خرچنگ نارگیلی, جانداری که علاقه ی زیادی به خوردن نارگیل و گربه دارد

جای تعجب ندارد اگر فرزند شما برای اولین بار یک خرچنگ را به عنوان حیوان خانگی اش انتخاب کند. نگهداری از خرچنگ زحمت چندانی ندارد. همچنین خرچنگ ها بسیار بامزه هستند و از همه مهمتر اینکه حساسیت زا هم نیستند اما در انتخاب خرچنگ باید دقت کنید. مهم نیست کدام خرچنگ را انتخاب می کنید ولی حواستان به خرچنگ بیرگسلاترو باشد، چرا که هر کدام از پاهای وی به طول ۳ فوت هستند که می توانند از محفظه شیشه ای خود بالا رفته و به گربه خانگی تان حمله کنند.

به گزارش بولتن نیوز ، بیرگسلاترو بیشتر به نام خرچنگ نارگیلی و به عنوان بزرگترین جانور مفصل دار خاکی دنیا شناخته می شوند. همچنین به آنها خرچنگ غارتگر نیز گفته می شود، چرا که علاقه زیادی به دزدیدن نقره آلات، سکه و حتی ماهیتابه دارد.

خرچنگ نارگیلی جزایر مختلفی را در اقیانوس آرام و اقیانوس هند به عنوان زیست بوم انتخاب می کند و متاسفانه جمعیت آن در اکثر این مناطق به لطف انسان ها در معرض خطر جدی قرار دارد. بالغ شدنِ این موجود به نحو چشمگیری آهسته است، به طوریکه تقریبا ۱۲۰ سال طول می کشد تا به اندازه واقعی و کامل خود برسد.

اسکلت یا ساختار محکم خرچنگ نارگیلی به عنوان یک مفصل دار، در بیرون از بدن وی قرار دارد که با رشد وی پوشش استخوانی خود را از دست داده و پوشش بزرگتری برای خود دست و پا می کند. در واقع سالی یکبار به سوراخی ایمن خزیده و شروع به پوست اندازی می کند. بیرون آمدن از پوشش قدیمی امری آسیب زا و دشواراست بنابراین برای تسریع در رشدِ پوششِ زرهی جدید، اسکلت قبلی را مصرف می کند.

در واقع وی در بازیافت مواد بسیار خبره است، این مواد در اصل از محیط خاکی اطراف تامین شده است. خرچنگ نارگیلی قبل از مصرف کل پوسته، ابتدا برای خود زرهی نرم تهیه می کند تا فرصت انباشت مجدد کلسیم مورد نیاز و سایر املاح معدنی را به دست آورد.

خرچنگ نارگیلی برای مدت یک قرن همین روند پوست اندازی را تکرار می کند تا اینکه درست مثل یک ستاره رو به افول بزرگ و بزرگ تر می شود و در نهایت به دلیل ضعف جسمانی از بین می رود.

پوشش زرهی خرچنگ نارگیلی بسیار سنگین بوده و برای جابجا شدن در محسط های آبی از امواج آب کمک می گیرند اما بر روی خشکی، نیروی جاذبه نقش بسیار مهمی در نحوه حرکت و میزان وزن و سنگینی آنها ایفا می کند. خرچنگ های نارگیلی با محدودیت های مربوط به جاذبه زمین، وزن پوسته زرهی روبرو هستند و می توان گفت این مشکلات تا اندازه ی زیادی بر روی حرکت آنها در محیط های خشک تاثیرگذار بوده است. از طرفی هم منابع غذایی کمی در اطرافشان وجود دارد.

تغذیه این نوع از خرچنگ ها کار آسانی نیست، در واقع خرچنگ نارگیلی هرچه پیدا کند و یا قادر به ربودن آن باشد می خورد. غذای مورد علاقه وی میوه، سبزیجات، لاشه سایر موجودات نظیر پرندگان و سایر خرچنگ های نارگیلی است. حتی دیده شده وی خرچنگ های دیگر را شکار کرده و در کمین جوجه مرغ ها و بچه گربه ها می نشیند اما آنچه که آنها واقعا عاشق آن هستند، نارگیل است .فروکردن دندان به درون نارگیل و سرکشیدن آن کار هر کسی نیست. در واقع، باز کردن نارگیل کار دشواری است اما همانطور که می دانید خرچنگ نارگیلی مجهز به گیره یا چنگالی فوق العاده قوی است است. در واقع اگر یکی از خرچنگ های نارگیل شما را نیشگون بگیرد، برای سه ماه آن قسمت از بدن بی حس خواهد شد. البته آنها در شرایط عادی یک جنتلمن واقعی هستند و به هیچ وجه خصومتی با انسان ها ندارند مگر اینکه احساس خطر کنند.

آنها از چنگال های خود برای کنار زدن الیاف بیرونی نارگیل استفاده می کنند. این امر گاهی چندین روز طول می کشد که البته برای انجام این کار به مشارکت خرچنگ های بیشتری نیاز است. آنها از بلندترین پای خود برای ایجاد حفره ای در سوراخ های نارگیل استفاده می کنند، سپس به کمک چنگال ها پوسته بیرونی را از هم جدا می کنند. اگرچه این فرآیند مستلزم زحمت و تقلای زیادی است اما به زحمتش می ارزد.

در کل حدود نیمی از خرچنگ های نارگیلی در مناطق سرشار از نارگیل زندگی می کنند. در واقع این خرچنگ ها در مقایسه با همتایان خود که در مناطق بدون نارگیل زندگی می کنند، دارای جثه دو برابر بزرگتر هستند و این را مدیون کالری دریافتی از نارگیل هستند.

خرچنگ نارگیلی به کمک شامه فوق قوی خود غذای مورد نیاز خود را پیدا می کند. درست مثل یک حشره، از شاخک های خود برای تهیه آذوقه کمک می گیرند، اما در مقایسه با آنها از ادراک و توانایی های مغزی خود نیز بهره مند هستند.

رشد نورونی (مغز) در این خرچنگ ها در مقایسه با سایر خرچنگ ها حجیم تر و بزرگتر است که این روند مشابه با روند رشد بویایی حشرات است.

علیرغم اینکه زیست بوم اصلی بزرگترین مفصل دار جهان خشکی است ولی آنها زندگی خود را از دریا آغاز می کنند. بعد از جفتگیری بر روی خشکی، خرچنگ مادر تخم های بارور خود را به درون اقیانوس رها می کند که در آنها لارو ها به مدت یک ماه مستقر خواهند بود. سپس لاروها وارد مرحله جدیدی شده و اقدام به تصرف لاک حلزونی می کنند.

در این مرحله، خرچنگ نارگیلی موجودی است بسیار شبیه به خرچنگ معمولی که در همه جا دیده می شود. اما تفاوت آنها با سایر خرچنگ ها کم کم خودنمایی می کند. در حالیکه خرچنگ های دیگر همواره در درون پوشش زرهی خود زندگی کرده و بر سر انتخاب، همیشه آماده نزاع و رقابت هستند، خرچنگ های نارگیلی فقط به فکر شکم و غذا هستند. خرچنگ های نارگیلی بعد از استقرار بر روی خشکی، دیگر هیچگاه به دریا بر نمی گردند مگر برای تخم ریزی. دلیل اصلی این موضوع هم غرق شدگی عنوان می شود چون آنها با شرایط جسمی خاصی که دارند نمی توانند کنترل کاملی بر روی جابجایی خودشان در آب داشته باشند.

علیرغم اندام عالی، چنگال های بزرگ و پوشش زرهی راحت، خرچنگ نارگیلی اغلب احساس خطر می کند. آنها به مدت چندین میلیون سال بر روی جزیره هایی زندگی کرده اند که هیچ ردپایی از پستانداران مهاجم نبوده است، به همین دلیل بسیار پرجمعیت بودند اما این وضعیت با ورود انسان ها به جزایر و اضافه شدن آنها به زنجیره غذایی فرق کرده است.

"امروزه شاهد انقراض این موجودات هستیم. در اغلب جزیره هایی که این موجودات زندگی می کنند، خوک، انسان و سگ نیز زندگی می کند که همگی متاسفانه علاقه فراوانی به خرچنگ نارگیلی دارند”.

امروزه پیدا کردن یک خرچنگ نارگیلی عظیم الجثه به پدیده ای نادر تبدیل شده است. آنها به قدر کافی زنده نمی مانند تا به حداکثر رشد جسمی خود برسند.

بنابراین اگر شما علاقه فراوانی به خرچنگ دارید تا حد امکان نباید این موجود مهربانِ درشت هیکل را اذیت و یا شکار کنید. در این صورت هم مادر طبیعت و هم گربه خانگی تان سپاسگزارِ شما خواهند بود.