3 ابهام در دل حرف های رییس
ضعف‌های کشتی را باید دید
رییس فدراسیون کشتی در دفاعیات خود از عملکرد تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در مسابقات جهانی حرف‌های قابل توجهی را مطرح کرد.
به گزارش بولتن نیوز؛ رسول خادم که در یک برنامه تلویزیونی حاضر شده بود در بخش‌های مختلفی به بررسی وضعیت کشتی ایران پرداخت و دست روی نقاط ضعف گذاشت. خادم سعی کرد واقع بینانه مسائل را مطرح کند و ضعف‌های خود و فدراسیونش را هم بپذیرد اما در چند مورد مسائلی را مطرح کرد که شاید بتوان به گونه‌ای دیگر هم این مسائل را دید.
1- رییس فدراسیون کشتی ایران که خودش از قهرمانان و نام آوران این رشته است، در بخشی از اظهارات خود از کم بودن بودجه این فدراسیون گلایه کرد و گفت این فدراسیون فقط 10 درصد از بودجه خود را از دولت دریافت می‌کند. البته این اظهارات درست است. هم فدراسیون کشتی و هم دستگاه ورزش کشور در سال قبل از المپیک باید حمایت ویژه‌ای شوند و در درستی این خواسته رسول خادم ذره‌ای تردید وجود ندارد اما سوالی که الان مطرح می‌شود، این است که آیا واقعا دلیل ناکامی دو ساله کشتی ایران در کسب مدال طلا در مسابقات جهانی کم بودن بودجه بود؟ این فدراسیون در سال گذشته حدود 60 میلیارد برآورد هزینه داشته و امسال هم حدود 100 میلیارد تومان برآورد هزینه اعلام کرده است. بنابراین مشاهده می‌شود اگرچه بودجه دولتی نبوده و رسول و فدراسیونش حمایت مالی نشده‌اند اما این فدراسیون توانسته روی پای خودش بایستد و در آمد خوبی داشته باشد که این بخش، از نقاط قوت فدراسیون خادم محسوب می‌شود اما به این موضوع که دلیل نتیجه نگرفتن تیم ملی در آمریکا پول بوده، باید به دیده تردید نگاه کرد چراکه به نظر می‌رسد نتیجه مطلوب نگرفتن در بعضی از اوزان، بیشتر مربوط به تصمیماتی است که گرفته شده، نه مساله مالی. از سال‌های گذشته هم می‌توان مصداق آورد چراکه در سال‌های گذشته شاید به اندازه یک دهم همین میزان پول هم در فدراسیون وجود نداشت اما در مواقع حساس مثل المپیک یا جهانی موفقیت حاصل می‌شد؛ پس می‌توان گفت که عوامل دیگری جز پول هم در نتایج تیم‌های ملی موثرند.
2- رسول خادم در بخش دیگری از اظهارات خود می‌گوید که 6 کشتی‌گیر برای اولین بار راهی مسابقات جهانی شده‌اند که البته این نمی‌تواند نشان دهنده جوانگرایی باشد چرا که از جمع هشت کشتی‌گیر ایران در مسابقات جهانی 3 کشتی‌گیر 26 ساله، یک کشتی‌گیر 28 ساله، دو کشتی‌گیر 23 ساله و دو کشتی‌گیر هم 21 ساله بوده‌اند. تمامی این نفراتی هم که به مسابقات اعزام شده بودند در وزن خود بهترین بوده‌اند. اگر کمیل قاسمی به مسابقات جهانی اعزام نشد به دلیل نداشتن آمادگی بوده چرا که در انتخابی نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد و حتی در اردوها هم شرایط مطلوبی نداشت. اگر مسعود اسماعیل پور در وزن 65 کیلوگرم اعزام نشد به دلیل شکستش در انتخابی بود و البته به جای او کسی در این وزن اعزام شد که نایب قهرمان جهان در دوره گذشته بود که امسال برنز گرفت. وضعیت محمد حسین محمدیان هم به همین شکل بود که در انتخابی مغلوب عباس طحان شد و در واقع در تمامی اوزان بهترین‌های همان وزن اعزام شده‌اند.
علاوه براین باید به این نکته اشاره کرد که دو تن از قهرمانان مسابقات جهانی یعنی رشید سعدا... یف در وزن 86 کیلوگرم که متولد 1996 و 19 ساله است، از کشتی‌گیر 21 ساله تیم ایران که از جوان‌ترین کشتی‌گیران ایران در این مسابقات بود هم جوان‌تر است. کیل اسنایدر آمریکایی هم که در مسابقات جهانی در وزن 97 کیلوگرم قهرمان شد، متولد 1995 است و شش سال از کشتی‌گیر تیم ایران یعنی عباس طحان جوان‌تر است. به جز دو وزن در سایر اوزان کشتی‌گیرانی که قهرمان جهان شده‌اند یا با کشتی‌گیران ما هم سن بوده‌اند یا جوان‌تر که همین موضوع نشان می‌دهد نقطه ضعف تیم ایران جوانگرایی نبوده بلکه شاید یکی از نقاط قوت تیم ایران همین جوانگرایی بوده است.
3- خادم در بخش دیگری به نبود محمد بنا و استفاده از مربیانی که 50 هستند به جای مربی صد اشاره کرده است. البته به هیچ عنوان اعتقاد نداریم که احد پازاج و حسن بابک مربیان 50 هستند. با کدام کارنامه و عملکرد در 10 ساله گذشته این مربیان 50 شده‌اند؟ بارها به این نکته اشاره کردیم که اگر قرار نیست محمد بنا باشد، که شاید این حق طبیعی فدراسیون هم باشد، باید به جای او کسی انتخاب شود که توانایی اداره تیم را داشته باشد نه مربیانی که نزدیک به یک دهه خانه نشین بودند اما به یکباره سرمربی تیم ملی شدند. در ضمن، اینکه یک فدراسیون نمی‌تواند از بهترین مربی دنیا استفاده کند نشان دهنده ضعف این فدراسیون است.
چرا محمد بنا قهر کرد و رفت؟ آیا کسی در فدراسیون کشتی به دنبال جواب این سوال رفت و پاسخی هم برای آن پیدا کرد؟ وقتی تمامی اعضای شورای فنی و مدیر تیم‌های ملی کشتی فرنگی از سوی فدراسیون کشتی انتخاب می‌شوند و تمامی این نفرات هم به وضوح با محمد بنا، درست یا غلط دچار اختلاف نظر جدی هستند چگونه می‌توان توقع داشت که بنا بماند؟ شاید باید شرایط به گونه‌ای فراهم می‌شد که منجر به این تصمیم بنا نشود.
1- رییس فدراسیون کشتی ایران که خودش از قهرمانان و نام آوران این رشته است، در بخشی از اظهارات خود از کم بودن بودجه این فدراسیون گلایه کرد و گفت این فدراسیون فقط 10 درصد از بودجه خود را از دولت دریافت می‌کند. البته این اظهارات درست است. هم فدراسیون کشتی و هم دستگاه ورزش کشور در سال قبل از المپیک باید حمایت ویژه‌ای شوند و در درستی این خواسته رسول خادم ذره‌ای تردید وجود ندارد اما سوالی که الان مطرح می‌شود، این است که آیا واقعا دلیل ناکامی دو ساله کشتی ایران در کسب مدال طلا در مسابقات جهانی کم بودن بودجه بود؟ این فدراسیون در سال گذشته حدود 60 میلیارد برآورد هزینه داشته و امسال هم حدود 100 میلیارد تومان برآورد هزینه اعلام کرده است. بنابراین مشاهده می‌شود اگرچه بودجه دولتی نبوده و رسول و فدراسیونش حمایت مالی نشده‌اند اما این فدراسیون توانسته روی پای خودش بایستد و در آمد خوبی داشته باشد که این بخش، از نقاط قوت فدراسیون خادم محسوب می‌شود اما به این موضوع که دلیل نتیجه نگرفتن تیم ملی در آمریکا پول بوده، باید به دیده تردید نگاه کرد چراکه به نظر می‌رسد نتیجه مطلوب نگرفتن در بعضی از اوزان، بیشتر مربوط به تصمیماتی است که گرفته شده، نه مساله مالی. از سال‌های گذشته هم می‌توان مصداق آورد چراکه در سال‌های گذشته شاید به اندازه یک دهم همین میزان پول هم در فدراسیون وجود نداشت اما در مواقع حساس مثل المپیک یا جهانی موفقیت حاصل می‌شد؛ پس می‌توان گفت که عوامل دیگری جز پول هم در نتایج تیم‌های ملی موثرند.
2- رسول خادم در بخش دیگری از اظهارات خود می‌گوید که 6 کشتی‌گیر برای اولین بار راهی مسابقات جهانی شده‌اند که البته این نمی‌تواند نشان دهنده جوانگرایی باشد چرا که از جمع هشت کشتی‌گیر ایران در مسابقات جهانی 3 کشتی‌گیر 26 ساله، یک کشتی‌گیر 28 ساله، دو کشتی‌گیر 23 ساله و دو کشتی‌گیر هم 21 ساله بوده‌اند. تمامی این نفراتی هم که به مسابقات اعزام شده بودند در وزن خود بهترین بوده‌اند. اگر کمیل قاسمی به مسابقات جهانی اعزام نشد به دلیل نداشتن آمادگی بوده چرا که در انتخابی نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد و حتی در اردوها هم شرایط مطلوبی نداشت. اگر مسعود اسماعیل پور در وزن 65 کیلوگرم اعزام نشد به دلیل شکستش در انتخابی بود و البته به جای او کسی در این وزن اعزام شد که نایب قهرمان جهان در دوره گذشته بود که امسال برنز گرفت. وضعیت محمد حسین محمدیان هم به همین شکل بود که در انتخابی مغلوب عباس طحان شد و در واقع در تمامی اوزان بهترین‌های همان وزن اعزام شده‌اند.
علاوه براین باید به این نکته اشاره کرد که دو تن از قهرمانان مسابقات جهانی یعنی رشید سعدا... یف در وزن 86 کیلوگرم که متولد 1996 و 19 ساله است، از کشتی‌گیر 21 ساله تیم ایران که از جوان‌ترین کشتی‌گیران ایران در این مسابقات بود هم جوان‌تر است. کیل اسنایدر آمریکایی هم که در مسابقات جهانی در وزن 97 کیلوگرم قهرمان شد، متولد 1995 است و شش سال از کشتی‌گیر تیم ایران یعنی عباس طحان جوان‌تر است. به جز دو وزن در سایر اوزان کشتی‌گیرانی که قهرمان جهان شده‌اند یا با کشتی‌گیران ما هم سن بوده‌اند یا جوان‌تر که همین موضوع نشان می‌دهد نقطه ضعف تیم ایران جوانگرایی نبوده بلکه شاید یکی از نقاط قوت تیم ایران همین جوانگرایی بوده است.
3- خادم در بخش دیگری به نبود محمد بنا و استفاده از مربیانی که 50 هستند به جای مربی صد اشاره کرده است. البته به هیچ عنوان اعتقاد نداریم که احد پازاج و حسن بابک مربیان 50 هستند. با کدام کارنامه و عملکرد در 10 ساله گذشته این مربیان 50 شده‌اند؟ بارها به این نکته اشاره کردیم که اگر قرار نیست محمد بنا باشد، که شاید این حق طبیعی فدراسیون هم باشد، باید به جای او کسی انتخاب شود که توانایی اداره تیم را داشته باشد نه مربیانی که نزدیک به یک دهه خانه نشین بودند اما به یکباره سرمربی تیم ملی شدند. در ضمن، اینکه یک فدراسیون نمی‌تواند از بهترین مربی دنیا استفاده کند نشان دهنده ضعف این فدراسیون است.
چرا محمد بنا قهر کرد و رفت؟ آیا کسی در فدراسیون کشتی به دنبال جواب این سوال رفت و پاسخی هم برای آن پیدا کرد؟ وقتی تمامی اعضای شورای فنی و مدیر تیم‌های ملی کشتی فرنگی از سوی فدراسیون کشتی انتخاب می‌شوند و تمامی این نفرات هم به وضوح با محمد بنا، درست یا غلط دچار اختلاف نظر جدی هستند چگونه می‌توان توقع داشت که بنا بماند؟ شاید باید شرایط به گونه‌ای فراهم می‌شد که منجر به این تصمیم بنا نشود.
منبع: روزنامه ایران ورزشی
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
