احترام ویژه بازیکنان ژاپنی به عکاسان

به گزارش بولتن نیوز؛ شرایط بحرانی افغانستان باعث شده بود تا این کشور ایران را به عنوان میزبان انتخابی جام جهانی روسیه معرفی کند و در استادیوم آزادی به مصاف ژاپن برود. در این میان نظم و انضباط رسانه ای های ژاپنی باعث تعجب همتایان ایرانی شان شده است.

فرشاد عباسی، یکی از قدیمی ترین عکاسان ورزشی ایران است که در روز بازی افغانستان و ژاپن در استادیوم آزادی حاضر بود و یادداشتی به تفاوت بین نحوه پوشش تصویری عکاسان ژاپنی و ایرانی پرداخته است. شاید مرور حرف های این عکاس باتجربه برای شما هم جالب باشد.

" دیروز برای من فقط عکاسی کردن از بازی این دوتیم نبود، در حقیقت کلاس عکاسی و نظم و انضباط در حد بسیار حرفه ای برگزار شد،برای من و امثال من که عمری با بدنه های نگاتیو و فرسوده یا هم اکنون که نسل دوربین های جدید دیجیتال در راه است مجبوریم با دوربینهای قدیمی و از رده خارج عکاسی کنیم ،با1 بدنه و نهایت 2 عدد لنز که حین برنامه باید تعویض کنیم تا عکس مناسب را شکار کنیم . به این نکته اشاره کنم که در این رقابت بیشتر عکاسان ایرانی با لوازم شخصی و بدون امکانات روز مشغول کار هستند برای تجهیز شدن هیچ حمایتی نمی شوند.

روز گذشته عکاس ها اخرین تکنولوژی عکاسی را به همراه خود برای پوشش این بازی آورده بودند که هر بیننده ای فکر میکرد فینال جام جهانی فوتبال در حال برگزاری است! حدود 50 نفر عکاس کاملا مجهز که اکثر انها با سه دوربین همزمان عکاسی می کردند. یک دوربین مستر که لنز بلند 400 یا 300 با دیافراگم 2.8 یک دوربین کنار دست عکاس با لنز 70.200 روی زمین و یک بدنه با لنز واید پشت تور دروازه...

تمام این بدنه ها با ریموت به هم متصل بود و از طریق کابل یو اس بی عکس های انتخاب شده توسط عکاس، مستقیم وارد لپ تاب می شد و در ادامه از طریق دستگاه فرستنده ماهواره ای کوچکی که از قبل جهت یابی شده بود ارسال می کردند.

از نظم و اخلاق تیم عکاسان ژاپنی بگویم، روز قبل مسابقه برای تمرین تیم ژاپن به ورزشگاه دستگردی در شهرک اکباتان رفتیم تیم خبرنگاران و عکاسان نیم ساعت زودتر از بازیکنان به استادیوم رسیدن، پس از مشاهده خودروی اسکورت پلیس که تیم فوتبال ژاپن را همراهی میکرد عکاسان بصورت خود جوش در یک صف منظم کنار هم قرار گرفتن و منتظر پیاده شدن بازیکنان بودند. بازیکنان هم انگار از قبل تمام مراحل را تمرین کرده باشند با یک صف منظم ساک به دست و سربالا از اتوبوس پیاده و راهی رختکن شدن که این رفتارموجب شد عکسهای زیبا و بدون نقص گرفته شود.

بعد از آن از راه پله کنار زمین وارد پیست کنار چمن شدند اما نکته جالب اینکه یکی از دستیاران مربی ژاپن قبل از ورود ما با موانع پلاستیکی زرد رنگ کوچکی راه را برای ما مشخص کرده بود وما نباید از مسیر خود خارج می شدیم.

دیروز همزمان با بازی ژاپن و افغانستان بازی تیم ملی فوتبال کشورمان با هندوستان در همین چهار چوب را شاهد بودیم بازی که تا 24 ساعت بعد از آن هنوز هیچ عکسی از آن منتشر نشده و تمام رسانه های داخل مجبور به استفاده از عکس ارشیوی بازی ایران مقابل گووام شدند.متاسفانه مسئولان رسانه ای و ورزشی ما از ظرفیت های موجود در بدنه مطبوعات و عکاسی خبری و ورزشی ایرانی به درستی استفاده نمی کنند

امیدوارم که مسئولین رسانه و ورزشی به این نکته توجه داشته باشند که گاهی عکسی دنیا را تکان می دهد.