بیژن بنفشه خواه از جمله بازیگرانی است که مخاطبان آثار طنز تلویزیون او را به خوبی میشناسند و به واسطه مجموعههای نمایشی گوناگونی از «بدون شرح» و «باغچه مینو» گرفته تا آثار اخیرش همچون «مرد دو هزار چهره» و «قهوه تلخ» و «ساختمان پزشکان» در یاد دارند...
گروه فرهنگ و هتر: بیژن بنفشه خواه از جمله بازیگرانی است که مخاطبان آثار طنز تلویزیون او را به خوبی میشناسند و به واسطه مجموعههای نمایشی گوناگونی از «بدون شرح» و «باغچه مینو» گرفته تا آثار اخیرش همچون «مرد دو هزار چهره» و «قهوه تلخ» و «ساختمان پزشکان» در یاد دارند.
او امسال همچنین در مسابقات موسوم به خنداننده برتر برنامه خندوانه هم شرکت کرده و همراه با دیگر هنرپیشگان طنز کشور، گونهای جدید از اجرای کمدی را که تا پیش از این در ایران چندان شناخته شده نبود، اجرا کردند.
به مناسبت آغاز سال نو و ورود به بهاری تازه با وی گفت و گو کردیم و از سالی که پشت سر گذاشته پرسیدیم که حاصل آن را در ادامه خواهید خواند.
سال 94 برایتان چگونه گذشت؟ آیا از اتفاقاتی که در این سال پشت سر گذاشتید راضی بودید؟بله، بسیار سال خوبی بود و از آن راضی بودم.
بهترین اتفاقی که در این سال به لحاظ کاری برایتان رخ داد، چه بوده است؟امسال در یک کار سینمایی به کارگردانی کامران قدکچیان بازی کردم. فیلمی که «انتهای خیابان مهر» نام دارد و تمامی صحنههای این فیلم در شهر شیراز فیلمبرداری میشد. این برایم اتفاق بسیار خوبی بود، چرا که شیراز شهر بسیار زیبا و دوست داشتنی است و مردمان خوب و خونگرمی هم دارد و مدت حضورم در این شهر برایم واقعا جذاب و به یاد ماندنی بود.
شما در این سال شانس این را هم داشتید که در کنار هنرمندان طنز دیگر در مسابقه خندوانه شرکت کنید و گونهای جدید از اجرا با نام «استندآپ کمدی» را که خیلی در ایران جا نیفتاده بود، به مخاطبان معرفی کنید. در مورد این تجربه برایمان بگویید. فکر میکنید این ژانر و گونه کمدی آیا آیندهای هم در ایران خواهد داشت؟بله، چرا که نه؟ این ژانر تازه در حال جا افتادن است و هنوز جای کار دارد. هرچند در خیلی از کشورهای دنیا مدتهاست که شناخته شده و در حال اجراست، اما در ایران آن را اکثرا نمیشناسند و برنامه خندوانه فرصت خوبی را برای معرفی این سبک جدید پیش رویمان قرار داد. تجربه خوبی هم بود و مخاطبان از اجراهایی که شد استقبال کردند. البته نمیدانم در سری سوم خندوانه آیا قرار است که این سبک ادامه پیدا کند و باز هم به آن پرداخته میشود و یا نه.
خود شما آیا علاقهای به ادامه این سبک دارید؟ دلتان میخواهد باز هم استندآپ کمدی اجرا کنید؟بله خیلی دوست دارم. سبک خوبی است. البته ترجیح من این است که نویسندهای را داشته باشم که او متنها را برایم بنویسد و من فقط اجراکننده آن باشم. اهمیت متن در چنین گونه اجرایی خیلی مهم است چرا که به بداههگویی و حرف زدن از خود متکی است و این کار در توان من نیست. به نظر من بودن یک نویسنده خوب برای داشتن یک اجرای موفق خیلی کمک میکند. البته هر نویسندهای هم نمیتواند اینقدر دقیق و نکتهسنجانه بنویسد و در مجموع کار مهمی است.
به برنامه دیگری هم که در سال 94 به روی آنتن داشتید، یعنی «سه شو» که از شبکه سه سیما در حال پخش است بپردازیم. در مورد این برنامه هم کمی برایمان توضیح بدهید. شما در گذشته هم سابقه اجراهای مشترکی را در کنار مهران غفوریان و جواد رضویان داشته اید. درست است؟بله، ما تجربه همکاری مشترک را از گذشته در کنار هم داشتهایم و خیلی وقت قبل، فکر میکنم حدود 20 سال پیش بود که برنامهای مشترک با نام «فصل سوم» را در شبکه سه سیما ساختیم و اجرا کردیم. آن موقع این شبکه تازه افتتاح شده بود و از اولین برنامههایش محسوب میشد. بعد از آن همیشه دوست داشتم تجربه اجرا را داشته باشم اما هر بار به دلایلی مقدور نمیشد تا این که دوباره بعد از بیست سال این اتفاق افتاد و دوباره در این برنامه نوعی از اجرا را تجربه میکنم.
و فکر میکنم این دوستی و شناخت شما از یکدیگر خیلی به بهتر شدن کارتان هم کمک میکند. همینطور است؟بله، ما مدتهاست همدیگر را میشناسیم و حرف هم را میفهمیم. امیدوارم حاصل کار هم خوب بوده باشد و مردم از آن استقبال بکنند. هرچند خود من خیلی بیشتر دوست داشتم که این برنامه به روزتر باشد؛ مثلا بتوانیم آن را به صورت زنده به روی آنتن ببریم و یا فاصله میان ضبط قسمتها و پخش آن از شبکه کمتر باشد. در این صورت میتوان موضوعات تازهتری را در برنامه گنجاند و اتفاقات ورزشی، هنری و اجتماعی را که در هر هفته اتفاق میافتند انعکاس داد. در این صورت ارتباط با مخاطبان هم خیلی بهتر میشد. ای کاش در سال جدید امکانی فراهم شود که بتوانیم این خواسته را هم عملی سازیم.
به عنوان هنرمندی که فعالیت در آثار طنز زیادی را تجربه کردهاید، فضای کلی مجموعههای نمایشی طنز را در شرایط کنونی تلویزیون چطور ارزیابی میکنید؟ آیا راضی کننده است؟خیلی جای بهتر شدن دارد. بخش اصلی قضیه هم به سیاستهای خود تلویزیون ما برمیگردد. ما الان به طور جدی با کمبود نویسنده و متن خوب مواجه هستیم. بعد از آن حضور تهیه کننده و کارگردان خوب هم مهم است. خیلی از افراد توانمند عرصه طنز ما مثلا رضا عطاران و یا محمدرضا هنرمند مدتهاست که تلویزیون را ترک کردهاند و حتی مهران مدیری هم مدتی از این فضا دور بود. فقدان نیروهای متخصص و کاربلد حس میشود و امیدوارم بتوانیم این نیروها را در تلویزیون حفظ کنیم و شرایط کار را برایشان فراهم سازیم.
چند سوال هم درباره فرارسیدن عید نوروز و بهاری که پیش روست بپرسیم. کدام یک از سنتهای نوروزی را بیشتر دوست دارید و رعایت میکنید؟من عاشق عید و بهارم. همیشه این سنتها را دوست دارم و دلم میخواهد که از راه درستش انجام بشود. مثلا رسم چهارشنبه سوری که مدتهاست از شکل صحیحش خارج شده و بیشتر به یک جنگ شبیه است! در صورتی که در زمان کودکی ما اصلا اینطوری نبود. قاشق زنی میکردیم و از روی آتش میپریدیم. خود نوروز هم که سراسر زیبایی است و هوا تمیز و شهر خلوت میشود و آدمها به دیدن یکدیگر میروند و این نعمت بزرگی است.
آرزویتان برای سال 95 چیست؟انشاء الله که هم به لحاظ مادی و هم معنوی امسال سال خوبی برای همه مردم باشد و به همه خوش بگذرد.