هجوم دوباره ریزگردها به کردستان

به گزارش بولتن نیوز ،اگرچه از ساعات اولیه طلوع خورشید گذشته بود، اما هنوز خورشید آن رمق را نداشت تا پرقدرت بر شهر بتابد در این لحظات می شد غبارهای ریز را در زیر این تابش لطیف و ضعیف به خوبی دید.
همه معنی این صحنه را شاید ندانند دست کم بسیاری از ساکنان این شهر که گرد و غبار را تا کنون به شکلی غلیظ تر دیده اند و عادت کرده اند ماسک های هرچند کم اثر و غیر استاندارد را در این شرایط بر صورت بزنند، نمی دانند گرد و غبار امروز با اینکه رنگ و روی کمتری دارد اما از آن گرد و غبار خطرناکتر است.
ساکنان این شهر که سال ها است با گرد و غبار آشنا شده اند و حتی کمی برای آنها عادی شده است، کمتر شدن رنگ و روی غبار، راحتتر می تواند آنها را گول بزند و گمان کنند هوا زیاد هم بد نیست!
کارشناسان ، گرد و غباری که امروز بر سر سنندج چمبره زده است را ریزگردهای PM 2.5 و یا ذرات ریز با قطر 2.5 میکروگرم بر مترمکعب و کوچکتر می دانند، ذراتی که تا عمق ریه های مردم می روند و برای مردم این شهر بسیار خطرناکتر از ذرات بالاتر از 10 میکروگرم است.
سال ها است که ریزگردها به کردستان و غرب کشور حمله می کنند اما انگار همچون یک جنگ واقعی، تاکتیک تغییر کرده است و مهاجمان تصمیم گرفته اند نامریی تر ولی خطرناکتر و موثرتر حمله کنند.
حال مناطقی که مورد هجوم قرار گرفته اند تا چه حد آمادگی دفاع از خود را دارند؟ اینگونه که پیداست غرب کشور به ویژه کردستان نظاره گری بیش در مقابل این هجوم نیست.
امروز که برای پرسش از نوع تهاجم و میزان گرد و غبار با اداره کل محیط زیست کردستان تماس گرفتم از خرابی دستگاه ایستگاه سنجش آلودگی هوای شهر سنندج خبر دادند.
دستگاه هایی که قرار است به ما بگویند مورد حمله قرار گرفته ایم هم از کار افتاده اند، درست شبیه این است که رادارها در مرز خاموش شوند و مرزبانان به خواب بروند.
همانطور که به تهاجم فرهنگی حساس شده ایم باید به تهاجم ریزگردها به خاک کشور هم حساس شویم تهاجمی که به صورت مستقیم سلامت، بهداشت و در نهایت جان ما را هدف قرار گرفته است.
'الصّحّة افضل النّعم؛ صحت و سلامتی از هر نعمت دیگری بهتر و ارزشمندتر است.' آیا چنین روایات و احادیثی کفایت نمی کند که ما به سلامت اهمیت بیشتری بدهیم؟
خداوند انسان را امانت دار جسم خود می داند، اما باید پرسید ما تا چه حد امانت دار درستی بوده ایم و اگر سلامت جسم خودمان برایمان اهمیتی ندارد چگونه در مقابل تهدید سلامت جامعه و فرزندان خود بی تفاوت هستیم