخت شده که پیش از این، شرکت ملی نفت ایران شرط از سرگیری فروش نفت و آغاز همکاری‌ها با این شرکت انگلیسی- هلندی را وصول بدهی ۲.۸ میلیارد دلاری عنوان کرده بود