چراهواداران میلان بایدبه تیم‌شان امیدوارباشند
یکشنبه شب، یکشنبه شب معمولی برای هواداران میلان نبود، آن ها پس از مدت ها یک شب فراموش نشدنی را تجربه کردند.
به گزارش "بولتن نیوز"، قصه میلان این فصل را خیلی ساده می شد از جدال پیش فصل این تیم مقابل بایرن در آئودی کاپ فهمید. جایی که سینیشا میهایلوویچ در یک صحنه به قدری از نمایش بازیکنانش عصبانی بود که توپ به اوت رفته را با بیش ترین قدرت ممکن به یاد ضربات سهمگینش در دوران جوانی، به طبقه دوم آلیانز آره نا فرستاد. آلمانی های حاضر در استادیوم از این صحنه تعجب کردند که چرا یک سرمربی در دیداری پیش فصل باید تا این اندازه عصبانی باشد.
اما برای هواداران میلان این عصبانیت، کاملا قابل درک بود. میهایلوویچ اسطوره تاکتیک نیست، ذهن برتر ندارد و افکارش هم پیچیده نیست. اما از همان روز اول نشان داد می خواهد با مجموعه ای از بازیکنان متوسط، با تمام وجود کار کند. "میها" اسطوره تاکتیک نیست اما سرمربی است که عاشق کار کردن است. شما قطعا با هوندا، آلکس و پولی نمی توانید با یوونتوس و ناپولی رقابت کنید، اما به هر حال، از یک جایی باید شروع کرد. حتی با همین مجموعه متوسط.
گاهی اوقات برای اینکه شما بتوانید تغییرات بزرگی را در یک باشگاه آغاز کنید، به اسطوره تاکتیک و نابغه مربی گری نیاز ندارید. گاهی اوقات در شروع، شما می توانید با پارامترهای دیگری این کار را انجام دهید. شما می توانید سرمربی داشته باشید که ارزش های باشگاه را به بازیکنان یادآوری کند.
سرمربی که بتواند شور، شوق و امید را به مجموعه باشگاه بازگرداند. شخصیتی که بتواند کاراکتر خود را به بازیکنان القا کند و فراتر از توانایی هایشان، از آن ها بازی بگیرد. اگر به روحیات سینیشا در گذشته بازگردید، چنین پارامترهایی را در او پیدا می کنید.
میلان تیم متوسط هاست. این حقیقتی غیر قابل انکار است. از استعدادهایی همچون دوناروما، رومانیولی یا حتی نیانگ هم که عبور کنیم، به این نتیجه می رسیم که بیشتر بازیکنان میلان بازیکنانی متوسط هستند. این واژه «متوسط» لزوما بار منفی ندارد. طبیعتا امثال بوناونتورا، هوندا و یا کوچکا در مقایسه با آن هایی که 8 سال قبل در میلان بازی می کردند، بازیکنانی متوسط هستند.
با این حال اما آنچه دیشب در سن سیرو اتفاق افتاد، نمایش فراتر از استاندارهای مشخص بازیکنانی بود که سینیشا توانسته بود روحیه مبارزه طلبی را در آنان برانگیخته کند. برای پی بردن به این موضوع همین بس که ماریو بالوتلی پس از گل باکا به آغوش میهایلوویچ می رود. این صحنه خود به راحتی حجت را تمام می کند.
سیلویو در جایگاه معروفش پس از مدت ها در برابر کچل دوست داشتنی اش، می خندید و دستی به یادگار تکان می داد. این ها صحنه هایی بود که مدت ها جای خالی اش در سن سیرو احساس می شد. میلان برای بازگشت به سطح اول فوتبال ایتالیا به چنین صحنه هایی نیاز دارد. سینیشا میهایلوویچ اسطوره تاکتیک نیست، اما شب گذشته نشان داد می تواند از بازیکنان متوسط میلان، فراتر از حد استانداردهایشان بازی بگیرد و در شرایط فعلی، میلان به چنین سرمربی نیاز دارد.
با این بازیکنان، کمتر سرمربی می تواند ریسک هدایت میلان را عهده دار شود. این را می شود از تابستان گذشته فهمید. جایی که کارلتو جواب رد به میلان داد و زمانی هم که کارلتو جواب رد به میلان دهد، نمی شود از سرمربی دیگری انتظار داشت. میها در میلان در حال کار کردن است. این مسئله از نمایش دیشب میلان کاملا هویدا بود. شاید زمان آن رسیده باشد که سیلویو انتظار معجزه با بازیکنان متوسط را کنار بگذارد و اجازه دهد که سینیشا با همین تیم متوسط، تا انتهای فصل پیش رود...
اما برای هواداران میلان این عصبانیت، کاملا قابل درک بود. میهایلوویچ اسطوره تاکتیک نیست، ذهن برتر ندارد و افکارش هم پیچیده نیست. اما از همان روز اول نشان داد می خواهد با مجموعه ای از بازیکنان متوسط، با تمام وجود کار کند. "میها" اسطوره تاکتیک نیست اما سرمربی است که عاشق کار کردن است. شما قطعا با هوندا، آلکس و پولی نمی توانید با یوونتوس و ناپولی رقابت کنید، اما به هر حال، از یک جایی باید شروع کرد. حتی با همین مجموعه متوسط.
***
گاهی اوقات برای اینکه شما بتوانید تغییرات بزرگی را در یک باشگاه آغاز کنید، به اسطوره تاکتیک و نابغه مربی گری نیاز ندارید. گاهی اوقات در شروع، شما می توانید با پارامترهای دیگری این کار را انجام دهید. شما می توانید سرمربی داشته باشید که ارزش های باشگاه را به بازیکنان یادآوری کند.
سرمربی که بتواند شور، شوق و امید را به مجموعه باشگاه بازگرداند. شخصیتی که بتواند کاراکتر خود را به بازیکنان القا کند و فراتر از توانایی هایشان، از آن ها بازی بگیرد. اگر به روحیات سینیشا در گذشته بازگردید، چنین پارامترهایی را در او پیدا می کنید.
میلان تیم متوسط هاست. این حقیقتی غیر قابل انکار است. از استعدادهایی همچون دوناروما، رومانیولی یا حتی نیانگ هم که عبور کنیم، به این نتیجه می رسیم که بیشتر بازیکنان میلان بازیکنانی متوسط هستند. این واژه «متوسط» لزوما بار منفی ندارد. طبیعتا امثال بوناونتورا، هوندا و یا کوچکا در مقایسه با آن هایی که 8 سال قبل در میلان بازی می کردند، بازیکنانی متوسط هستند.
با این حال اما آنچه دیشب در سن سیرو اتفاق افتاد، نمایش فراتر از استاندارهای مشخص بازیکنانی بود که سینیشا توانسته بود روحیه مبارزه طلبی را در آنان برانگیخته کند. برای پی بردن به این موضوع همین بس که ماریو بالوتلی پس از گل باکا به آغوش میهایلوویچ می رود. این صحنه خود به راحتی حجت را تمام می کند.
***
سیلویو در جایگاه معروفش پس از مدت ها در برابر کچل دوست داشتنی اش، می خندید و دستی به یادگار تکان می داد. این ها صحنه هایی بود که مدت ها جای خالی اش در سن سیرو احساس می شد. میلان برای بازگشت به سطح اول فوتبال ایتالیا به چنین صحنه هایی نیاز دارد. سینیشا میهایلوویچ اسطوره تاکتیک نیست، اما شب گذشته نشان داد می تواند از بازیکنان متوسط میلان، فراتر از حد استانداردهایشان بازی بگیرد و در شرایط فعلی، میلان به چنین سرمربی نیاز دارد.
با این بازیکنان، کمتر سرمربی می تواند ریسک هدایت میلان را عهده دار شود. این را می شود از تابستان گذشته فهمید. جایی که کارلتو جواب رد به میلان داد و زمانی هم که کارلتو جواب رد به میلان دهد، نمی شود از سرمربی دیگری انتظار داشت. میها در میلان در حال کار کردن است. این مسئله از نمایش دیشب میلان کاملا هویدا بود. شاید زمان آن رسیده باشد که سیلویو انتظار معجزه با بازیکنان متوسط را کنار بگذارد و اجازه دهد که سینیشا با همین تیم متوسط، تا انتهای فصل پیش رود...
منبع: ورزش 3
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
