خودروهای فرمول یک در چند سال اخیر به شکل تحسین برانگیزی ایمن شده اند و این مهم به لطف تکنولوژی های جدید ساخت و استفاده هرچه بیشتر از مواد مقاوم نظیر فیبرهای کربن امکان پذیر شده است.
در واقع ایمنی این خودروها به حدی رسیده که حتی در تصادف هایی با سرعت بیش از 300 کیلومتر در ساعت نیز خطر مهمی رانندگان را تهدید نمی کند.
اما در چند سال اخیر چند حادثه عجیب رخ داد که از جمله مهمترین آن ها می توان به برخورد یک تکه فنر شکسته به کاسکت یکی از رانندگان فراری در حین رانندگی با سرعت بالا و تصادف عجیب و دلخراش رومن گروژان با یک جرثقیل در حاشیه مسیر مسابقه اشاره کرد.
هر دو اتفاق نشان داد که علیرغم ایمنی مناسب شاسی و بدنه، سر رانندگان با توجه به نبود سقف در کلاس فرمول (شامل رده های مختلف این رشته) در معرض آسیب دیدگی شدید قرار دارد.
بنابراین رایزنی و بررسی های فراوانی برای یافتن راهکار این مشکل آغاز شد که حتی شامل اضافه کردن یک کابین محافظ شفاف (شبیه کابین هواپیماهای جنگنده) نیز می شد.
اما بررسی های تخصصی و شبیه سازی ها نشان داد که انعطاف پذیری ذاتی بسیاری مواد شفاف یا شکنندگی آنها، مانع از محافظت کامل راننده در برابر ضربات اجسام سنگین خواهد بود.
خطر دیگر نیز قفل شدن این لایه محافظ در تصادفات بود که می توانست پروسه امداد رسانه به راننده را با مشکل مواجه کند.
در نهایت چندی پیش، مهندسان طرح یک ساختار تقویتی موسوم به HALO را ارائه کردند که می توانست ضمن محافظت از سر راننده در برخورد با اجسام بزرگ، خروج سریع راننده از کابین و امداد رسانی به موقع در شرایط بحرانی را نیز تضمین کند.
این ساختار که از فیبرکربن تقویت شده شکل گرفته، طراحی چندان زیبایی ندارد و در نگاه اول نیز به نظر می رسد که باعث کاهش دید راننده می شود.
اما تست های عملی و تجربه رانندگان فراری در تست های اخیر نشان داده است که مشکلی از حیث میدان دید رخ نخواهد داد و صرفا برخی رانندگان و علاقه مندان از طراحی ظاهری این ابزار جدید انتقاد کرده اند.
استفاده از HALO برای فصل 2017 در مسابقات فرمول یک اجباری خواهد شد و ممکن است در صورت موفقیت، شاهد فراگیر شدن استفاده از آن در سایر کلاس های مربوط به خودروهای بدون سقف و فرمول نیز باشیم.
