این هتل را خلاف استانداردها دیزاین کردند

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرنگار گردشگری ایسنا، طراح دکور «هتل توچال» یک بانوی ایرانی بوده و تمام 30 اتاق این هتل را دیزاین کرده است. در اتاق‌ها از روتختی‌ها و پرده‌های چهارخانه با رنگ‌های گرم استفاده شده است، فرش‌ها دست‌بافت هستند، میزهای مطالعه‌ای که در اتاق‌ها وجود دارند سبک میزهایی هستند که در کارتون «بابا لنگ دراز» و در اتاق جودی اَبوت دیده می‌شدند.

لوسترها و حفاظ‌های راه پله‌ همجوشی فلز است که با شاخ‌های مصنوعی حیوانات ترکیب شده‌اند. روی دیوارها هم تابلوهایی از کاشی‌های لعابدار با رنگ فیروزه‌ای کار شده است.

مدیر این هتل به خبرنگار ایسنا می‌گوید: ساختار هتل کوهستانی است. مبلمان چوبی استفاده شده ایتالیایی و فرش‌ها هم دست بافته‌ عشایر قشقایی هستند. مبلمانی که در این هتل وجود دارد، مربوط به دهه 70 یکی از هتل‌های بنیاد مستضعفان بوده که بعد از بازسازی برای استفاده دوباره به این هتل آورده شد، زیرا منابع ما واقعا محدود است. از طرفی به دلیل سطح زمین و آب و هوای کوهستانی نمی‌توانیم از هر مبلمانی در این هتل استفاده کنیم، مبلمان معمولی خیلی زود از بین می‌رود، کما اینکه 30 درصد مبلمان‌مان در اینجا از بین رفته است.

شهرام فشمی ادامه می‌دهد: من شاخ‌هایی که در دیزاین هتل استفاده شده است را نمی‌پسندم، اما طراح دکور تصورش از هتل کوهستانی این بوده و احتمالا فکر می‌کرده است کسانی که در این هتل اقامت می‌کنند برای شکار هم می‌آیند. من فکر می‌کنم باید بیشتر از اِلمان‌های ورزشی در طراحی آن استفاده می‌شد.

هتل توچال

او می‌افزاید: تصمیم داریم در تعمیرات جدید هتل دکور آن را هم عوض کنیم. محیط اتاق‌های ما باید استاندارد هتلداری باشد. من استانداردها را کمی شکستم، چون معتقدم ملحفه‌های هتل باید سفید باشند، البته بسیاری از هتل‌ها هستند که کلا سنتی هستند؛ چون برای این کار ساخته شده‌اند، اما چون اینجا با شرایط سختی مواجه هستیم و بیشتر روزهای سال برف داریم، مجبوریم یک سری از استاندارها را بشکنیم و از رنگ‌های گرم استفاده کنیم و قرار است این سبک دیزاین را هم ادامه دهیم.

مدیر این هتل بیان می‌کند: تصمیم داشتم اتاق‌ها را به دو بخش مدرن - کلاسیک و بخش دیگر را با توجه به فضای کوهستان دیزاین کنم، اما نمی‌توانم مبلمان اینجا را کاملا مدرن یا کاملا سنتی کنم، بنابراین تلفیقی از هر دو را به کار برده‌ایم.

فشمی ادامه می‌دهد: در صنعت هتلداری باید هر 5 سال یک‌بار دکوراسیون آن عوض شود. ممکن است مبلمانی بعد از 5 سال استفاده در هتل‌های شهرستان‌ها هم استفاده شوند. گاهی اوقات که دیزاین هتل‌ها تغییر می‌کند، مثلا تلویزیون اضافی می‌آورند اما آنها را دور نمی‌ریزند، مازاد هم نیست که بتوانند در مزایده بفروشند؛ بنابراین از آن در بخش‌های دیگری استفاده می‌کنند.

او اظهار می‌کند: امیدوارم در طراحی جدید بیشتر بتوانیم از اِلمان‌های سنتی و ایرانی استفاده کنیم، البته باید شرایط تامین آن در بازار و بودجه‌ای که در اختیارمان می‌گذارند را هم داشته باشیم. من خیلی دلم می‌خواهد فرش‌های نفیس ایرانی برای هتل بخرم و روی دیوار قرار بدهم تا گردشگران خارجی که وارد هتل می‌شوند با هنرهای ایرانی بیشتر آشنا شوند.

یکی از تابلوها که شاخ آن را گردشگران شکسته‌اند

وی اضافه می‌کند: البته روکوبی یک‌سری از مبل‌ها را تغییر داده‌ایم، اما برخی دیگر حدود 10 الی 14 سال است که همچنان کار می‌کنند. البته فرهنگ استفاده از این امکانات هم بسیار مهم است. ما مسافران جوانی داشتیم که روی تخت‌ها بالا و پایین می‌پریدند یا داخل اتاق‌هایشان به شکل قاچاقی قلیان می‌برند و فرش یا روتختی‌ها را می‌سوزانند.

این مدیر هتل در پاسخ به اینکه مگر اتاق‌ها را در حین تخلیه چک نمی‌کنید تا خسارت مربوط را دریافت کنید؟ می‌گوید: ما قبل از تحویل، اتاق‌ها را چک می‌کنیم، اما مبلغی به عنوان خسارت دریافت نمی‌کنیم و آن مسافر را به پایین کوه معرفی می‌کنیم و اینکه مسئولان در پایین کوه تا چه اندازه به این موضوع رسیدگی می‌کنند را نمی‌دانم. ما نمی‌توانیم با مردم جر و بحث کنیم. بسیاری از تابلوها به وسیله چوب اسکی گردشگرانی که در هتل اقامت داشته‌اند شکسته یا آسیب دیده‌اند.

فشمی بیان می‌کند: ما حتی برای دریافت هزینه‌هایی که از مینی‌بار استفاده کرده‌اند به مشکل برمی‌خوریم، چون مبلغ آن را پرداخت نمی‌کنند چون فکر می‌کنند با پولی که برای بلیت تله‌کابین پرداخت کرده‌اند و بالا آمده‌اند، می‌توانند از همه خدمات استفاده کنند. بارها داخل کابین‌ها را تعمیر کرده‌اند اما باز هم مردم خاطراتشان را روی آن می‌نویسند. در حالی که مردم هیچ کجای دنیا این کار را انجام نمی‌دهند.