علیاصغر دشتی معتقد است: در سالی که به نام تئاتر نامگذاری شده، مهمتر از هر کاری این است که از یک نوع تئاتر مبتذل و آتراکسیون که در حال رشد است، جلوگیری شود.
به گزارش بولتن نیوز، این کارگردان تئاتر درباره انتظارات خود در سالی که توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دوباره "تئاتر" نامیده شده است، بیان کرد: به نظرم وقتی سالی به یک عنوانی نامگذاری میشود، نمیتواند نامگذاری بیهویتی باشد و باید ببینیم اصلا نامگذاری میکنیم که چه شود؛ یعنی اگر قرار است فقط رقم بودجه در سال تئاتر بالا و پایین شود کفایت نمیکند و پاسخگوی نیازهای این عرصه هنری نیست.
کارگردان «متاستاز» گفت: در سال جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلاش کند تمام نهادها را مجاب کند تا به نوعی در تئاتر مشارکت داشته باشند و گروههای تئاتری را مورد حمایت قرار دهند. در آن صورت است که میتوانیم امیدوار باشیم تئاتر به عنوان یک پدیده فرهنگی بتواند گسترش یابد.
وی با تأکید بر اینکه بالا و پایین شدن بودجه آنطور که باید در اساس کار تغییری ایجاد نمیکند، افزود: توجه اساسی به وجود تئاتر و حمایت از گروههایی که رشد کردهاند و باید به حرکت فرهنگی خود ادامه دهند، یک امر ضروری است اما در این میان آنچه اتفاق افتاده و بابت آن متأسف هستیم، رشد پیدا کردن یک نوع مبتذلی از تئاتر است که در سالنهای رسمی نمایشی هم کارهای خود را اجرا میکنند. به این ترتیب خودکفایی اقتصادی که به گروهها سپرده شد، باعث شده است شرایطی پیش آید که حتی اگر حمایت هم صورت گیرد، بازگشت به وجهه فرهنگی دشوار باشد.
دشتی در این باره ادامه داد: مدتی قبل در صفحه اجتماعی خود یادداشتی نوشتم، مبنی بر اینکه در کودتای 28 مرداد ماه، به تئاترهای روشنفکری لالهزار حمله شد و سالنهای نمایشی را نابود کردند که بعد کابارهها جایگزین آنها شدند. متأسفانه امروز هم شاهدیم که یک نوع تئاتر مبتذل و آتراکسیون در حال ریشه دواندن است و اگر ادامه یابد ما را از هویت واقعی تئاتری که داشتیم ساقط میکند.
او اضافه کرد: رقابت بر سر اقتصاد تئاتر و آوردن تماشاچی بیشتر به سالنها باعث شده است به جای اینکه کاری را عرضه کنیم تا به نوعی فرهنگی به جامعه سرایت کند، در شرایطی قرار گیریم که تماشاگران نیازهای اولیه و نازل خود را روی صحنه از ما بخواهند.
وی تأکید کرد: اقتصاد جزو واقعیتهای تئاتر است و این هنر به معیشت و اقتصاد نیاز دارد، اما اگر قرار باشد اقتصاد تئاتر منجر به این شود که این حوزه یک یونیفرم یک شکل داشته باشد آن وقت جای سوال خواهد بود.
دشتی در پایان اظهار کرد: تمرکز اصلی خود را در سال جدید بر مبارزه بر تئاتر مبتذل قرار دادم و معتقدم هنرمندانی که انگیزه فرهنگی دارند، رسانهها و همچنین دولت وظیفه جدی دارند تا به تأثیر و کاربردی که تئاتر دارد خیلی جدی فکر کنند و برای آن اقدامی انجام دهند و برای سالنهایی که در حال تکثیر و ترویج این نوع تئاتر آتراکسیون هستند مکانیزیمی جهت کنترل طراحی کند چون توجه به تئاتر فقط این نیست که بودجه آن را افزایش دهیم، چرا که این اقتصاد؛ تئاتر واقعی و نیازهایش را رو به انحراف کشیده است.