می‌ترسم بگویم مدال، مثل اینچئون سوژه شوم

به گزارش بولتن نیوز؛آنها 3 ماهي است كه تمرينات‌شان را براي سهميه و حتي المپيك شروع كرده‌اند، آن هم به تنهايي و بي‌سر و صدا اما تمرين تنهايي هم خيلي زود تمام مي‌شود، وقتي آخر دي ماه فازه‌‌كاس مجار با برنامه‌هايش مي‌‌آيد. پرتابگران ديسك هفته پيش بد‌جوري غافلگير شدند. محمد صميمي مي‌گويد: «ما تمرين بدنسازي داشتيم. رئيس هيأت اصفهان به ما گفته بود مي‌‌آيد سر تمرين اما نمي‌دانستيم رئيس فدراسيون هم همراهش است.

با ديدن آقاي كيهاني خيلي سورپرايز شديم. البته رئيس سورپرايز ديگري هم براي‌مان داشت؛ بعد از چند سال پرتاب در زمين خاكي، هماهنگ كرده در زمين چمن هيأت جانبازان پرتاب كنيم، چرا كه حالا در زمين خاكي تا زانو در گل مي‌رويم. بهتر از همه اينكه ديگر از آشپزي معاف شديم. فدراسيون با رستوراني قرارداد بسته است تا آنجا غذا بخوريم.» آمدن مربي مجار خوشحالي او و برادرش را كامل مي‌كند: «با آمدن روبرت فازه‌كاس به تهران بعد از 3 هفته به مجارستان مي‌رويم. به نظرم شرطش، تمرين ما در مجارستان است. او به خاطر خانواده‌‌اش نمي‌تواند به ايران بيايد و از طرف ديگر براي ماندن در ايران مبلغ 6 هزار دلاري مي‌خواست.»

صميمي تمرين در مجارستان را به نفع خودشان مي‌داند: «هزينه‌هاي ما در مجارستان كمتر از اينجا مي‌شود. روبرت با آنوش پرتابگر چكش كه قهرمان المپيك هم بوده، كمپ تمريني راه‌اندازي كرده كه همه شرايط لازم از بدنسازي و وزنه گرفته تا زمين و فنس براي تمرين را دارد. از طرفي هزينه تمرين ما آنجا ارزان‌تر از تهران تمام مي‌شود. تمرين ما دو نفر در مجارستان نهايت ماهي 3، 4 هزار دلار آب بخورد اما در تهران هزينه ماهانه اردوي ما 15، 16 ميليون مي‌شود. بنابراين تمرين در مجارستان براي فدراسيون به‌صرفه‌تر است.

به خاطر همين هم فدراسيون قبول كرد ما با فازه‌كاس برويم. جدا از آن، آب و هواي آنجا خيلي بهتر از تهران است. حالا كه وارونگي هوا كار را سخت‌تر هم مي‌كند. نمي‌دانم به خاطر آلودگي 3 هفته در تهران تمرين كنيم يا نه؟ شايد اگر هواي تهران خوب نباشد، در بوشهر يا كيش اردو بزنيم.» او حالا مطمئن است خودش و محمود هم المپيكي مي‌شوند: «با اين شرايط و ركوردهايي كه در قهرماني جهان ثبت شد، كار راحت‌تر شده. در قهرماني جهان پرتاب 65 متر مدال گرفت و احتمالاً در المپيك هم 66 متر، 66 متر و 50 سانتيمتر مدال مي‌گيرد. حالا گرفتن سهميه خيلي سخت نيست.

من تا امسال 65 متر انداخته‌ام و حتي وقتي برادرم عباس مربي‌ام بود، در تمرين 65 متر و 80 سانتيمتر پرتاب كرده‌ام. اميدوارم با تمرين زير نظر روبرت ركوردهايمان بهتر شود.» فدراسيون جهاني براي المپيك ريو ركورد بعضي مواد را پايين آورد و از طرفي محدوديت ورودي A و B را هم برداشت. پرتابگر ديسك مي‌گويد: «حالا كه ديگر ورودي A و B نيست، راه براي ما هم باز شده تا به المپيك برويم. ديگر مشكلي نداريم و هر پرتابگر از هر كشوري كه 65 متر پرتاب كرده باشد، المپيكي مي‌شود. حتي اگر من و محمود هم 65 متر پرتاب كنيم، مي‌توانيم با احسان 3 نفر در المپيك باشيم.»

او اما حالا حرفي از مدال نمي‌زند: «تمرينات ما با تمرينات روبرت همخواني دارد، ما هم توانايي‌‌اش را داريم. اگر كمي مربي‌مان از نظر روانشناسي و تكنيك با ما كار كند، شك نكنيد سهميه مي‌گيريم و در المپيك هم پرتاب‌هاي خوبي مي‌اندازيم اما قول مدال نمي‌دهم. مي‌ترسم بدشانسي مثل بازي‌هاي آسيايي گريبانم را بگيرد و سوژه شوم. با اينكه فيلم بازي‌ها هست و مشخص است كه زنبور مرا نيش زد اما انگار كسي باور نكرد كه من بعد از نيش زنبور مشكل پيدا كردم.»

محمد صميمي اما از مسئولان توجه مي‌خواهد و بس: «درست است كه احسان حدادي نايب‌قهرمان المپيك است و امكانات حقش است اما ما هم ديسك را 65 متر انداخته‌ايم. كاش مسئولان تبعيض قائل نشوند، چراكه ما هم مي‌توانيم. المپيك هر 4 سال يك بار برگزار مي‌شود و اگر شرايط براي ما هم جور باشد، ما هم مي‌توانيم با ثبت ركوردهاي خيلي خوب، افتخار‌آفرين شويم.»

منبع:خبرورزشی