گفتهای اسکات حسن؛از اغاز کد نویسی موتور جستجوی گوگل تا پایه‌گذاری انقلاب رباتیک

شرح بالا توصیفی از مراسم فارغ‌التحصیلی ربات‌هایی بود که توسط Willow Garage ساخته شده‌ بودند. هر یک از این ربات‌ها حدود ۴۰۰ هزار دلار خرج داشتند. هر چند که شاید یاد کردن از استارت‌آپ آزمایشگاهی-تحقیقاتی که دیگر وجود ندارد برای برخی جذابیتی نداشته باشد ولی باید اذعان کنیم که این لابراتوار یکی از تاثیرگذارترین عوامل در پیشرفت ربات‌های امروزی بوده است. گوگل به تنهایی ۳ شرکت بوجود آمده از فعالیت‌های Willow را خریداری کرده است.

Willow Garage که توسط یک میلیاردر بنیان گذاری شده است به دنبال انقلابی در رباتیک بوده و تلاش‌های زیادی در زمینه سخت‌افزار و نرم‌افزار ربات‌ها انجام داده است که شاید مهم‌ترین این تلاش‌ها را بتوانیم ربات‌های تحقیقاتی PR2s و ایجاد یک سیستم عامل منبع باز برای ربات‌ها که هنوز هم مورد استفاده نهادهای علمی، مهندسان و علاقمندان در سراسر دنیا است، قلمداد کنیم.

این شرکت در زمان اوج، محفلی از افراد باهوش با تخصص‌های متنوع بود که ربات‌های هوشمندی می‌ساختند تا این که این شرکت هم در برابر برخی از چالش‌هایی که پیش از این هم استارت‌آپ‌های دیگری در سیلیکون ولی را از پا درآورده بودندِ، تسلیم شد.

در ادامه داستان جذاب شرکت Willow Garage را با هم مرور می‌کنیم، این که چطور شد این شرکت تاسیس شد، به شرکت‌های دیگری تجزیه شد و این که محصولاتش هنوز هم تا امروز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

شروعی نه چندان موفق

اسکات حسن- بنیان‌گذار Willow Garage فردی با افکار بزرگ است. او از آن دسته افرادی است که هنگام صحبت در مورد فناوری حضور از راه دور (Telepresence) ناگهان فکرش به این سمت می‌رود که جهان چه شکلی خواهد بود اگر پول بی ارزش شود و ربات‌ها همه‌ی کارهای انسان‌ها را انجام دهند.

او یکی از اولین سرمایه‌گذاران در استارت‌آپ واقعیت افزوده Magic Leap در سال ۲۰۱۲ بود. شرکتی که به تازگی ۷۰۰ میلیون دلار به ارزشش اضافه شده و حالا ۴.۵ میلیارد دلار می‌ارزد. به عبارت دیگر او از همان دست آدم‌هایی است که انتظار داریم با افرادی مثل مدیر عامل الفابت یعنی لری پیج رابطه خوبی داشته باشد.

اسکات حسن زمانی که در دانشگاه استنفورد روی پروژه کتابخانه‌های دیجیتالی یکپارچه کار می‌کرد با لری پیج و سرگی برین آشنا شد. او بخش زیادی از برنامه نویسی موتور جستجویی را که بعدها گوگل نام گرفت انجام داد.

همچنین ۱۲ روز پس از این که لری پیج و سرگی برین شرکت خود را در سال ۱۹۹۸ تاسیس کردند، اسکات حسن ۸۰۰ دلار در آن سرمایه‌گذاری کرد. سپس شرکت خود را بنیان نهاد؛ سرویس لیست ایمیل که eGroups.com نام داشت و در سال ۲۰۰۰ با قیمت ۴۳۲ میلیون دلار توسط یاهو خریداری شد.

به لطف این موفقیت و البته سهام اولیه‌ای که در گوگل داشت، حسن موفق شد تا سرمایه لازم برای خرید دفتر کاری در Menlo Park  را فراهم کند بدون این که حتی بداند قرار است چه کاری را در آنجا شروع کند. آدرس این دفتر یعنی ۶۸ Willow Road در نهایت الهام بخش او برای انتخاب نام شرکتش شد.

 حسن موفق شد تا استیو کاوزین را که سال‌ها قبل در دانشگاه واشنگتن، حسن را به عنوان کارآموز پذیرفته بود، متقاعد سازد تا سمت مدیر عاملی Willow را بپذیرد. خود حسن در این باره می‌گوید:

وظیفه من این بود که ساختمان شرکت را از آدم‌های جالبی که کارهای جالبی در زمینه فناوری‌های خودکار انجام می‌دادند، پُر کنم.

حسن برنامه‌ریزی کرده بود تا سرمایه لازم را برای فعالیت ۶۰ نفر به صورت سالیانه در استارت‌آپ جدیدش فراهم کند، بنابراین آن‌ها بهترین متخصصان رباتیک و پژوهشگرانی را که می‌توانستند به تیم خود اضافه کردند.

در ابتدای کار، این تیم روی مباحث دستیاران شخصی، قایق‌ها و خودروهای خودران تمرکز کرد ولی در نهایت ساخت ربات‌های قابل برنامه‌ریزی کانون توجه این تیم واقع شد. استیو کاوزین در این مورد می‌گوید:

ما ویژن مشترکی داشتیم و بخاطر آن دور هم جمع شدیم. هر یک از ما توانمندی‌های خود را روی میز گذاشت.

حتی در سال ۲۰۰۶ زمانی که Roombas تنها رباتی بود که بیشتر مردم در زندگی واقعی دیده بودند، حسن دنیایی را در ذهن خود تصور می‌کرد که در آن ربات‌های خودکار چند هدفه خانه‌های ما را پر خواهند کرد و کارهای روزانه‌ای که ممکن است ما علاقه‌ای به انجامشان نداشته باشیم را انجام می‌دهند. او می‌خواست که ربات‌ها در دنیای واقعی حاضر شوند با این حال بخوبی می‌دانست که برای رسیدن به آن روز هنوز کارهای زیادی باید صورت بگیرد.

  می‌خواستم انقلاب رباتی هر چه زودتر از راه برسد.

او برای مدت زمان طولانی از طرفداران و کسانی بوده است که به بحث منبع باز (Open Source) اعتقاد داشته از این رو تیمش هم تصمیم گرفت تا روی ساخت سیستم عامل متداولی تمرکز کند که فعالان حوزه رباتیک در سراسر دنیا بتوانند از آن استفاده کنند و وقت خود را در پروژه‌های تحقیقاتی روی این موضوع هدر ندهند.

به اشتراگ‌گذاری چیزی بود که خیلی اهمیت داشت. می‌خواستیم چیزی بسازیم که روی هر ربات دیگری در سایر نقاط دنیا هم اجرا شود.

در تصویر زیر لری پیج را در Willow Garage در سال ۲۰۰۹ مشاهده می‌کنید.

پس از ساخت سیستم عامل رباتیک (ROS)، این شرکت به ساخت ربات‌هایی که سیستم عامل خود را روی آن‌ها اجرا کند نیز روی آورد. برای ساخت PR2s این تیم تلاش زیادی در زمینه‌های دستکاری رباتیک، تعامل ربات انسان نما، قوه ادراک، برنامه‌ریزی و غیره انجام داد.

این شرکت دارای نگرش رو به جلوی موجود در سیلیکون ولی بود ولی شعار خاص خود را داشت:

  اول تاثیر گذار باش و بعد به بازگشت سرمایه فکر کن.

حدود ۴ سال طول کشید تا Willow بتواند ۱۱ دستگاه ربات PR2 را به ۱۱ موسسه تحقیقاتی گلچین شده که برنامه‌های مدونی برای کار روی این ربات‌ها داشتند، بدون هیچ هزینه‌ای برای مدت دو سال اجاره دهد. هر چند که هر یک از این شرکت‌ها بعدا به نوعی راهی یافتند تا ربات‌ها را برای همیشه پیش خود نگه دارند.

در آن زمانِ نرم افزار ROS بیش از رویاهایی که تیم پشت آن در سر داشت رشد کرد و نام این شرکت را بر سر زبان‌ها انداخت. برای این که این شهرت بیش از پیش شده و تثبیت گردد، شرکت Willow‌ تصمیم گرفت تا برنامه پذیرش کارآموز را که در نهایت منجر به همکاری ۱۳۰ دانشجو و پژوهشگر مهمان با این شرکت شد را راه‌اندازی کند.

خیلی زود حضور در محل شرکت Willow Garage تبدیل به اعتباری برای فعالان حاضر در صنعت رباتیک شد. این تیم ربات‌های PR2 را طوری برنامه ریزی کرده بود تا زمانی که باتریشان کم شد، بتوانند خود را شارژ کنند. حتی یک بار برای تست این موضوع، ربات‌ها حدود ۲ پی کیلومتر (۶.۲۸ کیلومتر) را در فضای دفتر طی کردند و هر بار که نیاز بود، خودشان را شارژ می‌کردند.

گاراژی که بسته شد

در سال ۲۰۱۱ و درست زمانی که سیستم عامل رباتیک به صورت رسمی جامعه رباتیک را تحت تاثیر قرار داده بود و مدل‌های اولیه ربات‌های PR2s نیز به خوبی توزیع شده بودند، Willow تصمیم گرفت تا روی پروژه‌های دیگری تمرکز کند.

این شرکت به جستجوی فرصت‌های جدید بازار برای ربات‌های خودکار و آموزش تیم برای کارآفرینی پرداخت. این شرکت به فروش ربات‌های PR2s پرداخت و ۸ شرکت نیز از تجزیه Willow ایجاد شدند و ۳ شرکت نیز توسط Willow بنیان‌گذاری شدند. گوگل هم از این بین سه شرکت را در راستای اهداف و برنامه‌هایش در زمینه رباتیک خریداری کرد.

اما یک ایده بود که به شدت حسن را تحت تاثیر قرار داد. اعضای تیم با همکاری هم یک آیپد که روی چرخ قرار داده شده بود را هک کردند تا به یکی از کارمندانی که در جای دیگری بود این قابلیت را بدهند که به هر جای دفتر که مایل است زوم کند. این امر در نهایت تبدیل به رباتی به نام Beam شد. قابلیت‌های حضور از راه دور الهام بخش حسن بود و موجب شد تا او تیمی متشکل از برخی کارمندان WG را با نام Suitable Technologies در سال ۲۰۱۱ به این موضوع اختصاص دهد.

این به این مفهوم است که از آن زمان به بعد حسن در واقع ۲ شرکت را در اختیار داشت. Willow Garage چیزی حدود ۲۰ میلیون دلار در سال هزینه داشت و حالا حسن بهتر از هر زمان دیگری متوجه شده بوده که هنوز تا آوردن ربات‌های شخصی اتوماتیک به خانه‌های مردم راه زیادی باقی مانده است. هرچند که ROS می‌توانست از قابلیت‌های بیشماری پشتیبانی کند ولی هزینه ساخت سخت‌افزارها برای کارهای ساده‌ای مثل بلند کردن یک لباس بسیار گران تمام می‌شد.

او در سال ۲۰۱۳،  در نهایت تصمیم گرفت تا تمام سرمایه خود را به چیزی که امکان تبدیل آن به واقعیت بیشتر بود متمرکز کند در نتیجه تمام داشته‌های خود را به تیم Suitable Technologies و مبحث حضور از راه دور اختصاص داد. حسن در رابطه با پایان کار Willow‌ این چنین توضیح می‌دهد:

من می‌دیدم که افراد حاضر در شرکت بی قرار هستند، بنابراین تصمیم گرفتم که به همه چیز پایان دهم و به دنبال کار خودم بروم به بقیه هم گفتم که شما آزاد هستید. چیزی که بعدا اتفاق افتاد این بود که هر یک از آنها شرکت‌های خود را راه اندازی کردند.