از قرداد عجیب پژو با ایران خودرو تا برنامه های سیتروئن با سایپا

به گزارش بولتن نیوز،خودرویی مدرن و کم مصرف با قابلیت های حرکتی مناسب برای مسافرت های طولانی، دوام بالا و ایمنی خوب، این ها تمام خواسته های ایرانیان در مورد خودروهای جدید است که متاسفانه خودروسازان کشورمان در طول سال های اخیر نتوانستند پاسخ در خور توجهی را به اغلب این نیازها ارائه دهند.

تولید خودروهای قدیمی و خارج از رده با ایمنی ضعیف و مشخصات عملکردی نامناسب برای استفاده برون شهری با استهلاک زیاد و مصرف سوخت بالا در 15 سال اخیر فریاد انتقاد مشتریان را به آسمان برده است اما حالا که در شرایط مناسب برای تامل دوباره با خودروسازان مطرح قرار گرفته ایم، آیا برنامه ای برای پایان دادن به این وضعیت وجود دارد؟

پاسخ این پرسش را باید در برنامه های دو خودروساز بزرگ کشور درقراداد های جدیدشان جستجو کرد.

ایران خودرو قصد دارد تا در فاز اول تمدید قرادادش با پژو به ادامه تولید 207i بپردازد که اساسا تفاوتی با 206 های فعلی ندارد و با قیمت حدود 40 الی 50 میلیونی در نمونه های دستی و اتوماتیک عرضه می شود.

بعد از این خودرو شناخته شده و نه چندان جالب، نوبت به مدل های هاچ بکی نظیر 208، 308 می رسد که احتمالا قیمتی بین 60 الی 80 میلیون تومان خواهند داشت.

از طرف دیگر این شرکت برنامه هایی برای تولید (مونتاژ) هاچ بک اسپرت و جذاب رنو کلیو را در سر می پروراند که در صورت تحقق به معنای رقابت داخلی محصولات رنو و پژو در دل این شرکت خواهد بود.

برای رنو کپچر و پژو 2008 به عنوان هاچ بک های کراس (کراس اوور های کوچک دیفرانسیل جلو) نیز شرایط مشابهی وجود خواهد داشت و اصلا مشخص نیست که یک شرکت واحد چگونه قرار است تولید و عرضه دو خودرو رقیب در بازه قیمتی مشابه را مدیریت و کنترل کند.

در نهایت جالبترین خودرو پژو در بازه قیمتی کمتر از 100 میلیون ایران را شاید بتوان مدل اقتصادی و ارزان قیمت (در بازار جهانی) 301 دانست که یک محصول بازار مشترک برای کشورهای در حال توسعه است و در کشورهایی چون اسپانیا و چین به فروش می رسد.

این خودرو علیرغم ظاهر نسبتا جذاب و کلاس بندی سدان (صندوق دار) عملا از نظر مشخصات فنی و عملکرد تفاوت بارزی با پژو 206 صندوقدار یا رانا نخواهد داشت، اما با قیمت به مراتب بیشتری عرضه می شود.

هرچند ایران خودرو می تواند با انتخاب موتور و گیربکس های مدرن و پیشرفته تاحدی تفاوت و بهبود عملکردی را برای این محصول به ارمغان آورد اما در نهایت این مدل یک سدان اقتصادی بازار مشترک (شبیه به پروژه ال 90) محسوب می شود که در تست های تصادف اروپایی تنها 3 ستاره ایمنی را بدست آورده است.

بنابراین در فهرست مدل های تحت قرارداد ایران خودرو، اثری از یک خودرو خانوادگی و مدرن و مناسب برای مصارف برون شهری و خانوادگی دیده نمی شود.

وضعیت سایپا اندکی پیچیده تر است، چرا که این شرکت پس از تغییر رویکرد و معرفی چند مدل چینی برلیانس و چانگان، ناگهان تبلیغات و فعالیت بر روی آنان را متوقف کرد و به خصوص برای خودروهای چانگان برنامه خاصی را ارائه نداده است.

از سوی دیگر به نظر می رسد که شاخه سیترون گروه PSA (پژو سیتروئن) به همکاری با سایپا تمایل دارد، همکاری ای که سابقه ای دیرینه از ساخت خودروهای ژیان، مونتاژ زانتیا تا واردات سیتروئن C5 دارد.

حالا نیز این همکاری می تواند به مونتاژ برادر دوقلو پژو 301 (سیتروئن الیز) توسط سایپا منجر شود که تنها در ظاهر با 301 متفاوت است و به هرحال از همان مشکلات رنج می برد.

در چنین شرایطی تقریبا شانسی نیز برای واگذاری پارس خودرو به رنو وجود ندارد و این خودروساز به عنوان آخرین ضلع مثلث فرانسوی ها باید با قراردادهای مشارکتی در ملغمه دو رقیب بزرگش (پژو و سیتروئن) با سایپا و ایران خودرو همکاری کند.

مسلما چنین بلبشوی تمام فرانسوی با حضور کم و بیش پر رنگ شرکت هایی چینی و سایر شرکای ایران خودرو و سایپا مانند سوزوکی و نیسان به بازار شامی بین المللی مبدل خواهد شد.

نکته مهم برای مصرف کننده نهایی پیچیده شدن بازار و فاصله گرفتن خودروسازان از رقابت سالم است، چرا که در این شرایط مدیران کل ایران خودرو و سایپا ناچار به مدیریت بازار و سهم دهی به هریک از شرکا خواهند شد و عملا فضای رقابت سالم بین برند های مختلف از بین خواهد رفت.

منبع:دیجیاتو