کسی قدیمی‌ترین نامه «جان لنون» را نخرید

این قدیمی‌ترین نامه در دسترس از نوازنده و ترانه‌سرای «بیتلز» است که در سن 11 سالگی نوشته است. لنون اندکی پس از کریسمس سال 1951 در این کاغذ تاشده، از خاله «هریت» خود برای هدایای سال نو تشکر کرده است.

او در این نامه که چند غلط املایی هم دارد، برای خاله‌اش نوشته که چقدر از مطالعه کتابی درباره کشتی‌های معروف لذت می‌برد.

نامه جان لنون

لنون 11 ساله در نامه‌اش نوشت: خاله «هریت» عزیز، ممنون بابت کتاب و حوله‌ای که به‌عنوان هدیه کریسمس برایم فرستادید. فکر می‌کنم حوله‌ای که نام من رویش گلدوزی شده، بهترین حوله‌ای است که تا حالا دیده‌ام. کتاب هم خیلی جذاب است. الان آخر صفحه 18 هستم. داستان آن درباره کشتی‌های مشهور و یک دزد دریایی به نام کاپیتان «کید» است. دارم فصل دوم را می‌خوانم. اولین فصل «پیروزی» نام داشت و دومی «ماری سلست». ممنون بابت بلوزی که برایم فرستادید. امیدوارم سال خوبی داشته باشید.

به گزارش بی‌بی‌سی، «دیوید برچ» پسر خاله‌ی لنون این نامه را پس از گذشت بیش از نیم قرن در این حراجی عرضه کرد.

جان لنون به‌عنوان یکی از اعضای موسس گروه «بیتلز» و یکی از تأثیرگذار‌ترین چهره‌ها در گسترش موسیقی عامه‌پسند در سراسر جهان شناخته می‌شود. لنون همراه «پل مک‌کارتنی» یکی از موفق‌ترین ترانه‌سرایان قرن بیستم به‌شمار می‌رود. زمانی که در سال ۱۹۷۰ گروه «بیتلز» از هم پاشید، او به‌صورت انفرادی حرفه‌اش را ادامه داد.

لنون در موسیقی سبک «راک اند رول» دهه 1960 میلادی تأثیر به‌سزایی داشت، به‌طوری که برخی از ترانه‌های خوب «بیتلز» از کارهای او هستند. «دشت‌های توت‌فرنگی برای همیشه» و «من گراز دریایی هستم» از تک‌آهنگ‌های به‌یادماندنی او به‌شمار می‌روند.

جان لنون در سال ۱۹۸۰ در حالی که به آپارتمان خود در ساختمان داکوتا در شهر نیویورک بازمی‌گشت، به ‌دست یکی از طرفداران سابقش به نام «مارک دیوید چپمن» به ضرب چهار گلوله کشته شد.