چراغ سبز امضاکننده کرسنت به شرکت های نفتی آمریکایی/ این بار چه خوابی برای نفت ایران دیده اید؟

گروه اقتصادی-در حالی که موضوع نقش آقای جوادی به عنوان مدیرعامل وقت شرکت ملی صادرات گاز ایران در انعقاد برخی از بندها و متمم های مهم و شائبه دار قرارداد کرسنت از جمله الحاقیه های پنجم و ششم قرارداد موصوف ، همچنان در افکار عمومی به درستی شفاف نشده است وی با اطمینان خاطر به شرکت های آمریکایی برای ورود به بازار نفت ایران دعوت کرد.

به گزارش بولتن نیوز،بر اساس این گزارش جوادی در مصاحبه ای تلفنی به خبرگزاری رویترز گفت: ایران برای شرکتهای غربی خواهان ورود به پروژه های نفت و گاز ایران از جمله شرکتهای آمریکایی که شروط لازم را داشته باشند، محدودیتی ندارد.

وی افزود: ایران هرگز شرکتهای آمریکایی را از ورود به کشور منع نکرده است و این دولت آمریکا بوده که محدودیتهای غیرمنصفانه ای بر شرکتهای خود اعمال کرده است.

چند ماه قبل نیز هفته نامه رمز عبور، در مطلبی با تشریح زوایای پنهان مانده ای از قرارداد صادرات گاز ایران به شارجه نوشت: انتصاب رکن‌الدین جوادی  به عنوان مدیرعامل شرکت ملی نفت که خود امضاکننده قرارداد کرسنت در سمت مدیرعامل شرکت ملی صادرات گاز ایران بوده ، موجب تمسخر دفاعیه جمهوری اسلامی شد که فساد و اعمال نفوذ برای امضای قرارداد را دلیل اصلی انعقاد قرارداد و امضای الحاقیه‌های آن می دانست.

به موجب الحاقیه شماره ۵ قرارداد کرسنت شرکت خریدار گاز متعهد می‌گردد اعتبار اسناد تضمینی به مبلغ چهل میلیون دلار و یک نامه تضمین پرداخت وجه گاز ظرف مدت شش ماه از تاریخ انعقاد الحاقیه شماره ۵ ارائه نماید. مهلت ارائه تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۳ بوده است که در غیر این‌صورت فروشنده (شرکت ملی نفت ایران) مجاز به فسخ قرارداد بوده است که کرسنت قادر به ارائه تضامین مربوطه نبوده و امکان فسخ قرارداد وجود داشته است.

در ادامه این ماجرا ، آقای جوادی مدیرعامل(وقت) شرکت ملی صادرات گاز به توصیه تلفنی آقای زنگنه مهلت ارائه مدارک به مدت سه هفته کتبا تمدید می‌کند. فردای آن ‌روز زنگنه انکار می‌کند و جوادی نامه‌اش را پس می‌گیرد و می‌گوید اشتباه کرده‌ام و لذا تمدید انجام نمی‌شود اما در عمل زمینه تمدید آن فراهم می‌شود.

جلسه در ۲۷ مه ۲۰۰۴ (چهارشنبه ۶/۳/۸۳) در محل وزارت نفت برگزار می شود با هماهنگی حسین رضایی مسئول دفتر آقای زنگنه که مبلغ ۵۰ میلیون تومان از ترقی‌جاه بابت تشکیل این جلسه دریافت می‌نماید و توافق می‌کنند که آقای زنگنه به جعفر ( مالک شرکت کرسنت) می‌گوید با آقای جوادی صحبت کنید به او می گویم به زودی نهایی کند و دستور نهایی شدن الحاقیه شماره ۶ را صادر می‌کند. که این توافق دلالی دو جانبه در بند ۲c بین ترقی‌جاه و حمید جعفر بوده است.

جمله مهم الحاقیه شماره ۶: طرفین مقرر می‌دارند که قرارداد فروش گاز در موقعیت و اعتبار مناسب می‌باشد. (یعنی قرارداد معتبر است) و این مبنای مطالبات خسارت چندمیلیاردی کرسنت در داوری می‌باشد و این دستور آقای زنگنه است.

بعد از این آقای جعفر ( مالک شرکت کرسنت) به لندن عزیمت نموده و آنجا الحاقیه شماره ۶ را پاراف می‌نماید (یعنی در تاریخ ۸/۳/۸۳ روز جمعه).