از زنده یافتن مفقودان ایرانی ناامید شده ایم

همین که سنگ به پیشانی رسول نشست

هزار آینه زار از شکست احیا شد



حجاز فرصت این داغ را مکرر کرد

سقیفه در نفس شهر بود... بر پا شد



حجاز فرصت آن داغ را مکرر کرد

همان که زخم نمکسود داغ مولا شد



حجاز فرصت صد داغ را مکرر کرد

که هیزم از همه کوچه‌ها مهیا شد

⦁

خداکند که بیایی گمان کنم این بار

ظهورْ در نفس گرم جاده پیدا شد



دوباره با پر و بال شهید آمده‌ایم

شکوه پنجره عرش رو به ما وا شد

⦁

اجازه هست گریزی به کربلا بزنم

فدای پیکر مردی که ارباً اربا شد..