فیلم های اخیرمهرجویی طوری نبود که با خودم بگویم ای کاش من هم در این فیلم بودم

گروه فرهنگ و هنر: دنیا عیوضی خبرنگار روزنامه ایران با گوهر خیر اندیش بازیگر مطرح سینما در شماره روزشنبه این روزنامه ،مصاحبه پر تیتر و جذابی انجام داده است .


به گزارش بولتن نیوز، بخشهای مهم این مصاحبه به شرح زیر است :

/«نیمه شب اتفاق افتاد» را خیلی دوست داشتم/

فیلم «نیمه شب اتفاق افتاد» را خیلی دوست داشتم و بازتاب نظر مردم نسبت به نقش خودم بسیار خوب بود. البته متوجه شدم که داورها این فیلم را خیلی دوست نداشتند، در حالی که زمانی که من داور بودم، یادم می آید اگر فیلمی چندان قوی نبود، اما بازی های قوی در آن دیده می شد، حساب بازی ها را از فیلمنامه جدا می کردم. اما امسال سلیقه داوران بر این اساس بود که فیلمنامه باید خوب باشد تا بازی ها در آن خوب واقع شود. من فکر می کنم فیلمنامه «نیمه شب اتفاق افتاد» روان و دارای حس خوب در به تصویر کشیدن عشق دو آدم که اختلاف سنی زیادی دارند، بود. ریتم خوبی داشت و من این فیلم را خیلی دوست داشتم، بازی خودم را درتمام لحظات فیلم باور می کردم و خواستم باورپذیر بازی کنم و فکر می کردم در این زمینه موفق عمل کردم. هیات داوران برای خود چارچوب و متر و معیاری دارند که شاید در زمان ساخت فیلم به اینها فکر نمی کردیم.

/فیلم های اخیرمهرجویی  طوری نبود که با خودم بگویم ای کاش من هم در این فیلم بودم/

فیلم های اخیری که از آقای مهرجویی دیدم طوری نبود که با خودم بگویم ای کاش من هم در این فیلم حضور داشتم. شاید چون سلیقه های ما از هم فاصله گرفته است.

/فیلم «چه خوبه که برگشتی» را نمی فهمیدم/

زمانی که وقت سرگشتگی ما برای انتخاب مسیر مان بود، فیلم هایی مثل «هامون»، «پری» و باقی فیلم های مهرجویی روی ما اثر می گذاشت و همه این فیلم ها را دوست داشتیم، همچنین فیلم های اجتماعی ایشان مثل «اجاره نشین ها» بسیارخوب و موفق بودند و هنوز هم هستند، چون یک فکر اندیشمندانه ای در آنها وجود دارد که هنوز هم جذاب و دیدنی است. من کارهای دیگر ایشان در زمینه طنز، اجتماعی و فلسفی را واقعاً دوست داشتم اما فیلم «چه خوبه که برگشتی» را نمی فهمیدم، نمی دانم شاید این پسرفت من در زمینه شناخت سینمای مهرجویی است، اما همکاری با تک تک فیلم اولی ها برای من بسیار جالب بود.

/تا قبل از جشنواره فکر می کردم سینمای ایران ورشکسته است/

من تا قبل از جشنواره فکر می کردم تقریباً سینمای ایران ورشکسته است و سرمایه گذاری برای آن بازدهی ندارد. اما با برپایی جشنواره متوجه شدم مردم سینما را دوست دارند و از آن حمایت می کنند. اما اگر تلویزیون و ارشاد با هم تعامل داشته باشند و تلویزیون دست از این بی اهمیت جلوه دادن سینما بردارد و سعی کند هر وقت فیلمی در حال اکران است، خبرش را به مردم برساند، من مطمئنم که سینما مثل گذشته رونق می گیرد و مردم بیشتری به سینما می روند. ما شاهد حضور جمعیت زیادی از اقشار مختلف جامعه در روزهای جشنواره بودیم که به سالن های سینما آمده بودند. این نشان می دهد جایگاه سینما در میان مردم به عنوان یک تفریح سالم حفظ شده است. باید این آشتی بین تلویزیون، ارشاد و فارابی اتفاق بیفتد؛ ازسوی دیگر رسانه ملی می تواند سینما را نجات دهد، به این شرط که به اصحاب هنر و سیاستگذاران سینما اعتماد کنند.

/مردم وقتی احساس کنند که ما به آنها دروغ می گوییم، ما را نگاه نمی کنند و سراغ کانال های خارج از کشور می روند/

در سینما سختگیری ها آنقدر نیست که در تلویزیون است. فیلمی در سینما مجوز می گیرد، تلویزیون آن را تبلیغ یا پخش نمی کند، همین است که می گویم متر و معیارها معلوم نیست، این را من به عنوان بازیگر متوجه نمی شوم.

وقتی مردم ببینند که ما درباره واقعیت زندگی آنها حرف می زنیم، ما را نگاه می کنند، اما اگر غیر از این باشد و احساس کنند که ما به آنها دروغ می گوییم، ما را نگاه نمی کنند و سراغ کانال های خارج از کشور می روند و سینمای ما از رونق می افتد.

/دعای گوهر خیر اندیش برای حمله کنندگان به معتمد آریا/

(درباره حمله کنندگان به معتمد آریا ) این برخوردها از طرف جامعه فرهیخته و هنردوست کشور رد شده است، دفاعی که مدیران فرهنگی از خانم معتمد آریا کردند، شاهد همین مدعا است. باید همه بدانیم که عمر نوح نداریم و جامعه در مسیر درست خود جلو می رود، اگر قرار باشد یک عده، عده ای دیگر را تحریک کنند، قطعاً سرکوب می شوند و مردم جواب آنها را خواهند داد.

من دعا می کنم خداوند نوری به قلب مخالفان بتاباند تا دست از رفتارهای خود بردارند و بدانند توهین به هر انسانی اگر واقعی و بحق نباشد، کار نادرستی خواهد بود و عواقب بدی خواهد داشت.

اما ما خیلی زود این اتفاقات بد را فراموش می کنیم و فقط احترام و لحظه های خوب در ذهن مان می ماند. بدانیم احترام به اقشار فرهنگی، احترام به هر ایرانی و احترام به خودمان است.