دولت ازبکستان مرتبا حقوق بشر را نقض می‌کند

به گزارش بولتن نیوز، به نقل از روزنامه دیلی صباح، طبق گزارش گروه حقوق بشری «فورم 18» مستقر در نروژ، مقامات ازبکی محدودیت‌های شدیدی را نسبت به توزیع مطالب دینی به داخل و خارج از این کشور نه تنها به صورت مکتوب بلکه از طریق تلفن‌های همراه، تبلت‌ها، کامپیوترهای شخصی، فلش مموری‌ها و دیگر ابزار الکترونیک و منابع رسانه‌ای اعمال کرده‌اند.


دو فرد مسلمان به دلیل دانلود قرآن و دیگر مطالب دینی بر تلفن‌های همراه‌شان دوره 5 ساله زندان را می‌گذرانند و بسیاری اکنون نگران هستند که این دو تن با شکنجه در زندان مواجه شوند.

در ژانویه سال 2014 کابینه ازبکستان تصمیمی اتخاذ کرد که منابع دینی را محدود می‌کند. بدین صورت که پیش از ارسال کالاهای دینی به کمیته امور مذهبی ازبکستان برای بررسی کارشناسانه، این اجناس مذهبی لازم است توسط کمیته گمرکات کشور و کمیته محافظت از مرزهای کشور توقیف شود. تنها پس از تایید کمیته امور مذهبی چنین کالاهایی به مسافران بازگردانده می شوند.

فورم 18 که عمدتا بر قوانین حقوقی کشورهای مرکز آسیا تمرکز دارد گزارش‌هایی را درباره آزادی‌های مذهبی منتشر می‌کند که به طور گسترده توسط سازمان‌هایی مانند عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر مستقر در ایالات متحده و سازمان امنیت و همکاری در اروپا مورد استفاده قرار می گیرد.

دولت ازبکستان به اعمال کنترل سرکوب‌گرانه فعالان حقوق بشری ادامه می‌دهد. دمیتری تیخونف مدافع حقوق بشر برجسته در اوایل آوریل 2016 مجبور شد تا از ازبکستان فرار کند و به برلین برود و در آنجا تقاضای پناهندگی کند.

طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر، تیخونف مدارک کار اجباری در مزارع پنبه ازبکستان را جمع آوری کرده است. در سپتامبر 2015 تیخونف توسط پلیس ازبکستان دستگیر شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

استیو سووردلو محقق بخش آسیای مرکزی دیده‌بان حقوق بشر گفت:‌ ناظران حقوق بشر باید بتوانند بدون اینکه مورد ضرب و شتم واقع و به زندان منتقل شوند، به فعالیت بپردازند.

پنبه طلای سفید ازبکستان خوانده می‌شود؛ زیرا صنعتی سودمند برای این کشور به شمار می‌رود. مقامات ازبکی برای ده‌ها سال مورد انتقاد گروه‌های حقوقی کارگری و حقوق بشری برای سیستم کاری اجباری این کشور بوده اند.

دیده‌بان حقوق بشر فاش کرد که ازبکستان سالانه یک میلیون نفر از جمله کودکان، معلمان، کارگران بخش بیمارستانی، دانشجویان و کارگران اجتماعی را مجبور به پنبه چینی می‌کند. این کشور با اعمال فشار از طریق ارعاب و تهدید به اخراج کردن و حذف مزایای اجتماعی و حتی تعقیب قضایی افراد را مجبور به کار در مزارع می‌کند.

فرانک والتر اشتان مایر وزیر خارجه آلمان و رییس دفتر سازمان همکاری و امنیت در اروپا در سفر 30 مارس خود به ازبکستان به مقامات این کشور هشدار داد و خواستار اصلاحات در بحران حقوق بشری ازبکستان شد.

اسلام کریمف رئیس جمهور ازبکستان و یک مقام کومونیست پیشین که برای سیاست‌های سرکوبگرانه و دیکتاتوری اش شناخته شده است، هیچ گونه مخالفت سیاسی را تحمل نمی‌کند و گروه های حقوق بشری و مدنی و رسانه‌های مستقل را سرکوب می‌کند.

مسلمانان ازبک که به فعالیت‌های ضد دولتی متهم شده اند اغلب مورد شکنجه قرار می گیرند و در زندان‌های ازبکستان جان می‌دهند.

دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد که مقامات زندان ازبکستان مرتبا زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و از شوک های الکتریکی استفاده می‌کنند.

در سال 2014 دست کم 23 نفر تا سر حد مرگ در زندان مورد شکنجه قرار گرفتند.

گروه پیشگام مدافعان حقوق بشر مستقل نیز اعلام کرد دست کم 300 مسلمان فقط در سال 2015 دستگیر و به افراط گرایی دینی متهم شده اند.

اکرامف موسس و رییس این گروه اعلام کرد که در بعضی از زندان‌ها، مسلمانان زندانی از عبادت و خواندن قرآن منع شده‌اند و مجبورند که سرود ملی ازبکستان را بخوانند.

گزارش این گروه حقوق بشری می افزاید: دست کم 12800 نفر از سال 2002 در ازبکستان با اتهامات واهی و بی اساس زندانی و بسیاری از آنان شکنجه شده اند.