«سیری» همواره گوش می دهد؛ آیا باید نگران باشیم؟

آیفون های جدید ولی به یک ویژگی تازه و مرتبط با دستیار مجازی تجهیز شده اند؛ هر زمان که سیری را صدا کنید، می توانید دستورات خود را به او بدهید و یا پاسخ یک پرسش را از او طلب نمایید.

اکنون دیگر احضار کردن دستیار مجازی اپل برای کاربرانش، با گفتن عبارت «Hey Siri» صورت می گیرد. پیش از این ولی کاربر مجبور بود برای فراخوانی آن، انگشت خود را روی کلید «هوم» نگه دارد. (البته به جز زمانی که آیفون به شارژرش متصل می شد.)

شرکت ساکن کوپرتینو در واقع با این کار، تکنولوژی «استماع مجهول» را در آیفون خود به کار گرفته. این تکنولوژی پیش از این نیز البته در گجت هایی دیگر به کار گرفته شده و می تواند آیفون را پویا تر از پیش کند. نکته ای که وجود دارد اما، نگرانی هایی هستند که در خصوص قابلیت های شنیداری جدید سیری – آیفون مطرح می شوند. در واقع آیفون شما اکنون به شکل کامل در حال آنالیز کردن صدای اطراف خود است؛ مسئله ای که در نگاه اول می تواند نگران کننده باشد. حال سوال اصلی این است که آیا باید نگران بود؟ در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

همانطور که گفتیم، پیش از این نیز برخی گجت ها از تکنولوژی یاد شده بهره گیری کرده اند اما تا کنون سوالات بی پاسخ بسیاری پیرامون آنها وجود داشته. سوالاتی نظیر اینکه چنین محصولاتی، چگونه از دیتای ذخیره شده‌ی خود بهره گیری می کنند و این داده ها توسط چه افرادی قابل دسترسی هستند؟

«بروس اشنایر»، یکی از اعضای ارشد مرکز اینترنت و جامعه «برکمن» که زیر نظر دانشگاه هاروارد فعالیت دارد، به Business Insider می گوید:‌ «توافقاتی که کاربران با شرکت های بزرگ انجام می دهند و اجازه هایی که به آنها می دهند، بسیار وسیع هستند و همین موضوع باعث نگرانی شدیدی می شود.» [منظور او در واقع با همان کلید های Agree است که در ابتدای کار با یک گجت، به سرعت آنها را بدون مطالعه توافقنامه کاربری می فشارید.]

سیری اما اولین دستیار صوتی یا محصول – سرویس نیست که از این تکنولوژی استفاده می کند و پیش از این، شاهد حضور اسپیکرهای Echo از آمازون بوده ایم که هم نقش یک اسپیکر را بازی می کنند و هم وظیفه یک دستیار دیجیتالی صوتی را ایفا می نمایند. شما می توانید هر زمان که سوالی داشتید، به شکلی طبیعی از این اسپیکرها سوال خود را بپرسید و جواب را دریافت کنید.

اسپیکر «اکو» از آمازون

در گجت هایی که همواره صدای اطراف خود را مورد آنالیز قرار می دهند، با فشردن یک کلید یا گفتن کلمه «بیدار باش» (که از پیش تعیین شده – یا از طرف شما یا از طرف سازنده) می توانید به سرویس یا دستیار دیجیتالی بفهمانید که زمان گوش دادن، فرا رسیده است. پس از دریافت دستور یا پرسش شما، زمان آن می رسد که دستیار دیجیتالی، گفته های شما را به فضای ابری خود منتقل کرده و پاسخی را دریافت نماید و آن را نیز به شما ارائه کند.

تلفن هوشمند Moto X از موتورولا نیز یک مثال دیگر برای این تکنولوژی همیشه بیدار است؛ این موبایل به راحتی شما را قادر می سازد تا بدون فشردن هیچ کلیدی و صرفا با گفتن عبارت مخصوص، به سرویس Google Now دسترسی پیدا کنید. سامسونگ را نیز نباید فراموش کرد که در ابتدای سال جاری، برای استفاده نامناسب از همین تکنولوژی در تلویزیون های هوشمندش، مورد سرزنش قرار گرفت.

نکته دیگر این است که در هر کدام از محصولات، شما به راحتی می توانید تمام این ویژگی ها را غیر فعال نمایید. اما «مارک روتنبرگ»، یکی از پژوهشگران در زمینه امنیت، باور دارد همچنان جای نگرانی وجود خواهد داشت چرا که شما در ابتدای کار، با قوانین استفاده از این گجت ها، آنگونه که سازنده تمایل داشته توافق کرده اید. وی شکایت خود در مورد مشکلی که در تلویزیون های سامسونگ وجود داشت را به کمیسیون تجارت فدرال برد.

او در زمینه حریم خصوصی کاربران، پس از غیر فعال کردن این قابلیت می گوید:‌ «نباید حجم بسیار زیادی از قوانین و شروط استفاده از یک گجت را بر سر کاربران آوار کرد. با چنین وضعیتی، کاربر به جایی می رسد که بگوید: "مهم نیست، ریسک این مشکلات را درک می کنم.” حتی اگر یک کاربر با این شرایط توافق کند و رضایت خود را اعلام نماید، از کجا معلوم سایر افرادی که در آن خانه زندگی می کنند از شرایط آن گجت اطلاع داشته و با آن مشکلی نداشته باشند؟»

عبارات کلیدی

نکته اساسی اینجاست که چنین گجت هایی که در انتظار فرمان شما هستند، تا زمانی که یک عبارت کلیدی را به زبان نیاورید، به اطراف خود توجه نمی کنند. در این میان حتی گوگل و آمازون این امکان را برای کاربران خود مهیا می کنند که تاریخچه پرسش های صوتی خود را مشاهده کرده و در صورت لزوم، هر یک از آنها را حذف کنند.

آقای «اشنایر» البته همچنان راضی نمی شود و عقیده دارد که یک گجت، برای شنیدن عبارت های کلیدی، نیاز به گوش دادن به محیط اطراف خود دارد: «چطور می شود که یک گجت صرفا یک کلمه کلیدی را شناسایی کند و به گفته های دیگر گوش ندهد و از کجا معلوم بعدا چه اتفاقاتی برای این داده ها می افتد؟»

به نظر می رسد که آقای «روتنبرگ» نیز نظر مشابهی دارد؛ وی می گوید: «ما مخالف تکنولوژی های جدید و تغییر نحوه تعامل کاربران با ابزارهای الکتریکیشان نیستیم، ما صرفا به پایش شدن مرموز آنها در خانه هایشان اعتراض می کنیم. این در واقع مشکل همه دستگاه های اینچنینی است که به شکل همیشگی به اینترنت متصل هستند.»

«اشنایر» می گوید چنین نگرانی هایی تا زمان تکامل دستیارهای صوتی و محصولات مرتبط با اینترنت، همواره ادامه خواهند داشت و به نظر می رسد گجت های ما، این روزها بیشتر از هر شخص دیگری به کارها و گفته هایمان دسترسی دارند: «موبایل، اطلاعات بسیار زیادی در مورد کاربرش دارد؛ اینکه چه موقع می خوابد، چه زمانی بیدار می شود و… کاربر اما باوری ساده دارد و از زنگ خوردن آن، وقتی که کسی با او تماس می گیرد، خوشنود می شود.»