مدیرانی که قرارداد بستن هم بلد نیستند

گروه ورزش: مهدی طارمی قصد دارد به هر قیمتی به خارج از کشور برود و حالا تلاش او باعث تعجب همه ملی پوشان شده است.

به گزارش بولتن نیوز: روزی که مهدی طارمی با "واسطه" و صد البته سلیقه شخصی مربی وقت، موفق شد با پرسپولیس یک قرارداد ارزان قیمت ببندد بزرگترین آرزویش این بود مدت این قرارداد طولانی مدت باشد تا مدت زمان بیشتری لباس سرخ را بر تن کند. دو سال قبل و در همان برهه خیلی ها از علی دایی خرده گرفتند چرا باید عوض خرید بازیکنان بزرگ سراغ بازیکنان لیگ یکی مثل طارمی، شاکری و عباس زاده برود.

بیشتر خریدهای لیگ یکی دایی بی کیفیت از آب در آمدند اما در این بین داستان مهدی طارمی با بقیه بسیار متفاوت بود. بازیکن بوشهری که بعنوان مهره لیگ یکی به پرسپولیس آمد خیلی سریع پیشرفت کرد و گلزنی در داربی موجب شد ناگهان چهره شود. اما مشکل مدیران وقت پرسپولیس این بود که حاضر شدند به بهای ناچیزی با این بازیکن قرارداد کوتاه مدت ببندند. وقتی تیمی مثل پرسپولیس حاضر می شود یک مهره لیگ یکی و امتحان پس نداده را بیاورد باید با او به نوعی قرارداد ببندد که در صورت عدم رضایت خیلی راحت پس از یک فصل با اعطای رضایت نامه، او را به تیم دیگری ترانسفر کند و در صورت ستاره شدن و رضایت باشگاه، قرارداد اتوماتیک وار تا دست کم 4 فصل تمدید شود. یعنی بازیکن ناشناس به مجرد اینکه در پرسپولیس چهره شد همان سال بعد برای پول بیشتر رهسپار لیگ های عربی و یا دسته دو اروپایی نشود.

متاسفانه این مسئله در پرسپولیس رعایت نشد، نمی شود و نخواهد شد. بازیکنان سوخته مثل محمد عباس زاده و یونس شاکری و خیلی های دیگر فقط در مجموعه سرخ ، معروف شدند و بدون هیچ خروجی مثبتی رفتند و امثال طارمی که چهره شدند حالا به واسطه نداشتن قرارداد خوب، هر روز ساز رفتن سر می دهند.

مهدی طارمی در ابتدای فصل همه تلاشش را کرد تا به لیگ کویت برود اما تیم کویتی بازیکن دیگری را جذب کرد تا در نهایت دلخوری با پرسپولیس قرارداد یکساله امضا کند. رقم قرارداد هم تقریبا 8 برابر فصل قبل بود. اما همان خبرنگارانی که در روز تمدید قرارداد با او تماس برقرار کردند دیدند که او تا چه حد ناراضی است. طارمی که همه پیشرفت و شاید بشود گفت زندگی حرفه ای خود را مدیون پرسپولیس است حالا به دوستان نزدیکش می گوید تا امروز پول زیادی از فوتبال در نیاوردم و می خواهم آینده ام را تامین کنم. از این رو حتی حاضر است برای چند میلیون بیشتر رهسپار لیگ بسیار ضعیف کویت شود.

شاید خیلی ها تصور می کردند او تا پایان لیگ پانزدهم در پرسپولیس می ماند اما اتفاقات اردوی تیم ملی و صحبت های او با یک ایجنت موجب حیرت همگان شد.اصرار طارمی برای پیدا کردن تیم اروپایی باعث شده که برانکو نسبت به آینده مهمترین مهاجم تیمش مردد شود.بازیکنی که برای رفتن به لیگ سوئد تا این حد دست و پا می زند آیا در ادامه کار می توانداز لحاظ روحی و روانی بازیکن کاملی برای قرمزها باشد؟او حتی اگر قصد ترانسفر به لیگ بهتر و درآمد بیشتر هم دارد باید بداند تنها راه چاره بهتر بازی کردن در پرسپولیس است تا هم جایگاهش در تیم ملی تثبیت شود و هم اینکه در پایان فصل با کارنامه وزین تری پیشنهادات را بررسی کند.

پیش از این پیام صادقیان در یک برهه همانند مهدی طارمی این روزها، روی اوج بود و صحبت از پیشنهاد دورتموند می کرد اما آنقدر پس رفت که برای ماندن در همین پرسپولیس به هر طنابی چنگ انداخت اما دست آخر چاره ای نداشت جز رفتن به تیم نفت تهران. اگر طارمی هم قصد دارد زودتر به آنچه علاقه دارد (تامین اقتصادی آینده اش) برسد بهتر است عوض دست به دامان شدن کارگزاران فیفا و آرزوی بازی در لیگ سوئد، با حفظ آمادگی اش، طوری بازی کند که دست کم دو پیشنهاد خوب و آینده دار برایش از فوتبال درجه یک اروپا برسد.

از سوی دیگر مدیران پرسپولیس هم باید یاد بگیرند چگونه با بازیکنان لیگ یکی و ارزان قیمت قرارداد ببندند تا به محض ستاره شدن، اینگونه راحت و بی پشتوانه بار سفر را نبندند. مهدی طارمی دو سال قبل در صورتی که یک پیشنهاد هم از لیگ برتر نداشت به راحتی و به واسطه حضور دایی با قرارداد زیر 100 میلیون تومان به پرسپولیس آمد و اگر مدیران وقت با او قرارداد 5 ساله هم می بستند او با سر آن را امضا می کرد اما گویا مدیران قرمز از او هم هول تر بودند و قواعد فوتبال حرفه ای را نمی دانستند.

این حق پرسپولیس است که در صورت عدم رضایت از بازیکن لیگ یکی در سال دوم، او را به تیم دیگری بدهد و در صورت رضایت تا پایان مهلت قرارداد او را حفظ کند و اگر قرار به فروشش باشد سود خوبی از قبال این سرمایه گذاری ببرد. اگر مدیران این فوتبال از جنس این رشته بودند و ضابطه جایش را اینگونه زشت و بدقواره به رابطه و رفیق بازی نمی داد، قرمزهای محبوب وضعیتی به مراتب بهتر از امروز داشتند. تنها خروجی مثبت حضور دو ساله دایی در پرسپولیس سرمایه گذاری این دستی بود اما آقایان مدیر طوری قرارداد بستند که بازیکن چه طارمی ملی پوش شود چه عباس زاده ، هیچ فرقی به حال تیم سرمایه گذار نداشته باشد. ستاره شوند، بدون رسیدن سود می روند، مردود هم شوند باز هم می روند. فقط این پرسپولیس است که محل آزمون و خطای این دست از بازیکنان می شود و عاقبتش این است که 8 سال است رنگ جام لیگ برتر را ندیده اند!