تقریبا همه کاروان ورزش ایران از فخری گلایه داشتند که والیبالی ها دارند و این تفکر خیلی سریع در جامعه ورزش ایران پیچید. ماجرای پیوستن سعید به زنیت کازان و اتفاقات بعدی میان او و ارومیه ای ها و بعد هم فصل 2015 لیگ جهانی ، تمامش پر از حاشه بودند. ناکامی های آغاز فصل تیم ، این دلخوری ها را تشدید کرد و حالا کارشناسان والیبال از ستاره ای می گفتند که در تیم نقشی بالاتر از یک بازیکن دارد. شایعاتی از آن دست که سال ها درباره علی دایی در تیم ملی فوتبال برانکو گفته می شد. سعید ، دایی والیبال شده بود و نقشی فراتر از یک بازیکن داشت. روزی که روبروی نماینده رئیس جمهور ایستاد و با لحنی تند سخن گفت و از پول های نگرفته شان گفت ، این حس که بچه های والیبال مادی گرا شده اند را فریاد کرد و حالا حتی اگر دبیرکل فدراسیون بگوید بچه هایش نه مغرورند و نه مادی گرا ، این حسی است که ایجاد شده و باید خود این بچه ها تغییرش بدهند. سعید معروف و مجموعه والیبال شاید متوجه پتانسیل بالای اجتماعی که این موفقیت ها برای شان ساخته بود نشدند که آنها هنوز به مرحله ثبات در محبوبیت نرسیدند و مثل علی دایی و فوتبال نیستند که حتی بعد از تراژدی بازی مکزیک بتوانند قد علم کنند. سعید می تواند تا سال ها هنوز در اوج محبوبیت باقی بماند و دوست داشتنی باشد ، به شرطی که از این همه برخوردهای خشن دست بردارد و شکل ظاهری اش را عوض کند و جای القای حس خشونت ، کمی مهربانتر باشد. لبخند بزند و سعی کند نماد مهربانی باشد. او با این پتانسیل بالای فنی در صورت تغییر در رفتارش ، بار دیگر می تواند والیبال ایران را در مسیر موفقیت قرار دهد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com