گروه ورزش؛ جلالی از معدود مربیان فوتبال ایران است که توانسته تئوری و عمل را با هم تلفیق کند.
به گزارش بولتن نیوز؛ به همان اندازه که مطالعه می کند و متعاقبا به روز است، همانقدر هم در مستطیل سبز موفق عمل کرده است. پانزده سال قبل خیلی ها تصور می کردند او تنها یک تئوریسین است که در بهترین حالت به درد آنالیز بازی ها در تلویزیون می خورد اما در میدان عمل او نشان داد که یک تفاوت اساسی با سایر مربیان داخلی دارد. البته در مواقعی جلالی به خاطر حمایت از برند داخلی برخلاف میل باطنی اش مجبور شده با مربیان خارجی مخالفت هایی را کند اما دلیلش را تنها حمایت از جنس ایرانی قلمداد می کند. جلالی در این فصل با سایپا نتایج خوبی را گرفته است و خودش می گوید به چیزی بالاتر از کسب سهیمه لیگ قهرمانان آسیا فکر می کند.
*اجازه دهید در آغاز با یک سوال جنجالی کار را شروع کنیم.چه شد که شما را از سایپا اخراج نکردند؟
مگر قرار بود این اتفاق رخ دهد؟ همیشه درون هر خانواده ای ممکن است اختلاف نظری به وجود بیاید اما این به معنای فروپاشی خانواده نیست. در اواسط نیم فصل نخست هم در باشگاه سایپا اتفاقاتی رخ داد که برخلاف آنچه در رسانه ها عنوان شد چندان حاد نبود. به عنوان مثال تشخیص دادم میداوودی در اختیار باشگاه باشد اما بعد از چند هفته او به واسطه درخواست مدیران تیم، به ترکیب ما بازگشت و از قضا عملکرد قابل قبولی را داشت. شاید مشکل من نداشتن روابط عمومی چندان خوب با خارج از زمین باشد.
* در این مورد بیشتر توضیح دهید.
نگاه کنید من سابقه کار در تیم هایی را دارم که در هفته هایی با آن تیم ها در صدر جدول بودم و یا دست کم با چند امتیاز ناچیز در رده های دوم و سوم. اما ناگهان از سوی سکوها شاهد شعارهایی بودم که برای خودم هم جای تعجب داشت. به شخصه به این نتیجه رسیدم که در فوتبال ایران باید دیپلماسی خارج از زمین را داشت که من اعتراف می کنم متاسفانه یا خوشبختانه آن را ندارم. ترجیح می دهم روی داشته های خودم سرمایه گذاری کنم و برای موفقیت به دنبال چیزهای دیگر نباشم.
*خیلی ها می گویند سایپا در این فصل می تواند همانند پاس تهران بزرگ قهرمان شود؟
صحبت در مورد قهرمانی که خیلی زود است اما من به آن فکر می کنم. ولی شرایط پاس که در آن سال با من قهرمان لیگ برتر شد بسیار متفاوت بود.بازیکان بسیار خوبی را در اختیار داشتیم. مجموعه ای که هم در آن جوان آینده دار دیده می شد مثل برهانی و نکونام و هم با تجربه هایی که در سخت ترین روزهای لیگ به کمک ما آمدند. سردار آجورلو هم به خوبی همه مسائل خارج زمین را مدیریت می کرد. با این وجود امیدوارم بتوانیم با حفظ این روند با سایپا مجددا آن عنوان را تکرار کنیم. تیم فعلی ما پتانسیل بسیار خوبی را دارد
*این روزها دستیاران کی روش به تمرینات تیم های لیگ برتری سر می زنند به نظر شما این حضور تاثیر مستقیمی در تیم ملی و باشگاهی خواهد داشت؟
قطعا. من دوست داشتم خود کی روش هم در ایران بود و به همراه دستیارانش به تمرینات سر می زد. قطعا حضور فیزیکی مربیان تیم ملی در تمرینات باشگاهی ، اطلاعاتی را به آنها می دهد که شاید در میدان مسابقه و دیدن فیلم بازی آنها را پیدا نکنند. در زمین تمرین، بازیکن بدون استرس از نتیجه می تواند توانایی هایش را به نمایش بگذارد و شاید در دل همین تمرینات باشد که یک بازیکن خودش را به مربیان نشان دهد.
*راستی در این فصل کمتر شاهد اعتراضات شما به داوری بودیم. آیا این سکوت دلیلی دارد؟
قبلا هم اینگونه بودم. اما بعضی اوقات هر چه ساکت بودم می دیدم اشتباهات ادامه دارد. یک جاهایی دیگر کنترل سخت می شود. مثل آنکه سرت را ببرند و بگویند پرپر نزن! با این وجود همانطور که گفتم به شخصه علاقه ای به شلوغ کاری در کنار زمین ندارم. بعضی اوقات برای بازی های ما داوران جوانی را می گذارند که می دانم باید تاوان بی تجربه بودنش را ما بدهیم. حالا یا اشتباهات به نفع ما در یک صحنه سوت می زند یا به نفع رقیب. در لیگ امسال کم از این اشتباهات رخ نداده است.
*راستی چه نظری در مورد حضور نکونام در کادر فنی تیم ملی دارید؟
جواد قابلیت خوبی را برای تبدیل شدن به یک مربی بزرگ دارد. اینکه بخواهد در پایان همین فصل کفش هایش را آویزان کند و سراغ مربی گری برود یک تصمیم کاملا شخصی است که هیچکس بهتر از خود بازیکن نمی تواند در مورد زمانش تصمیم گیری کند.او فعلا از آمادگی بدنی خوبی برخوردار است و واقعا نمی دانم تصمیم جدی برای خداحافظی از دنیای بازی را دارد یا نه. اما او در طول این سال ها با مربیان مختلف و بزرگی کار کرده که همین موضوع می تواند باعث تسریع در پیشرفتش شود. فوتبال ما باید به مربیان جوان بها بدهد چرا که آنها آینده سازان این فوتبال هستند.
*شاید همین نگاه شما باعث شده که خیلی ها تصور کنند ضد مربی خارجی هستید.
نه اینگونه نیست. وقتی شما یک مربی خوب خارجی می آورید کسی روی خوب بودنش بحثی ندارد اما ما می توانیم با برنامه ریزی همان مقدار پولی را که برای مربیان گران قیمت صرف کردیم به پروسه تعلیم مربیان جوان اختصاص بدهیم.همواره در کانون مربیان ایران که حالا 10 سال از عمر تاسیسش می گذرد روی این مسائل بحث کردیم. البته همیشه متلک هایی را هم شنیدم که مثلا می گفتند مربیان بیکار ایرانی دور هم جمع می شوند و به دنبال تیم برای خودشان هستند. ولی دستور کار کانون هرگز این نبوده است. همانطور که فضا برای رشد و شکوفایی بازیکن جوان باید در همه جای ایران مهیا باشد در مورد مربی گری هم باید چنین نگاهی داشته باشیم.
*دلیل ریزش فاحش تعداد تماشاگران را در فوتبال ایران در چه می دانید؟ آیا در کانون در این مورد بحثی شده؟
من عقیده شخصی دارم که فرار تماشاگران از فوتبال به دلایل مختلفی است که یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین آنها فضای سیاهی است که در مورد فوتبال ترسیم شده است. وقتی مرتب علیه فوتبال مطلب گفته و نوشته می شود و کلا حواشی بر متن تقدم دارد آن وقت چگونه انتظار دارید مردم دلسرد نشوند؟ این سیاه نمایی حتی اگر در کشتی و بسکتبال و والیبال هم شیوع پیدا کند تردید نکنید آنها هم به درد فوتبال مواجه خواهند شد. این سیاه نمایی بعضا بقدری وسیع و بزرگ است که ناگهان خودمان که درون فوتبال هستیم به خودمان شک می کنیم. اما متاسفانه همه واقعیت این نیست.
*برسیم به اظهار نظر شما پیرامون بازیکنان سرباز است. به عنوان کسی که با پاس و بازیکنان سرباز خودتان به افتخارهایی رسیدید چگونه حالا می گوید نباید بازیکنان سرباز به تیم های نظامی بروند.
اتفاقا سوال خوبی کردید. مگر جلالی قانون جذب سرباز در پاس و صبا را نوشته بود؟ حرف من این است که باید سازمان لیگ با همکاری حوزه نظام وظیفه یکی از بزرگترین مشکلات فوتبال ایران را حل کند. الان چند باشگاه داریم که به صورت جدی به دنبال بازیکن سازی هستند؟ به عنوان مثال همین باشگاه فولاد را نگاه کنید. آنها طی یک برنامه بلند مدت شروع به جذب بازیکن نونهال کردند و وقتی این بازیکنان به سن سربازی رسیدند ناگهان فولاد مجبور شد حجم وسیعی از آنها را از دست بدهد. در چنین وضعیتی اگر فوتبال خصوصی شود کدام آدم عاقلی حاضر است که شروع به سرمایه گذاری روی جوانی را کند که در 20 سالگی ناگهان باید به مدت دوسال از تیمش برود؟ قطعا مکانیزم کار ایراد دارد از این رو چندی پیش در کانون مربیان ایران نامه ای را در این خصوص به مهدی تاج دادیم تا به فکر چاره باشد.
*چاره اش چیست؟
این را باید سازمان لیگ و حوزه نظام وظیفه حل کند. اما می شود طوری برنامه ریخت که وقتی یک بازیکن به سن سربازی می رسد بدون آنکه بخواهد با ترفند به دنبال معافی باشد که ماحصل آن همین موج اخیری بود که باندش افشا شد، یک راهکار بگذارند آن بازیکن دوره آموزش نظامی را در همان شهر بگذارند و بعد از آن با لحاظ کردن شرایطی بتواند در همان باشگاه به فوتبالش بپردازد. اصلا چه ایرادی دارد بازیکن در طول هفته در روزهای مشخصی به پادگان برود؟ در این مورد می شود راهکارهای مناسب را پیدا کرد و جایگزین شرایط امروز کرد. باشگاه سایپا که از باشگاه های سازنده است باید امثال محمدرضا اخباری را کشف و رشد دهد اما ناگهان در بهترین دوره که باید از وجود این بازیکن استفاده کند او به تیم نظامی می رود. البته بازیکن ها از این وضعیت بدشان نمی آید چون اولا به پادگان نمی روند و ثانیا پول خوبی را هم از تیم های نظامی می گیرند. در این بین تنها کلاه به سر باشگاه سازنده می رود. امیدوارم که مسئولان نسبت به این موضوع مهم به فکر آینده فوتبال ایران باشند. اگر روزی همه تیم های ما خصوصی شود قطعا هیچ مالکی علاقه ندارد با پول خودش به سراغ بازیکن جوان برود و سپس به بهانه سربازی آن مهره را از دست بدهد. اگر این قانون پیش از این تغییر کرده بود هرگز موج کارت های معافی جعلی به پا نمی شد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com