مشاور ارشد رئیس جمهور دیروز در حالی از زندانی بودن محمدرضا رحیمی و حمید بقایی، معاونان احمدی نژاد انتقاد کرد که برخی خبرهای رسیده از کشف احتمالی فساد مالی جدیدی در دولت قبل حکایت دارد.
به گزارش بولتن نیوز ، در برخی محافل سیاسی از جابجایی های مشکوک مالی در دولت گذشته از مبدا تهران به کاراکاس پایتخت ونزوئلا خبر نقل می شود.
بر این اساس گفته می شود در آخرین ماه های عمر دولت گذشته، میلیون ها دلار از سرمایه های کشور بصورت پنهانی به ونزوئلا انتقال داده شده تا در آینده در برخی فعالیت های سیاسی هزینه شود.
انتقال پنهانی پول به ونزوئلا در حالی صورت گرفته که این کشور هم اکنون با شدیدترین بحران اقتصادی حاصل از کاهش قیمت نفت دست و پنجه نرم می کند. بحرانی که صف های طویل در برابر فروشگاه ها را سبب شده و بسیاری از فروشگاه های بزر گ و اماکن دولتی توسط مردم غارت شده است.
وخامت اقتصادی ونزوئلا حتی موجب نگرانی کارشناسان اقتصادی ایران نیز شده چرا که بسیاری از سرمایه گذاری های اقتصادی سال های گذشته ایران در این کشور اکنون با تهدید مواجه شده است.
دولت دکتر محموداحمدی نژاد روابط بسیار صمیمانه ای با کشور ونزوئلا داشت و در دوره احمدی نژاد – چاوز، روابط دو کشور در سطح بی سابقه ای رشد کرده و مبادلات اقتصادی بین دو کشور افزایش چشمگیر یافت.
بسیاری از مقامات دولت سابق در ایران در دو سال گذشته در معرض اتهام فساد مالی قرار گرفته و هم اکنون دو معاون بسیار قدرتمند احمدی نژاد به جرم فساد در زندان بسر می برند.
در ونزوئلا چه خبر است؟
در ماههای اخیر وخامت وضعیت اقتصادی در ونزوئلا را میتوان از تشکیل صفهای طولانی مردم برای تامین کالاهای اساسی بخوبی مشاهده کرد. مردم برای خرید برنج، شیر و سایر مواد غذایی ضروری در صفهای طویل میایستند و گاه شب را در صفها به صبح میرسانند. تشکیل این صفها در بعضی از مناطق البته با تنشها و درگیرهایی روبرو بوده است و به دلیل افزایش درگیریها در صف خرید مواد غذایی، آمار تماسهای تلفنی برای مداخله پلیس در فروشگاهها افزایش یافته است و پلیس مجبور بوده است تعداد نیروهایش برای امنیت فروشگاهها را افزایش دهد.
طبق اعلام بعضی از خبرگزاریها، ونزوئلا روزانه شاهد غارت سوپر مارکتها و حمله به کامیونهای حامل مواد غذایی است. در نیمه نخست سال ۲۰۱۵ میلادی ۵۶ مورد غارت و ۷۶ مورد تلاش برای سرقت ثبت شده است. کمبود کالاهای اساسی پس از اعتراضات خیابانی به سیاستهای رئیس جمهوری این کشور در سال گذشته جدیترین تهدیدات داخلی این کشور محسوب میشود.
نیکولاس مادورو رئیس جمهوری ۵۲ ساله ونزوئلا این حوادث را بخشی از توطئه برای تضعیف انقلاب ۱۶ ساله حزب حاکم میداند. او بارها واشنگتن را به مداخله در امور داخلی متهم کرده و اعتقاد دارد آمریکا به سازماندهی آنها کمک کرده است. وی همچنین عوامل اطلاعاتی آمریکایی را به ایجاد خشونت و ترویج غارتگری در جنوبشرق کشورش متهم کرده و مدعی است بر اساس اسنادی که در اختیار دارد، دو فرد آمریکایی آشوبهای اخیر را در کشورش هدایت کردهاند. این اظهارات با واکنش مقامات آمریکایی روبرو شده است. به گفته سخنگوی وزارت خارجه آمریکا چنین حرفهایی صحت ندارد و آمریکا برای تضعیف اقتصاد ونزوئلا دست به هیچ اقدام خشونتآمیزی نمیزند.
کاهش بهای نفت، رکود اقتصادی و تورم فزاینده، دورنمای اقتصادی ونزوئلا را به عنوان یکی از غنیترین ذخائر نفتی جهان تاریکتر کرده است. از ابتدای ماه ژوئن تاکنون، نفت ۲۷ درصد از ارزش خود را از دست داده است. همین امر سبب شده تا کاهش بهای طلای سیاه در بازار جهانی این کشور را بشدت آسیب پذیر کند. ونزوئلا با در اختیار داشتن یکی از بزرگترین ذخایر نفتی جهان، اقتصاد مبتنی بر درآمد فروش نفت دارد. رئیس جمهوری ونزوئلا بارها از سقوط بهای نفت ابراز نگرانی کرده است. سقوط قیمت نفت در حالی است که نرخ تورم در ماه جولای گذشته در ونزوئلا به ۱۶.۱ درصد رسید و این بالاترین نرخ تورم در سال جاری است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
مادر یک قهرمان واقعی !
ایده آنچه که "مسکن مهر" خوانده می شود از آرمان های مغفول مانده بود که در اوان انقلاب با عنوان "بنیاد مسکن" شکل گرفت ؛ جوهره اصلی این ایده ، فراهم آوردن سر پناه برای زندگی سربلند و فارغ از دغدغه های کرایه نشینی جهت خانوارها است که بهر تقدیر ایفای آن از وظایف دولت ها شمرده می شود.
مناسب تر آن است که اگر نقدی بر اجرای آن وارد است بطور صریح و بدور از گرایشات معمول ابراز شود تا ایرادی باقی نماند.
و البته مرگ حجاج ایرانی در منا...
و صدالبته مشکلات خاورمیانه...
و خشکی دریاچه ارومیه...
و البته که صید بی رویه ماهیان خاویاری...
.
.
.
و این است معجزه مردی که باید توسط دشمنانش سر زبانها باشد و از یادها نرود تا ان شاالله بهار 96....
اگه میتونی و نمیسوزی تاییدش کن...
پا تون برسه اون دنیا
چاور همتون را حریفه
بولتن جون یه روز یه بنده خدایی خودشو زد به کوچه علی چپ گم شد !! مراقب خودت باش
مورد ونزوئلا و گرایش روانی توده مردم آن کشور به مردم ایران واقعا یک فرصت تاریخی برای کشور در عرصه های جهانی بود .
مردم کشورش به او "فرمانده چاوز" می گفتند و او را واقعا دوست می داشتند ؛ او پا برهنگان را بالا کشید و پول نفت را به سر سفره آنها برد.
او قصد کرده بود هر چه را که باد کرده بود تقسیم کند و سهم صاحبان اصلی ثروت را به آنها برگرداند ...
او فرزند رنج و کار است که امواج توفنده انقلاب او را به بالا کشیده است.
و چقدر علامت تعجب های شما اوج ناراحتی تان را می رساند.
سند این حرف کجاست بولتن؟
سایت پچ پچ؟
کدام محافل سیاسی؟
همان هایی که فتنه ی 88 را کارگردانی کردند؟
همان ها که نبض بازار در دستشان است؟
همان ها که دوست ندارند دایره ی قدرت به نفع جوان تر ها کمی بسط یابد؟
واقعا تا کی قراره اذهان رو به بازی بگیرین با این حرف های بی سند؟
دوست ندارم در این زمینه قضاوت کنم وقتی انقدر مجهولات وجود داره ولی هر تخلفی هم بوده با سردمداران دولت های قبلی بی ارتباط نبوده، همین آقای رحیمی رزومه اش خیلی حرف ها برای گفتن داره...!
یا نوع استخدام خاوری و...
احمدی نژاد و چاوز مقابل استعمار بودن و حالا باید مجازات بشن....
با این خبر با یک تیر 2 نشان میزنند..
آری حسابرسی ها بسیار سخت خواهد بود .
می فرماید :
ان یوم الفصل کان میقاتا!
آری روز جدائی ، میعاد همگان است.
و می فرماید :
"تنها کسی آنرا انکار می کند که متجاوز و گنهکار است ".
و می فرماید :
"وای بر کم فروشان"
"آنان که وقتی برای خود پیمانه می کنند ، حق خود را بطور کامل می گیرند"
"اما هنگامی که برای دیگران پیمانه یا وزن کنند کم می گذارند"
"آیا گمان نمی کنند که بر انگیخته می شوند"
...
و وای بر ما که نمی شنویم و نمی خوانیم !
جناب علی !
این لیست سرهم بندی شده شما مثال آن متل قدیمی است که گفته شده :
"میان ماه من تا ماه گردون
تفاوت از زمین تا آسمان است"
جهت مزید اطلاع شما ، اول اینکه کشور ونزوئلا از کشورهای تشکیل دهنده سازمان اوپک یعنى "سازمان کشورهاى صادرکننده نفت " در شهریور ماه 1339 در سپتامبر 1960 میلادى محسوب می گردد . سایر کشور های عضو این سازمان در آن مقطع زمانی ایران و عراق و عربستان سعودى و کویت (خاورمیانه) بودند.
دوم اینکه مردمان همین کشور نفت خیز در آمریکای لاتین در بد ترین شرائط اقتصادی زندگی می کردند تا اینکه چاوز در آسمان کشورشان درخشید و پول نفت را به سر سفره مردم برد و برای همین هم بود که آماج شدیدترین تبلیغات سوء قرار گرفت و چندین با با توطئه قصد جانش را کردند.
سوم اینکه تشکیل صندوق برای "مبارزه با امپریالیسم" موضوع ترفند تبلیغاتی همان "امپریالیسم" موصوف است برای انحراف افکار و تبلیغات سوء
مزید اطلاه شما ، اول این که دولت فعلی ونزوئلا با مفهوم« کودیلیسمو» ، که در آمریکای لاتین به معنای دولت هایی است که از فرط تورم ناشی از قیمت نفت توان اداره کشور ندارند شناخته می شود که میراث چاوز است. دوم این که می تونید به تاریخچه تشکیل صندوق مبارزه با امپریالیسم که پیشنهاد اون موقع دولت ایران و ونزوئلا بود یعنی در سال های 1388 تا 1389 مراجعه نمایید. همچنین این موضوع ربطی به تأسیس اوپک نداشت. سوم این که فعلا دولت چپ گرا که البته برخی از اندیشمندان آمریکای لاتین معتقدند اصولا چاوز و همفکرانش چپ گرا نبوده اند ، توان اداره یک کشور با جمعیت کم مثل ونزوئلا را ندارند. چهارم این که موج فقر و بیکاری در حدی است که مادورو عملا مدیریت بحران هم نمیتونه انجام بده . پنجم این که اینجا کسی قصد مقصر جلوه دادن رییس جمهور این کشور یا اون کشور را نداره بلکه فقط بحث بیان واقعیت هایی است که اتفاق افتاده. ونزوئلا اون موقع هم در اوج دوران فروش نفت گرفتار کودیلیسمو شده بود.
ناشناس محترم 8:10 ،
نخست اینکه سنت های انقلابی در آمزیکای لاتین بسیار دیرپا هستند و شاهد بر آن اینکه انقلابیون ونزوئلا خود را پیرو آرمان های انقلابی بزرگ سیمون بولیوار می دانند بترتیبی وجه تسمیه "جمهوری بولیواری ونزوئلا" هم برگرفته از همان سنت ها است. استفاده از پرچم ها و پلاکارد های مزین به تصویر "چه" در همین چارچوب ها قابل تصویر است.
دوم اینکه چاوز و یا به تعبیری جریان طرفدار ایده های چاوز خود برآمده از بحران های اقنصادی و اجتماعی ریشه دار با قدمت های چند دهه اخیر در کشور ونزوئلا است و بر همین اساس بود که حامیان وی را عمدتا انبوه حاشیه نشینان کاراکاس و دیگر شهرهای بزرگ، کارگران و دهقانان ، جوانان و روشنفکران بویژه توده های شهری، سربازان و در صدر آنها کارگران صنایع نفت تشکیل می دادند ؛ به پشتوانه همین حمایت های مردمی بوده است که تا این مقطع چندین کودتای نظامی بر علیه آن به شکست انجامیده بترتیبی که این گونه تلاش ها تداوم دارد...
جناب ناشناس 8:10 !
بالطبع ورود به تحلیل شرائط اقتصادی و اجتماعی ونزوئلا، ساز و کارهای ویژه خود را ایجاب می کند ولی آنچه که بدیهی است آن می باشد که راه رشد و توسعه پایدار آن کشور الزاما راه رشد صرفا سرمایه داری نیست و این طریق و راه و روشی است که مردم آن کشور انتخاب کرده اند و برای آن هزینه می پردازند
برنامه های چاوز متکی بر توسعه زیر ساخت های اقتصادی کشورش برای غلبه بر اتکای صرف بر منابع و ذخایر نفتی مبتنی بود ؛ ترغیب سازمان های وابسته به دولت برای برقرار مراودات اقتصادی و تجاری با دیگر کشور ها بویژه کشور های جبهه ضد امپریالیستی برای نفی اقتصاد تک پایه نفت محور، صرفا در همین چارچوب ها قابل تبیین می تواند باشد.
نگاهی به لیست شرکت های منتخب از ایران برای مراودات اقتصادی بین دو کشور نظیر تراکتورسازی، ماشین سازی، ایران خودرو و ... مبین سمت و سوی سیاستگزاری های صحیح دولتمردان آن کشور بوده است.
قیاس موقعیت اجتماعی – اقتصادی برزیل با کشور ونزوئلا با اینکه هر دو در آمریکای لاتین واقع هستند قیاس مع الفارق است.
اشاره می گردد که در اوایل دهه شصت صرفا در یک مورد خرید ، تعداد چهار هزار ماشین تراش از کشور برزیل به ایران صادر شده است با این توضیح که کل تولیدات داخل کشور تا آن مقطع به این میزان نرسیده بود. این ماشین آلات در بین صنعتگران ایرانی به "ماشین های برزیل"ی معروف هستند. کافی است سری به بازار اقلام صنعتی در شهر های مختلف کشور بزنید و انواع دستگاه ها ، ابزارآلات و ماشین آلات "برزیل"ی را مشاهده و قیمت بگیرید ...
مضافا اینکه میزان تورم و ناملایمات اجتماعی در کشور برزیل هم در سطح بالایی قرار دارد و آشوب های شهری گزارش شده در ماه های اخیر هم گواه این مدعا است و می توانید در مدیا ها به آن مراجعه کنید.
شایان ذکر است که پدیده انبوه حاشیه نشینی ها در شهر های ونزوئلا و بویژه شهر کاراکاس نتیجه حاکمیت چند ده ساله حکومت های دیکتاتوری وابسته به کمپانی های نفتی بوده است که در دوره چاوز تلاش های فراوانی به سروسامان دادن به این توده محروم گردید ولی عمق مشکلات بحدی است که درمان و التیام آن سال ها دور می کشد بشرط اینکه ترفند های بازگشت کمپانی های انحصاری با ناکامی مواجه گردد.