آه فقیران برای اربعین

آری برای افرادی که در تهران متولد شده اند و به روستاهای کوهدشت سفر نکرده اند و هیچ خبری از فقر و درد و رنج مردم آن منطقه را ندارند بسیار تعجب آور است که روستایی را در حد یک شهرک ببینند که از هیچ گونه امکاناتی بهره ای نداشته باشد.به همین دلیل آن گرامیانی تهرانی سرشار از تعجب می گفتند چرا این روستا این همه فقیر است ؟چرا آسفالت ندارند و چرا...؟!

حال این روزها که صدای پای اربعین سرور سالار شهیدان به گوش می رسد میلیونها ایرانی مستاق زیارت و گرامیداشت اربعینند .در میان جامعه افراد زیادی مشتاق زیارتند ولی پول گذرنامه و ویزا را ندارند.این قشر از جامعه قسط های عقب مانده دارند و ...اما ارادت به زیارت در وجودشان موج می زند.

برخی از این افراد بدون گذرنامه به مرز می روند شاید از لابه لای گذرنامه داران به بهشت زیارت وارد شوند و گاه با معطلی های فراوان و دهها سختی به مرادشان می رسند و گاه ناامیدانه و با دلی غمین ، چشمانی اشکی و سری سر به زیر به منزلشان بر می گردند و خیلی ها هم می گویند انسان دارای کرامت و جایگاه است وقتی که پول گذرنامه و ویزا نداریم چرا به مرز برویم .وقتی به مرز رفتن بدون گذرنامه همان و دست رد به سینه خوردن همان چرا خود را ذلیل دیگران کنیم؟

و امروز جوانی دیدم که آهی کشید و گفت ای کاش فلان بدهی ها را نداشتم تا من هم گذرنامه و ویزای را تهیه می کردم.

ای قانون نویسان ای مجریان و ای کارگزاران ! این گروه از کوخ نشینان جامعه را فراموش نکنید . فقط تهران را نبینید .کوخ نشینان به حدی ارزشمند هستند که امام خمینی«ره»یک موی آنها را با کاخ نشینان عوض نمی کرد .