تماشاگر تئاتر نباید با صدای بلند بخندد

به گزارش بولتن نیوز به نقل از تلگراف، جرج برنارد شاو که در ۲۶ ژوئن ۱۸۵۶ در دوبلین به دنیا آمد، نگارش بیش از ۶۰ نمایشنامه نظیر «سنت ژان»، «کسب و کار خانم وارن»، «سزار و کلئوپاترا» و «پیگمالیون» را در کارنامه کاری خود دارد و در سال ۱۹۲۵ نیز جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد.

وی در ۸ آوریل سال ۱۹۱۴ و هنگامی که نمایشنامه «پیگمالیون» در حال اجرا بود، گفتگویی را با تلگراف انجام داد که در آن گفتگو به نکات جذاب و قابل تأملی اشاره کرد.

شاو معتقد بود خندیدن با صدای بلند در سالن تئاتر یک سرگرمی و عمل زشت و ناپسند است. وی در این باره چنین گفته بود: من نمی‌‌دانم چرا برخی نمی‌فهمند که خندیدن با صدای بلند در سالن تئاتر حرکتی ناپسند است، البته من خودم که تماشاگر مرده و ساکت نیستم.

جرج برنارد شاو در ادامه سخنان خود گفته بود: در اولین شب اجرای نمایش «پیگمالیون» یک مرد متشخص به من گفت که وقتی صندلی خود را ترک می‌کردم، تو به دیگران تذکر دادی که نباید در سالن تئاتر خندید ولی من در طول نمایش شاهد بودم که مدام می‌خندیدی. من به او پاسخ دادم که خندیدن من تمرکز گروه را بر هم نمی‌زد و خللی در اجرا وارد نمی‌کرد و باعث نمی‌شد که دیگر مخاطبان دیالوگ‌ها را نشنوند و آن‌ها را از دست بدهند.