سلنیوم را چقدر می شناسید؟

همه چیز درباره ماده معدنی سلنیوم

به گزارش بولتن نیوزسلنیوم یکی ازاملاح معدنی ضروری برای تامین سلامتی است ولی نیاز بدن به آن بسیار اندک است. سلنیوم با پروتئین ها ترکیب می شود و تولید موادی به نام سلنوپروتئین می کند که از آنزیمهای آنتی اکسیدانی مهم است. خواص آنتی اکسیدانی سلنوپروتئین ها به پیشگیری از تخریب سلولی ناشی از رادیکالهای آزاد کمک می کند. رادیکالهای آزاد محصولات فرعی متابولیسم اکسیژن هستند که ممکن است در پیشرفت بیمارهای مزمن مانند سرطان و بیماری قلبی سهیم باشند. 

منابع غذایی سلنیوم

در بیشتر کشورهای دنیا غذاهای گیاهی منابع غذایی عمده سلنیوم هستند. محتوای سلنیوم غذاها به محتوای سلنیوم خاکی که گیاه در آن رشد می کند، بستگی دارد. کمبود سلنیوم اغلب در نواحی که سلنیوم خاک پایین است، وجود دارد. این ماده در بعضی از انواع گوشت و غذاهای دریایی یافت می شود. حیواناتی که از گیاهان پرورش یافته در مناطق غنی از سلنیوم استفاده می کنند، سطح سلنیوم گوشتشان بالاتر است. بطور کلی منابع غذایی سلنیوم شامل: مغزها و خشکبار، ماهی تن، گوشت گوساله، بوقلمون، مرغ، مخمر آبجو، سبوس گندم، تخمه آفتابگردان، سیر، دانه ها، گردو، کشمش، امعاء واحشاء مانند جگر، قلوه و انوع ماهی های آب شور و شیرین است.

سلنیوم و سرطان

تحقیقات بیانگر میزان کمتر مرگ و میر ناشی از سرطان ها شامل: ریه ، کولورکتال و پروستات در بین افرادی است که دریافت و سطح سلنیوم خون آنها بالاتر است. به علاوه بروز سرطان پوست غیر ملانوم بطور قابل ملاحظه ای در نواحی که خاک فقیر از سلنیوم است، بیش از نواحی دیگر است. به نظر میرسد سلنیوم از 2 طریق بر سرطان اثر می گذارد؛ یکی به عنوان آنتی اکسیدان، بدین ترتیب که سلنیوم به محافظت بدن از اثرات مخرب رادیکالهای آزاد کمک می کند و دیگر اینکه رشد تومور را کاهش می دهد و یا آن را متوقف می کند. برخی از محصولات ناشی از تجزیه سلنیوم از طریق افزایش فعالیت سلولهای ایمنی و مهار تکامل و پیشرفت عروق خونی تومور از رشد آن جلوگیری می کند.

سلنیوم و آرتریت

تحقیقات بیانگر این است که کاهش سطوح سلنیوم خون در آرتریت روماتوئید (بیماری مزمنی که باعث درد، سفتی و سختی، تورم و کاهش عملکرد مفاصل می شود)، نقش دارد. به علاوه بعضی از افرادی که دچار التهاب مفاصل هستند، مقدار کمی سلنیوم دریافت می کنند. بدن به طور طبیعی رادیکالهای آزاد را تولید می کند تا به از بین بردن اندام ها و بافت های خراب شده، کمک کند اما این مواد می تواند به بافت سالم هم ضرر برساند. سلنیوم به عنوان آنتی اکسیدان ممکن است به رهایی از علائم آرتریت از طریق کنترل سطوح رادیکالهای آزاد کمک کند.

سلنیوم و ایدز

سوء جذب ناشی از HIV/AIDS می تواند باعث تخلیه سطوح تعداد زیادی از مواد مغذی شامل سلنیوم شود. کمبود سلنیوم باکاهش سلولهای ایمنی، افزایش پیشرفت بیماری و خطر بالای مرگ در جمعیت مبتلابه ایدز ارتباط دارد. ایدز به تدریج باعث تخریب سیستم ایمنی می شود و استرس اکسیداتیو در تخریب بیشتر سلولهای ایمنی دخیل است. مواد مغذی آنتی اکسیدانی مانند سلنیوم به محافظت سلول در برابر استرس اکسیداتیو کمک می کند، بنابراین بالقوه می تواند پیشرفت بیماری را کند کند. از طرفی سلنیوم ممکن است برای تکثیر ویروس HIV مورد نیاز باشد که باعث کاهش و تخلیه سطوح سلنیوم می شود.