"ورشکستگی" صنعت پوشاک سوغات قاچاق زیرپوستی در تلگرام
این روزها تلگرام مملو از گروه‌هایی است که از ظرفیت این فضای مجازی برای فروش محصولات وارداتی خود حداکثر توان را به‌کار گرفته‌اند. کالاهایی که به حق و انصاف از قیمت داخلی پایین‌ترند و گاهی همان کالاهای داخلی در مارک‌های خارجی است که در بسته‌بندی‌های متفاوت به مشتریان عرضه می‌شود...
گروه افتصادی: فهیمه مهردادیان: "بهترین البسه وارداتی از کشور ترکیه را از ما بخرید"، "ارزان‌ترین لباس مجلسی‌ها و مانتوهای عید 95 را با برندهای روز دنیا بدون پرداخت مالیات و اجاره فروشگاه از کانال تلگرام خریداری کنید"، "بهترین لباس‌های لطیف و زیبای چین، ویتنام و کمبوج و برندهای روز اروپا را با ما مشاهده کنید، ارزان‌فروشی شعار ماست"...
به گزارش بولتن نیوز، این روزها تلگرام مملو از گروه‌هایی است که از ظرفیت این فضای مجازی برای فروش محصولات وارداتی خود حداکثر توان را به‌کار گرفته‌اند. کالاهایی که به حق و انصاف از قیمت داخلی پایین‌ترند و گاهی همان کالاهای داخلی در مارک‌های خارجی است که در بسته‌بندی‌های متفاوت به مشتریان عرضه می‌شود. در این بازار بلبشو، تکلیف تولیدکنندگان پوشاکی که با هجوم کالاهای وارداتی قاچاق و رسمی وارد کشور شده است، چیست؟
صنعت چرم به‌ویژه کیف و کفش طی سال‌های اخیر به‌علت واردات گسترده از کشور چین با ورشکستگی قطعی روبه‌رو شد و بسیاری از برندهای معتبر تولیدکننده کفش داخلی نتوانستند در میدان رقابت با چینی‌ها پیروز شوند و از گوی رقابت به بیرون پرتاب شدند. حالا نوبت تولیدکنندگان پوشاک است که باید در چند جبهه وارداتی بایستند و کالاهایی که یک سال تمام آنها را برای عرضه در شب‌های عید آماده کرده‌اند، به فروش رسانند. آیا واقعاً چنین مجالی پیدا می‌کنند؟
هجوم زیرپوستی پوشاک ترکیه به‌صورت چراغ‌خاموش
فعالان بخش خصوصی معتقدند که به‌علت شرایط سیاسی به‌وجود آمده بین ترکیه و روسیه، عملاً این کشور به‌دنبال تصاحب بازارهای منطقه است و در این میان ایران به‌عنوان یکی از بهترین ظرفیت‌ها به‌شمار می‌رود که به‌ویژه پس از اعمال تعرفه ترجیحی، به نفع ترک‌ها گردش 180 درجه‌ای داشته است.
اگر در گذشته واردات پوشاک از ترکیه به‌صورت محدود ادامه داشت، بر اساس آمار و اطلاعات منتشرشده، اکنون بازار 80 میلیونی ایرانی فرصتی برای کشورهای اروپایی، آسیایی و همسایگان ایران است تا صادرات پوشاک و منسوجات خود را تا بالاترین حد ممکن افزایش دهند. واردات پوشاک ترک در ایران طی سال‌های گذشته به شکل سرسام‌آوری رشد داشته است و با امضای برجام و راه‌اندازی هزاران فروشگاه پوشاک در ایران به‌دنبال پیدا کردن بازار جدیدی هستند؛ چنانچه روزنامه "تودی‌زمان" ترکیه طی گزارشی از تلاش خرده‌فروشان ترکی برای تسخیر بازارهای ایران خبر داد. این روزنامه ترکی نوشت: شرکت "دی.اس.دامات" ترکیه تنها سه روز پس از لغو تحریم‌های ایران یک فروشگاه بزرگ در تهران افتتاح کرده است؛ به‌دنبال آن، شرکت "مودو" نیز اقدام به ایجاد شعبه‌ای در ایران کرده که بیش از 500 برند معتبر ترک در آن عضو هستند.
عضو هیأت‌رئیسه اتاق اصناف کشور می‌گوید: در گذشته معضلی به‌عنوان چتربازها موجود بود که از بانه و مرزهای ساحلی کشور، کالاهایی را به‌صورت چمدانی وارد کشور می‌کردند که می‌توانست به‌صورت جزئی، بازار داخلی را متأثر کند، اما متأسفانه هجوم کالاهای قاچاق به‌ویژه از کشور ترکیه به‌صورت زیرپوستی و توسط بانوان محترمی که از طریق شبکه‌های تلگرام وارد تجارت شده‌اند، تیشه به ریشه پوشاک داخلی ایران می‌زند.
هاشمی می‌افزاید: سیل جمعیتی که از سوی ایران هر روز به بازارهای ترکیه سفر کرده و حجم قابل توجهی از کالا را برای عرضه شب‌های پایانی سال و با قیمت‌های مناسبی وارد کشور می‌کنند، در حالی رو به افزایش است که اخبار رسیده از بنکداری‌های پوشاک داخلی از انبارهای پر از البسه ایرانی خبر دارد که منتظر فروش در 20 روز باقیمانده تا عید 95 هستند.
قاچاق زیرپوستی که به‌صورت چراغ‌خاموش و از طریق شبکه‌های مجازی دنبال شده و چه آنها که در فروشگاه‌های مستقیم عرضه می‌شود، ضربه مهلکی بر بدن تولید پوشاک داخلی خواهد زد که صنعت پوشاک کشور را مانند صنعت کفش با ورشکستگی مطلق روبه‌رو خواهد کرد.
هاشمی تصریح می‌کند: پس از اعمال تعرفه ترجیحی، واردات رسمی پوشاک به ایران بیشتر شد، اما بر اساس گزارش‌های رسیده فعالان بازار داخلی، حجم قاچاق به کشور صدها برابر شده، به‌طوری که می‌توان گفت اکنون ایران تبدیل به بازاری برای کشورهای ترکیه، چین، فیلیپین و کامبوج شده است که بعضاً به‌دلیل جنس بی‌کیفیت امکان رقابت با تولیدات داخلی را ندارد، اما به‌علت عدم پرداخت گمرکی و هزینه‌های جانبی تولید، با قیمت مناسب عرضه می‌شود.
600 میلیون دلار پوشاک از ترکیه وارد شد
بر اساس آمار غیررسمی، در نیمه نخست سال فقط 600 میلیون دلار پوشاک از کشور ترکیه به ایران قاچاق شده است که با لغو تحریم‌ها، انتظار می‌رود افزایش چندبرابری نیز داشته باشد.
بر اساس آمار منتشرشده گمرک، واردات پوشاک از ترکیه در شش‌ماهه نخست سال 5.5 میلیون یورو بوده، در حالی که گمرک ترکیه صادرات خود به ایران را 600 میلیون دلار اعلام کرده است؛ هرچند تعرفه واردات پوشاک در سال گذشته 100 درصد بوده است، اما با توجه به قرار گرفتن این کالا در گروه کالاهایی که تعرفه واردات آن دوبرابر شده، به‌نظر می‌رسد قاچاق طی ماه‌های اخیر افزایش پیدا کرده است.
دبیر انجمن صنایع نساجی معتقد است: پوشاکی که از مرزهای ترکیه روانه بازارهای ایران می‌شود، الزاماً مربوط به ترک‌ها نیست و بسیاری از این کالاها از کشور چین، فیلیپین یا کامبوج وارد بازارهای ترکیه شده و از مرزهای شمال غربی یا بندر دبی به ایران وارد می‌شوند.
محمدمهدی رئیس‌زاده ادامه می‌دهد: از آنجا که برندهای معروف ترکیه دارای قیمت بالایی هستند که کشش آن در بازارهای داخلی اندک است و نمی‌تواند رقابت کند؛ به‌نظر می‌رسد آنچه وارد بازارهای کشور می‌شود، دارای جنس بنجل و با کیفیت پایین چین است که از طریق این کشور وارد ایران می‌شود.
آنچه مشخص است، ترکیه طی سال‌های اخیر طی مراوداتی که با کشور چین داشته است، برخی پارچه‌های خود را در این کشور تولید می‌کند و از مزیت نیروی کار ارزان در کشور پرجمعیت چین به نفع خود استفاده کرده و توانسته پوشاکی تولید کند که قیمت آن نسبت به برندهای معروف این کشور پایین‌تر باشد. کارشناسان معتقدند که آنچه وارد بازارهای ایران می‌شود، در واقع این بخش از پوشاک ترکیه است که سوغات مارک‌بازها به اقتصاد داخلی کشور است.
دبیر انجمن صنایع نساجی یادآور می‌شود: با کاهش تعرفه واردات پوشاک از کشور ترکیه، پیش از این فرش قرمز را زیر پای ترک‌ها پهن کردیم و اکنون با عدم نظارت بر بازارهای داخلی و راه افتادن موج وسیعی از خرده‌فروشان داخل یکه به‌صورت چمدانی کالاهایی را از ترکیه وارد کشور کرده و از طریق فضای مجازی به فروش می‌رسانند، ظرفیت صادرات البسه ترک به بازارهای داخلی را چندبرابر کردیم.
رئیس‌زاده تأکید می‌کند: بازار پوشاک ایران بازاری هفت تا هشت میلیارد دلاری است که کشورهای رقیب از جمله ترکیه و هند از آن چشم‌پوشی نخواهند کرد و به‌منظور حمایت از کالاهای داخلی باید مبارزه با قاچاق توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت در دستور کار قرار گیرد.
برندهای ایرانی مغفول مانده است
برخی کارشناسان اقتصاد داخلی معتقدند: از آنجا که طراحی لباس در ایران چندان جاافتاده نیست و به‌رغم کشورهای توسعه‌یافته نظیر کره جنوبی، طراحی لباس به‌عنوان یک ضرورت انگاشته نمی‌شود، لباس‌های داخلی که نتوانستند نظر نسل جوان را به خود جلب کنند، از گردونه رقابت خارج شده‌اند. از سوی دیگر نیز البسه‌ای که با برندهای معروف در بازارهای داخلی عرضه می‌شود، از چنان قیمت بالایی برخوردارند که عملاً از دسترس همگان خارج شده است. "هاکوپیان" یکی از نمونه‌های تولید لباس‌های باکیفیت مردانه است که رنج قیمتی آن از دسترس رنج متوسط خارج شده و برای از ما بهترانی است که توان خرید کت و شلوارهای چندمیلیونی را دارند.
عضو اتحادیه پوشاک می‌گوید: عدم حمایت از تولیدکنندگان داخلی باعث شده پوشاک داخلی نتواند با برندهای روز دنیا رقابت چشمگیری در حوزه طراحی داشته باشد و چند نمایشگاه محدود مد لباسی که در سال‌های اخیر توسط وزارت ارشاد برگزار شد نیز توفیق چندانی در پی نداشت و آنچه نیز در این نمایشگاه‌ها عرضه شد، دارای قیمت مناسبی برای عموم کشور که از رکود اقتصادی سال‌های اخیر به‌شدت قدرت خرید خود را تنزل‌یافته می‌بینند، نیست.
محمد مهاجرانی می‌افزاید: با این اوصاف، به‌علت عدم برندسازی در بازار پوشاک داخلی، بسیاری تولیدکنندگان پوشاک به‌ویژه تولیدکنندگان پارچه که توانسته‌اند محصولات خود را به اتحادیه اروپا صادر کنند، نتوانستند از بازار داخلی حداکثر استفاده را به‌عمل آورند و ناگزیرند با مارک‌های خارجی محصولات خود را عرضه کنند.
وی خاطرنشان می‌کند: اگر به سرعت برای حفظ بازار داخلی و قدرت رقابت تولیدکنندگان ایرانی چاره‌ای اندیشیده نشود، پوشاک داخلی با میلیون‌ها فرصت شغلی از بین خواهد رفت و به‌زودی تبیدیل به صنعتی ورشکسته خواهد شد که وابستگی ایران به کالاهای وارداتی در زمینه پوشاک را با شدت و حدت تمام دنبال می‌کنند
منبع: هفته نامه آرمان دانش استان کرمان
به گزارش بولتن نیوز، این روزها تلگرام مملو از گروه‌هایی است که از ظرفیت این فضای مجازی برای فروش محصولات وارداتی خود حداکثر توان را به‌کار گرفته‌اند. کالاهایی که به حق و انصاف از قیمت داخلی پایین‌ترند و گاهی همان کالاهای داخلی در مارک‌های خارجی است که در بسته‌بندی‌های متفاوت به مشتریان عرضه می‌شود. در این بازار بلبشو، تکلیف تولیدکنندگان پوشاکی که با هجوم کالاهای وارداتی قاچاق و رسمی وارد کشور شده است، چیست؟
صنعت چرم به‌ویژه کیف و کفش طی سال‌های اخیر به‌علت واردات گسترده از کشور چین با ورشکستگی قطعی روبه‌رو شد و بسیاری از برندهای معتبر تولیدکننده کفش داخلی نتوانستند در میدان رقابت با چینی‌ها پیروز شوند و از گوی رقابت به بیرون پرتاب شدند. حالا نوبت تولیدکنندگان پوشاک است که باید در چند جبهه وارداتی بایستند و کالاهایی که یک سال تمام آنها را برای عرضه در شب‌های عید آماده کرده‌اند، به فروش رسانند. آیا واقعاً چنین مجالی پیدا می‌کنند؟
هجوم زیرپوستی پوشاک ترکیه به‌صورت چراغ‌خاموش
فعالان بخش خصوصی معتقدند که به‌علت شرایط سیاسی به‌وجود آمده بین ترکیه و روسیه، عملاً این کشور به‌دنبال تصاحب بازارهای منطقه است و در این میان ایران به‌عنوان یکی از بهترین ظرفیت‌ها به‌شمار می‌رود که به‌ویژه پس از اعمال تعرفه ترجیحی، به نفع ترک‌ها گردش 180 درجه‌ای داشته است.
اگر در گذشته واردات پوشاک از ترکیه به‌صورت محدود ادامه داشت، بر اساس آمار و اطلاعات منتشرشده، اکنون بازار 80 میلیونی ایرانی فرصتی برای کشورهای اروپایی، آسیایی و همسایگان ایران است تا صادرات پوشاک و منسوجات خود را تا بالاترین حد ممکن افزایش دهند. واردات پوشاک ترک در ایران طی سال‌های گذشته به شکل سرسام‌آوری رشد داشته است و با امضای برجام و راه‌اندازی هزاران فروشگاه پوشاک در ایران به‌دنبال پیدا کردن بازار جدیدی هستند؛ چنانچه روزنامه "تودی‌زمان" ترکیه طی گزارشی از تلاش خرده‌فروشان ترکی برای تسخیر بازارهای ایران خبر داد. این روزنامه ترکی نوشت: شرکت "دی.اس.دامات" ترکیه تنها سه روز پس از لغو تحریم‌های ایران یک فروشگاه بزرگ در تهران افتتاح کرده است؛ به‌دنبال آن، شرکت "مودو" نیز اقدام به ایجاد شعبه‌ای در ایران کرده که بیش از 500 برند معتبر ترک در آن عضو هستند.
عضو هیأت‌رئیسه اتاق اصناف کشور می‌گوید: در گذشته معضلی به‌عنوان چتربازها موجود بود که از بانه و مرزهای ساحلی کشور، کالاهایی را به‌صورت چمدانی وارد کشور می‌کردند که می‌توانست به‌صورت جزئی، بازار داخلی را متأثر کند، اما متأسفانه هجوم کالاهای قاچاق به‌ویژه از کشور ترکیه به‌صورت زیرپوستی و توسط بانوان محترمی که از طریق شبکه‌های تلگرام وارد تجارت شده‌اند، تیشه به ریشه پوشاک داخلی ایران می‌زند.
هاشمی می‌افزاید: سیل جمعیتی که از سوی ایران هر روز به بازارهای ترکیه سفر کرده و حجم قابل توجهی از کالا را برای عرضه شب‌های پایانی سال و با قیمت‌های مناسبی وارد کشور می‌کنند، در حالی رو به افزایش است که اخبار رسیده از بنکداری‌های پوشاک داخلی از انبارهای پر از البسه ایرانی خبر دارد که منتظر فروش در 20 روز باقیمانده تا عید 95 هستند.
قاچاق زیرپوستی که به‌صورت چراغ‌خاموش و از طریق شبکه‌های مجازی دنبال شده و چه آنها که در فروشگاه‌های مستقیم عرضه می‌شود، ضربه مهلکی بر بدن تولید پوشاک داخلی خواهد زد که صنعت پوشاک کشور را مانند صنعت کفش با ورشکستگی مطلق روبه‌رو خواهد کرد.
هاشمی تصریح می‌کند: پس از اعمال تعرفه ترجیحی، واردات رسمی پوشاک به ایران بیشتر شد، اما بر اساس گزارش‌های رسیده فعالان بازار داخلی، حجم قاچاق به کشور صدها برابر شده، به‌طوری که می‌توان گفت اکنون ایران تبدیل به بازاری برای کشورهای ترکیه، چین، فیلیپین و کامبوج شده است که بعضاً به‌دلیل جنس بی‌کیفیت امکان رقابت با تولیدات داخلی را ندارد، اما به‌علت عدم پرداخت گمرکی و هزینه‌های جانبی تولید، با قیمت مناسب عرضه می‌شود.
600 میلیون دلار پوشاک از ترکیه وارد شد
بر اساس آمار غیررسمی، در نیمه نخست سال فقط 600 میلیون دلار پوشاک از کشور ترکیه به ایران قاچاق شده است که با لغو تحریم‌ها، انتظار می‌رود افزایش چندبرابری نیز داشته باشد.
بر اساس آمار منتشرشده گمرک، واردات پوشاک از ترکیه در شش‌ماهه نخست سال 5.5 میلیون یورو بوده، در حالی که گمرک ترکیه صادرات خود به ایران را 600 میلیون دلار اعلام کرده است؛ هرچند تعرفه واردات پوشاک در سال گذشته 100 درصد بوده است، اما با توجه به قرار گرفتن این کالا در گروه کالاهایی که تعرفه واردات آن دوبرابر شده، به‌نظر می‌رسد قاچاق طی ماه‌های اخیر افزایش پیدا کرده است.
دبیر انجمن صنایع نساجی معتقد است: پوشاکی که از مرزهای ترکیه روانه بازارهای ایران می‌شود، الزاماً مربوط به ترک‌ها نیست و بسیاری از این کالاها از کشور چین، فیلیپین یا کامبوج وارد بازارهای ترکیه شده و از مرزهای شمال غربی یا بندر دبی به ایران وارد می‌شوند.
محمدمهدی رئیس‌زاده ادامه می‌دهد: از آنجا که برندهای معروف ترکیه دارای قیمت بالایی هستند که کشش آن در بازارهای داخلی اندک است و نمی‌تواند رقابت کند؛ به‌نظر می‌رسد آنچه وارد بازارهای کشور می‌شود، دارای جنس بنجل و با کیفیت پایین چین است که از طریق این کشور وارد ایران می‌شود.
آنچه مشخص است، ترکیه طی سال‌های اخیر طی مراوداتی که با کشور چین داشته است، برخی پارچه‌های خود را در این کشور تولید می‌کند و از مزیت نیروی کار ارزان در کشور پرجمعیت چین به نفع خود استفاده کرده و توانسته پوشاکی تولید کند که قیمت آن نسبت به برندهای معروف این کشور پایین‌تر باشد. کارشناسان معتقدند که آنچه وارد بازارهای ایران می‌شود، در واقع این بخش از پوشاک ترکیه است که سوغات مارک‌بازها به اقتصاد داخلی کشور است.
دبیر انجمن صنایع نساجی یادآور می‌شود: با کاهش تعرفه واردات پوشاک از کشور ترکیه، پیش از این فرش قرمز را زیر پای ترک‌ها پهن کردیم و اکنون با عدم نظارت بر بازارهای داخلی و راه افتادن موج وسیعی از خرده‌فروشان داخل یکه به‌صورت چمدانی کالاهایی را از ترکیه وارد کشور کرده و از طریق فضای مجازی به فروش می‌رسانند، ظرفیت صادرات البسه ترک به بازارهای داخلی را چندبرابر کردیم.
رئیس‌زاده تأکید می‌کند: بازار پوشاک ایران بازاری هفت تا هشت میلیارد دلاری است که کشورهای رقیب از جمله ترکیه و هند از آن چشم‌پوشی نخواهند کرد و به‌منظور حمایت از کالاهای داخلی باید مبارزه با قاچاق توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت در دستور کار قرار گیرد.
برندهای ایرانی مغفول مانده است
برخی کارشناسان اقتصاد داخلی معتقدند: از آنجا که طراحی لباس در ایران چندان جاافتاده نیست و به‌رغم کشورهای توسعه‌یافته نظیر کره جنوبی، طراحی لباس به‌عنوان یک ضرورت انگاشته نمی‌شود، لباس‌های داخلی که نتوانستند نظر نسل جوان را به خود جلب کنند، از گردونه رقابت خارج شده‌اند. از سوی دیگر نیز البسه‌ای که با برندهای معروف در بازارهای داخلی عرضه می‌شود، از چنان قیمت بالایی برخوردارند که عملاً از دسترس همگان خارج شده است. "هاکوپیان" یکی از نمونه‌های تولید لباس‌های باکیفیت مردانه است که رنج قیمتی آن از دسترس رنج متوسط خارج شده و برای از ما بهترانی است که توان خرید کت و شلوارهای چندمیلیونی را دارند.
عضو اتحادیه پوشاک می‌گوید: عدم حمایت از تولیدکنندگان داخلی باعث شده پوشاک داخلی نتواند با برندهای روز دنیا رقابت چشمگیری در حوزه طراحی داشته باشد و چند نمایشگاه محدود مد لباسی که در سال‌های اخیر توسط وزارت ارشاد برگزار شد نیز توفیق چندانی در پی نداشت و آنچه نیز در این نمایشگاه‌ها عرضه شد، دارای قیمت مناسبی برای عموم کشور که از رکود اقتصادی سال‌های اخیر به‌شدت قدرت خرید خود را تنزل‌یافته می‌بینند، نیست.
محمد مهاجرانی می‌افزاید: با این اوصاف، به‌علت عدم برندسازی در بازار پوشاک داخلی، بسیاری تولیدکنندگان پوشاک به‌ویژه تولیدکنندگان پارچه که توانسته‌اند محصولات خود را به اتحادیه اروپا صادر کنند، نتوانستند از بازار داخلی حداکثر استفاده را به‌عمل آورند و ناگزیرند با مارک‌های خارجی محصولات خود را عرضه کنند.
وی خاطرنشان می‌کند: اگر به سرعت برای حفظ بازار داخلی و قدرت رقابت تولیدکنندگان ایرانی چاره‌ای اندیشیده نشود، پوشاک داخلی با میلیون‌ها فرصت شغلی از بین خواهد رفت و به‌زودی تبیدیل به صنعتی ورشکسته خواهد شد که وابستگی ایران به کالاهای وارداتی در زمینه پوشاک را با شدت و حدت تمام دنبال می‌کنند
منبع: هفته نامه آرمان دانش استان کرمان
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
