وقتی یک مستند کاری را می کند که نه “دلبری” قادر به انجام آن است، نه “جشن تولد” و نه “نفس!!

"زمناکو” که سرگذشت زندگی یکی از قربانیان بمباران شیمیایی حلبچه را روایت می کند با روایت سرراست و صریحی که از مصائب این قربانی از کودکی تا بزرگسالی و تلاشهای وی برای یافتن والدین واقعی خود را ارائه می دهد به شدت مورد توجه مخاطبان معدودی قرار گرفت که برای تماشای این مستند به کاخ جشنواره آمدند.

این توجه مثبت بار دیگر این حقیقت را نمایان کرد که برای ساختار آثار ارزشی ملی-میهنی بیش از هر چیز این اعتقاد قلبی به سوژه ای که دستمایه کار است اهمیت دارد نه داشتن لینکهای ارتباطی قوی برای تخصیص ردیف بودجه در نهادهای دولتی.
نه فقط مدیران نهادهایی که ردیف بودجه تولید آثار ارزشی دارند باید "زمناکو” که توسط چهره ای مستعد به نام مهدی قربانپور ساخته شده را ببینند بلکه فیلمسازانی که به نام اثر ارزشی، بودجه های بیت المال را تلف می کنند نیز بد نیست این مستند را ببینند.