شانس موفقیت سلیمی کمتر شد

اما آنچه در حال حاضر در حال بررسی است وضعیت قهرمان ارزنده کشورمان بهداد سلیمی است که قرار است با تلاش پزشکان به رقابتهای المپیک ۲۰۱۶ برسد. البته پارگی رباط و آن هم برای وزنه‌بردار دسته فوق سنگین مصدومیتی نیست که به این زودی التیام پیدا کند.

سلیمی طبق گفته خود پزشکان در فاصله دو ماه به آغاز بازی های المپیک به آمادگی کامل می رسد و صلاح نیست وی را در شرایط سخت و طاقت فرسای تمرینی قرار داد و آن هم در شرایطی که میزان رکوردهای حریفان وی مشخص است.

بهداد سلیمی در بازی‌های المپیک لندن با ۴۵۵ کیلوگرم به مدال طلا رسید و دو سال بعد در جهانی قزاقستان با ۴۵۷ کیلوگرم پس از روسلان آلبگوف روس که ۴۶۲ کیلوگرم وزنه زد در جایگاه دوم قرار گرفت. سلیمی در پاریس ۲۰۱۱ بهترین وزنه یکضرب تمام تاریخ ادوار وزنه برداری در دسته فوق سنگین را زد و وزنه ۲۱۴ کیلوگرمی را بالای سر برد اما همین لوچف پس از شکستن رکوردهای دوضرب و مجموع حسین رضازاده به نظر می‌رسد در المپیک به سراغ شکستن رکورد یکضرب بهداد هم برود.

آلبگوف در رقابتهای جهانی آمریکا حضور نداشت اما وی یکی از مدعیان کسب مدال در ریو ۲۰۱۶ خواهد بود و این یعنی دشوارتر شدن کار سلیمی.

سلیمی باید ماه‌ها و آن هم درست در ماه‌های منتهی به المپیک از تمرین به دور بماند و فقط معجزه می‌تواند تمام استدلال های فیزیک و ریاضی را باطل کند و وی را بهتر از قبل به میدان بازگرداند.

شرایط به گونه ای است که به نظر می رسد فدراسیون وزنه برداری باید محتاطانه با موضوع سلیمی برخورد کند. این قهرمان ارزنده دین خود را به وزنه برداری ادا کرده و این مصدومیت ناخواسته و درد کمر که از مدت‌ها قبل با آن دست به گریبان است نشانه دست و پنجه نرم کردن با همین پولاد سرد است.

البته آینده قابل پیش بینی نیست اما رشته‌های رکوردی این فرصت را در اختیار مجموعه فدراسیون وزنه‌برداری قرار می‌دهد که در خصوص آینده یک وزنه‌بردار چه تدبیری اتخاذ کند. سلیمی برای حضور در المپیک و رقابت با غول‌های وزنه برداری جهان کار دشواری در پیش دارد و بهتر است که دست کم بر روی سلامتی خود خطر نکند. به هر حال پارگی رباط آن هم در رشته وزنه‌برداری و آن هم در دسته فوق سنگین، کار را برای ورزشکار دشوار می‌کند.