VOD و IPTV وطني؛ تلاش براي جذب مشتري از فضاي مجازي
لاک‌پشت‌هاي ارشاد و تلويزيون از يوزپلنگ‌های خارجی جا می‌مانند
همزمان با اينکه راه‌اندازي سرويس‌هاي VOD و IPTV در گير و دار بوروکراسي اداري و تغيير مديريت‌ها و چندين مسئله ريز و درشت ديگر تا به حال به نتيجه نرسيده، بالا رفتن سرعت دسترسي به اينترنت در داخل کشور، بستر مناسبي براي سايت‌هاي خصوصي به وجود آورده که خدمات دانلود و مشاهده فيلم و ويدئو را در اختيار علاقه‌مندان قرار دهند.
به گزارش بولتن نیوز به نقل ار روزنامه جوان، همزمان با اينکه راه‌اندازي سرويس‌هاي VOD و IPTV در گير و دار بوروکراسي اداري و تغيير مديريت‌ها و چندين مسئله ريز و درشت ديگر تا به حال به نتيجه نرسيده، بالا رفتن سرعت دسترسي به اينترنت در داخل کشور، بستر مناسبي براي سايت‌هاي خصوصي به وجود آورده که خدمات دانلود و مشاهده فيلم و ويدئو را در اختيار علاقه‌مندان قرار دهند. اين روزها حتي شنيده مي‌شود سايت‌هاي بزرگ خارجي نيز بدشان نمي‌آيد در ايران فعاليت داشته باشند. با اين وجود اصرار بر راه‌اندازي سامانه‌هاي هزينه‌بري مانند IPTV توجيه اقتصادي خود را از دست داده است.
IPTV چيست؟
کافي است نام فيلم مورد نظرتان را در موتور جست‌وجوي گوگل سرچ کنيد و در کنار نام فيلم به فارسي کلمه «دانلود» را تايپ کنيد. در کسري از ثانيه چندين سايت که امکان دانلود فيلم مورد نظرتان را ايجاد کرده‌اند، در دسترس‌تان قرار خواهد گرفت. فيلم‌هاي زبان اصلي، دوبله، با زيرنويس، سانسور شده، سانسور نشده، سه‌بعدي، کيفيت SD، HD و در چندين فرمت تصويري که انتخاب‌هاي متنوعي را براي کساني که به جست‌وجو پرداخته‌اند، مهيا مي‌کند. در اين شرايط حتي مي‌توان با تهيه VPN ارزانقيمت به مجموعه ويدئوهاي «يوتيوب» دسترسي پيدا کرد و از ميليون‌ها ويدئوي ايراني و خارجي استفاده کرد. فضاي رقابتي‌اي که اينترنت به وجود آورده است، بي‌رحمانه انحصارهاي دولتي را از بين برده و بازنده اصلي اين بازي صداوسيماست که مدت‌ها به دليل انحصار در تأمين برنامه و پخش، هيچ رقيبي را براي خود متصور نبود. IPTV مخفف Internet Protocol Television شبکه‌اي تلويزيوني بر بستر اينترنت است. در اين تکنولوژي مخاطب توانايي انتخاب برنامه، ضبط (دانلود) و جست‌وجوي برنامه مورد علاقه‌اش را دارد. به اين روش بيننده صرفاً دريافت‌کننده برنامه پخش‌شده نيست و مي‌تواند در تعامل با شبکه، آنچه را دوست دارد، ببيند. تقريباً از اواسط دهه 80 شمسي بود که صحبت از راه‌اندازي اين سرويس با همکاري مشترک مخابرات و صداوسيما مطرح شد؛ پروژه‌اي که با وجود پيگيري‌ها هنوز به سرانجام نرسيده است! البته وزارت ارشاد نيز سال‌هاست که با داشتن «مؤسسه رسانه‌هاي تصويري» نقش تأمين‌کننده محتوا براي سايت‌هاي غير قانوني دانلود فيلم و سريال را در داخل کشور بازي کرده است و اين روزها با سرمايه‌گذاري در راه‌اندازي «VOD» مشخص نيست که محتواي اين سامانه تا چه حد از دسترس سايت‌هاي غيرمجاز دور خواهد ماند.
واي اگر مستر کارت بيايد!
Video On Demand که ترجمه تحت‌الفظي‌اش «ويدئوي درخواستي» مي‌شود. تقريباً همان چيزي است که سايت‌هاي دانلود فيلم ارائه مي‌دهند. در داخل کشورمان نيز چند سايت دانلود فيلم البته به صورت غيرمجاز فعاليت دارند که افراد با پرداخت حق عضويت مي‌توانند فيلم‌هاي موجود در آنها را دانلود کنند، در خواست فيلم کنند و از فيلم‌هايي که سايت در آينده نزديک روي خروجي خود قرار مي‌دهد، اطلاع پيدا کنند. همين کار سال‌هاست در سايت‌هاي خارجي نيز انجام مي‌شود. با اين تفاوت که ايراني‌ها به دليل تحريم و دسترسي نداشتن به مبادلات ارز بين بانکي به اين راحتي‌ها نمي‌توانستند هزينه خريد اکانت را به دست آورند. مشکلي که اکنون با دسترسي به کارت‌هاي اعتباري بين‌المللي مانند مستر کارت، در حال رفع شدن است. درآمدزايي از طريق فروش اکانت عضويت در سايت، مهم‌ترين دليل رونق داشتن راه‌اندازي اين سايت‌ها است. البته مدتي است نام يکي از مهم‌ترين سايت‌هاي دانلود فيلم براي فعاليت در ايران به گوش مي‌رسد. نت‌فليکس«netflix» شرکتي امريکايي با مديريت چند مليتي است که سايت آن با داشتن 70 ميليون مشترک، سي و هفتمين سايت پربازديد جهان است و گفته مي‌شود قرار است به ايراني‌ها هم خدمات دهد. شايعه حضور نت‌فليکس بعد از مذاکرات هسته‌اي بر سر زبان‌ها افتاد. البته اين سايت رقباي جدي‌ای مانند «HULU» و «آمازون» دارد که هر کدام خدمات مشابهي مانند آنچه وزارت ارشاد به دنبال راه‌اندازي آن در ايران است، ارائه مي‌کنند. تنها مزيتي که VOD ارشاد مي‌تواند در رقابت با غول‌هايي مانند نت فليکس داشته باشد، اين است که دسترسي به کارت‌هاي اعتباري خارجي در کشورمان هنوز فراگير نشده است. موردي که با توجه به رفع تحريم بانک‌هاي ايراني خيلي زود برطرف شود.
IPTV تلويزيون شايد وقتي ديگر!
اما تلويزيون با IPTV چه کار مي‌کند؟ توليد محتوا براي شبکه تعاملي تلويزيون که حتي زمان تقريبي براي راه‌اندازي آن عنوان نشده يا اگر عنوان شده هيچ کس آن را جدي نگرفته است، کاري سخت به شمار مي‌رود. تا پيش از اين قرار بود آرشيو توليدات صداوسيما (فيلم‌ها و سريال‌هاي توليد شده در سال‌هاي اخير) از طريق IPTV در اختيار مشترکان اين سرويس قرار بگيرد. اين ايده از همان اول شکست خورده بود، زيرا شبکه «تماشا» که به صورت رايگان سريال تکراري پخش مي‌کرد به دليل بي‌مخاطبي تعطيل شد. بعد از آن صحبت از توليد محتوا توسط شرکت‌هاي خصوصي شد. واگذاري تهيه و توليد محتوا IPTV از سوي دکتر اخوان، معاون سابق به بخش خصوصي اعتراض‌هايي را به وجود آورد که در نهايت با استعفاي اخوان و صدور حکم سرپرستي معاونت فني صداوسيما به نام رضا عليدادي، دکتر سرافراز باز هم بر راه‌اندازي IPTV به عنوان يکي از خواسته‌هايش از عليدادي پافشاري کرد. پيگيري راه‌اندازي شبکه تعاملي در حالي که صداوسيما مجبور شده بخشي از نيروهاي انساني‌اش را به دليل بي‌پولي تعديل کند و حتي قيد انتشارات سروش را نيز بزند، نشان‌دهنده چشمداشت سرافزار به درآمد احتمالي است که IPTV مي‌تواند براي سازمان به ارمغان بياورد. آخرين باري که صحبت از حق اشتراک شبکه تعاملي سخن به ميان آورده شد، رقم 15 هزار تومان آبونمان ماهانه بيان شده بود. با اين رقم هزار و 600 فيلم و سريالي قرار است در IPTV براي مشاهده و دانلود در اختيار مشترک قرار گیرد. اين رقم به ظاهر پايين در مقايسه با اکانت سه ماهه يک سايت ايراني که حدود 10هزار تومان قيمت دارد، بسيار بالاست. يا حتي اکانت نت‌فليکس که حدود 34 هزار تومان است و در عوض آرشيوش بسيار غني است. صداوسيما و وزارت ارشاد همکاري مشترک در راه‌اندازي VOD و IPTV را رد کرده‌اند و هر کدام به صورت جداگانه در حال کار روي پروژه‌هاي خود هستند. اين در حالي است که سايت‌هاي ايراني حتي فيلم‌ها را با دوبله‌هاي اختصاصي ارائه و به‌روز‌ترين فيلم‌هاي سينماي جهان را با کيفيت بسيار خوبي منتشر مي‌کنند. به نظر مي‌رسد يک وزارتخانه و يک سازمان بزرگ به نام صداوسيما باز هم به دليل کند بودن و توانايي نداشتن در همراهي با تکنولوژي، از قافله سايت‌هاي اينترنتي و اپليکیشن‌هاي موبايلي که قابليت مشاهده و دانلود فيلم دارند، عقب افتاده‌اند، اما هيچ کدام حاضر نيستند اين مسئله را قبول کنند. شايد هم در نظر آنها درآمد بيش از 5 ميليارد دلار در سال نت فليکس هدفي در دسترس است که مي‌توانند به آن نائل شوند.
کافي است نام فيلم مورد نظرتان را در موتور جست‌وجوي گوگل سرچ کنيد و در کنار نام فيلم به فارسي کلمه «دانلود» را تايپ کنيد. در کسري از ثانيه چندين سايت که امکان دانلود فيلم مورد نظرتان را ايجاد کرده‌اند، در دسترس‌تان قرار خواهد گرفت. فيلم‌هاي زبان اصلي، دوبله، با زيرنويس، سانسور شده، سانسور نشده، سه‌بعدي، کيفيت SD، HD و در چندين فرمت تصويري که انتخاب‌هاي متنوعي را براي کساني که به جست‌وجو پرداخته‌اند، مهيا مي‌کند. در اين شرايط حتي مي‌توان با تهيه VPN ارزانقيمت به مجموعه ويدئوهاي «يوتيوب» دسترسي پيدا کرد و از ميليون‌ها ويدئوي ايراني و خارجي استفاده کرد. فضاي رقابتي‌اي که اينترنت به وجود آورده است، بي‌رحمانه انحصارهاي دولتي را از بين برده و بازنده اصلي اين بازي صداوسيماست که مدت‌ها به دليل انحصار در تأمين برنامه و پخش، هيچ رقيبي را براي خود متصور نبود. IPTV مخفف Internet Protocol Television شبکه‌اي تلويزيوني بر بستر اينترنت است. در اين تکنولوژي مخاطب توانايي انتخاب برنامه، ضبط (دانلود) و جست‌وجوي برنامه مورد علاقه‌اش را دارد. به اين روش بيننده صرفاً دريافت‌کننده برنامه پخش‌شده نيست و مي‌تواند در تعامل با شبکه، آنچه را دوست دارد، ببيند. تقريباً از اواسط دهه 80 شمسي بود که صحبت از راه‌اندازي اين سرويس با همکاري مشترک مخابرات و صداوسيما مطرح شد؛ پروژه‌اي که با وجود پيگيري‌ها هنوز به سرانجام نرسيده است! البته وزارت ارشاد نيز سال‌هاست که با داشتن «مؤسسه رسانه‌هاي تصويري» نقش تأمين‌کننده محتوا براي سايت‌هاي غير قانوني دانلود فيلم و سريال را در داخل کشور بازي کرده است و اين روزها با سرمايه‌گذاري در راه‌اندازي «VOD» مشخص نيست که محتواي اين سامانه تا چه حد از دسترس سايت‌هاي غيرمجاز دور خواهد ماند.
واي اگر مستر کارت بيايد!
Video On Demand که ترجمه تحت‌الفظي‌اش «ويدئوي درخواستي» مي‌شود. تقريباً همان چيزي است که سايت‌هاي دانلود فيلم ارائه مي‌دهند. در داخل کشورمان نيز چند سايت دانلود فيلم البته به صورت غيرمجاز فعاليت دارند که افراد با پرداخت حق عضويت مي‌توانند فيلم‌هاي موجود در آنها را دانلود کنند، در خواست فيلم کنند و از فيلم‌هايي که سايت در آينده نزديک روي خروجي خود قرار مي‌دهد، اطلاع پيدا کنند. همين کار سال‌هاست در سايت‌هاي خارجي نيز انجام مي‌شود. با اين تفاوت که ايراني‌ها به دليل تحريم و دسترسي نداشتن به مبادلات ارز بين بانکي به اين راحتي‌ها نمي‌توانستند هزينه خريد اکانت را به دست آورند. مشکلي که اکنون با دسترسي به کارت‌هاي اعتباري بين‌المللي مانند مستر کارت، در حال رفع شدن است. درآمدزايي از طريق فروش اکانت عضويت در سايت، مهم‌ترين دليل رونق داشتن راه‌اندازي اين سايت‌ها است. البته مدتي است نام يکي از مهم‌ترين سايت‌هاي دانلود فيلم براي فعاليت در ايران به گوش مي‌رسد. نت‌فليکس«netflix» شرکتي امريکايي با مديريت چند مليتي است که سايت آن با داشتن 70 ميليون مشترک، سي و هفتمين سايت پربازديد جهان است و گفته مي‌شود قرار است به ايراني‌ها هم خدمات دهد. شايعه حضور نت‌فليکس بعد از مذاکرات هسته‌اي بر سر زبان‌ها افتاد. البته اين سايت رقباي جدي‌ای مانند «HULU» و «آمازون» دارد که هر کدام خدمات مشابهي مانند آنچه وزارت ارشاد به دنبال راه‌اندازي آن در ايران است، ارائه مي‌کنند. تنها مزيتي که VOD ارشاد مي‌تواند در رقابت با غول‌هايي مانند نت فليکس داشته باشد، اين است که دسترسي به کارت‌هاي اعتباري خارجي در کشورمان هنوز فراگير نشده است. موردي که با توجه به رفع تحريم بانک‌هاي ايراني خيلي زود برطرف شود.
IPTV تلويزيون شايد وقتي ديگر!
اما تلويزيون با IPTV چه کار مي‌کند؟ توليد محتوا براي شبکه تعاملي تلويزيون که حتي زمان تقريبي براي راه‌اندازي آن عنوان نشده يا اگر عنوان شده هيچ کس آن را جدي نگرفته است، کاري سخت به شمار مي‌رود. تا پيش از اين قرار بود آرشيو توليدات صداوسيما (فيلم‌ها و سريال‌هاي توليد شده در سال‌هاي اخير) از طريق IPTV در اختيار مشترکان اين سرويس قرار بگيرد. اين ايده از همان اول شکست خورده بود، زيرا شبکه «تماشا» که به صورت رايگان سريال تکراري پخش مي‌کرد به دليل بي‌مخاطبي تعطيل شد. بعد از آن صحبت از توليد محتوا توسط شرکت‌هاي خصوصي شد. واگذاري تهيه و توليد محتوا IPTV از سوي دکتر اخوان، معاون سابق به بخش خصوصي اعتراض‌هايي را به وجود آورد که در نهايت با استعفاي اخوان و صدور حکم سرپرستي معاونت فني صداوسيما به نام رضا عليدادي، دکتر سرافراز باز هم بر راه‌اندازي IPTV به عنوان يکي از خواسته‌هايش از عليدادي پافشاري کرد. پيگيري راه‌اندازي شبکه تعاملي در حالي که صداوسيما مجبور شده بخشي از نيروهاي انساني‌اش را به دليل بي‌پولي تعديل کند و حتي قيد انتشارات سروش را نيز بزند، نشان‌دهنده چشمداشت سرافزار به درآمد احتمالي است که IPTV مي‌تواند براي سازمان به ارمغان بياورد. آخرين باري که صحبت از حق اشتراک شبکه تعاملي سخن به ميان آورده شد، رقم 15 هزار تومان آبونمان ماهانه بيان شده بود. با اين رقم هزار و 600 فيلم و سريالي قرار است در IPTV براي مشاهده و دانلود در اختيار مشترک قرار گیرد. اين رقم به ظاهر پايين در مقايسه با اکانت سه ماهه يک سايت ايراني که حدود 10هزار تومان قيمت دارد، بسيار بالاست. يا حتي اکانت نت‌فليکس که حدود 34 هزار تومان است و در عوض آرشيوش بسيار غني است. صداوسيما و وزارت ارشاد همکاري مشترک در راه‌اندازي VOD و IPTV را رد کرده‌اند و هر کدام به صورت جداگانه در حال کار روي پروژه‌هاي خود هستند. اين در حالي است که سايت‌هاي ايراني حتي فيلم‌ها را با دوبله‌هاي اختصاصي ارائه و به‌روز‌ترين فيلم‌هاي سينماي جهان را با کيفيت بسيار خوبي منتشر مي‌کنند. به نظر مي‌رسد يک وزارتخانه و يک سازمان بزرگ به نام صداوسيما باز هم به دليل کند بودن و توانايي نداشتن در همراهي با تکنولوژي، از قافله سايت‌هاي اينترنتي و اپليکیشن‌هاي موبايلي که قابليت مشاهده و دانلود فيلم دارند، عقب افتاده‌اند، اما هيچ کدام حاضر نيستند اين مسئله را قبول کنند. شايد هم در نظر آنها درآمد بيش از 5 ميليارد دلار در سال نت فليکس هدفي در دسترس است که مي‌توانند به آن نائل شوند.
منبع: جوان آنلاین
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
