زندگی در کوبانی سخت است اما بیش ازیک سوم مردم برگشته اند و با نبودن می جنگند. هرچند امروز هجمه دیگری برای از بین بردن این شهر شروع شده است که همان مهاجرت می باشد. داستان آیلان کردی نیز که اهل کوبانی بود برای همه روشن و عیان است. به نظر می رسد کوبانی باید حالا حالاها بجنگد ولی واقعیت این است که آنها سخت ترین مرحله را به پایان رساندند.
گروه بین الملل: دقیقا یک سال پیش بود که گروه تروریستی و تکفیری داعش تصمیم گرفت شهر کوبانی در شمال شرقی سوریه را که بر روی نقشه آن را به نام عین العرب می شناسیم هدف قرار دهد و این شهر را نیز اشغال کند.
به گزارش خبرنگار اعزامی بولتن نیوزبه مناطق جنگی، داعش برای رسیدن به این هدف از 50 تانک و زره پوش و 8 هزار نیروی انسانی خبره بهره گرفت تا بتواند این شهر را که یک موقعیت سوق الجیشی داشت اشغال نماید.شهر کوبانی در حقیقت به لحاظ جغرافیایی بین شهرهای جرابلس و تل ابیض قرار گرفته است که سال گذشته در کنترل داعش بودند.
داعش قصد داشت با رسیدن به کوبانی این نقطه را که تا قبل از این جبهه النصره و کنائب فاروق نیز کوشیده بودند آن را اشغال نمایند و یکی از مهمترین دروازه های مرزی سوریه با ترکیه را کنترل کند. داعش از مرز ترکیه به عنوان دروازه لجستیک بهره می برد و تردد و سلاح از دروازه های مرزی ترکیه صورت می گرفت.
تجربه گروههای قبلی مانند جبهه النصره و کتائب فاروق نشان داده بود که این شهر به راحتی تسلیم نخواهد شد. شهروندان این شهر کرد بوده و کردها بعد از بحران سوریه یکی از مهمترین سنگرهای مبارزه با تروریسم تکفیری بودند.
مشکل کوبانی این بود که هیچ نوع حمایتی نداشت و از سلاح و تجهیزات مناسب هم برخوردار نبود. داعش از این رو حملات خود را در سیزده برج نهم سال 2014 آغاز کرد و هر روز که می گذشت روستاهای زیادی را به کنترل خود در می آورد. مقاومتها نیز اگرچه وجود داشت اما در مقابل تانک و سلاحهای پیشرفته داعش کاری از پیش نمی بردند. در کمتر از 10 روز داعش به اطراف کوبانی رسید که اصطلاحا از آن به عنوان ریف کوبانی یاد می کنند. داعش برای کنترل این شهر زبده ترین نیروهای خود را آماده کرده بود و قبل از آن نیز اعلام کرده بودند جشن عید قربان را در کوبانی برگزار خواهند کرد.
داعش در کنار حملات خود از تاکتیک رسانه ای جدیدی استفاده می کرد و آن هم انتشار لحظه به لحظه پیشرویهایش در کوبانی در شبکه های اجتماعی بود. سلاحهای سنگین داعش کمک می کرد هر کجا را که نیروهای مقاومت مردمی مستقر شده بودند با گلوله توپ ویران کند. در کوبانی داعش بیش از 70 عملیات انتحاری انجام داد که درنتیجه آن اجساد هزاران داعشی زیر خروارها آواره باقی مانده است.
براساس سخنان مسئولین این منطقه داعش توانسته بود 70 درصد شهر را به کنترل خود دربیاورد. در این زمان حملات هوایی نیروهای بنام ائتلاف نیز شروع شده بود و هواپیماها شروع به بمباران شهر می کردند. در مورد تاثیر این بمبارانها بر شکست داعش سخنان متفاوتی گفته می شود عده ای آن را عامل شکست داعش می دانند اما مسئولین کوبانی می گویند حملات هوایی تاثیر چندانی بر روند پیشروی داعش نداشت، آنها می گویند: ما بارها از نیروهای ائتلاف می خواستیم که مواضع داعش را هدف قرار دهند اما آنها یک شبانه روز بعد که داعش مواضع خود را ترک کرده بود هدف قرار می داد . آنها در حقیقت در ظاهر هم پیمان بودند و مقاومت مردمی بود که اجازه نداد داعش در این شهر پیروز شود.
آنچه که در خصوص این مقاومت قابل توجه هست حضور 60 درصدی زنان در مقاومت می باشد که مردانه تر از همه در این شهر جنگیدند. حتی فرماندهی کل نیروها هم زن بود که توانسته بود نیروها را ساماندهی کند.
اکنون یک سال از آزادسازی کوبانی از دستان داعش تروریست می گذرد و نیروهای مقاومت تا فاصله 50 کیلومتری داعش را دور رانده اند اما شهر تلی از خاکستر است و نیازمند سالها تلاش برای عمران می باشد.
زندگی در کوبانی سخت است اما بیش ازیک سوم مردم برگشته اند و با نبودن می جنگند. هرچند امروز هجمه دیگری برای از بین بردن این شهر شروع شده است که همان مهاجرت می باشد. داستان آیلان کردی نیز که اهل کوبانی بود برای همه روشن و عیان است. به نظر می رسد کوبانی باید حالا حالاها بجنگد ولی واقعیت این است که آنها سخت ترین مرحله را به پایان رساندند.
انتهای پیام/
اینکه به هر قیمتی از کرد های سوریه حمایت کنیم را متوجه نیستم!
سیاست کشور دفاع از تمامیت ارضی سوریه و عراق هست چون مشخصا روحیه کرد های ایرانی تبار سوریه و عراق به هیچ وجه چیزی که شما میگید نیست و این رو همه میدونن!
مدافعان کرد کوبانی هم ترکیبی از PKK,pjakوسایرین هستند و افکار جدایی طلبشان معرف حضور ایرانی ها هست...