شاید تشریفات برگزاری فستیوال ها و جشنواره ها جایگاه خود را در دنیا پیدا کرده باشند اما در کشور ما به خاطر نبود رویدادهای هنر سوم (تئاتر، سینما، فشن) این موضوع تا امروز در سایه غربت به سر برده است. البته گذر زمان بالاخره فرصت حضور را برای ما جماعت هنردوست ایران زمین نیز فراهم کرد. یکی از این رویدادهای پرمخاطب رویدادهای سینمایی است که در داخل کشور جشنواره های «فجر» و «حافظ» سکان دار این ایونت ها هستند و در خارج از کشور هم فستیوال های بزرگ و معتبری همچون اسکار و کن که در سال های گذشته کاروان هنری سینمای ایران حضور موفقی در آنها داشته اند.
امسال نیز هنرمندان ایرانی کارنامه هنری خود را در جشنواره کن با فیلم «ناهید» محک زدند. در این جا قصد داریم طریق پوشش بازیگران حاضر در کن 2015 را بررسی کنیم تا به یک اصل در فشن پی ببریم.
پوشش هایی که منحصر به مراسم و فستیوال های رسمی هستند، معمولا به دو گونه اتفاق می افتند. در حالت اول خود بازیگر لایف استایل خاص خودش را با پوشش خود به نمایش می گذارد. اما در حالت دوم طراح لباس و یا یک موسسه فشن، لباس مراسم را براساس فیزیک بازیگر طراحی کرده و دوخت را انجام می دهند تا در روز مراسم بازیگر با دلگرمی به این که پوشش خود را از یک متخصص الهام گرفته در رویداد حضور پیدا کند.
اما با توجه به شکوفایی صنعت مد در ایران باید اصول اولیه این حوزه به طور صحیح اعمال شود. در این زمینه می توان به شناخت روان شناسی رنگ ها و استفاده صحیح آن در پوشش اشاره داشت. می توان گفت رعایت بهداشت روانی و رعایت خط قرمزهای این صنعت در ایران حائز اهمیت است. اما در جشنواره کن امسال این آیتم ها به طور جدی لحاظ نشده و حضور بازیگران ایرانی به هویت و پوشش ایرانی جلا نبخشیده است.
در مورد شخصیت های مهم و سلبریتی ها، اولین نکته ای که به چشم بیننده می آید نوع پوشش آنهاست و حتی پیش از آن که کلام شنیده شود این لباس است که به چشم می آید. بنابراین لازم است هنرمندان ایرانی بیشترین توجه را به این نکته داشته باشند و پوشش خودشان را براساس فرهنگ ایرانی ارتقاء ببخشند. صنعت مد در ایران یک صنعت قدیمی است به طوری که این صنعت از دوره قاجار در ایران روند پیدایش خود را طی کرده و هم اکنون به جایگاهی مهم دست یافته است.
پس نادیده گرفتن آن به معنی نشاختن این صنعت در کشور ایران تلقی می شود. از اینها گذشته، بحث لایو- مدل نیز در اینجا مطرح می شود که یک شخص چگونه می تواند از طریق بازی با اعضای بدن خود (ایستادن، راه رفتن، نشستن، حرکات دست و...) محصول و برندی را که به تن کرده است به بهترین نحو و زیباتر به بیننده نشان دهد. لایو- مدل یا همان مدلینگ ترویجی در دنیا جریان ساز بوده و به رشد فرهنگ اقتصادی کشورها کمک کرده است. امید است که این صنعت با یادگیری صحیح در کشورمان و با حمایت مسئولان پیشرفت کرده و هنرمندان با رعایت درست آن به الگویی مناسب برای دیگران بدل شوند.
شاید پوشش کلاسیک با کات موی خاص و فشن ترکیبی عجیب برای این بازیگر رقم زده باشد. این بازیگر در ردکارپت کن 2015، با دو پوشش ظاهر شد. پوشش اول از یک لایف استایل فشن و دارای المان های اگزجره مد تشکیل می شد که از فرم های پوششی مثل کمربندشال و یقه اسکی در آن استفاده شده بود، و پوشش دوم را یک پوشش کلاسیک تشکیل می داد.
شاید این پارادوکس ظاهری با آنکادر کردن ریش صورت کمتر به چشم می خورد. قابل ذکر است که این بازیگر در ردکارپت کن، حرکتی نو در باب هنر فشن داشته و برای ما ایرانیان این حرکتی رو به جلو در این صنعت خواهدبود. اما باید توجه داشت که هنر آراستن مو و آرایشگری با طراحی لباس مکمل یکدیگر هستند و ممکن است با در نظر نگرفتن هارمونی این دو هنر هر یک به دیگری ضربه بزند.
این بازیگر با انتخاب های کلاسیک اش پوششی موجه داشت و البته کمتر خود را نسبت به همتایش مورد محک و قضاوت قرار داد. اگرچه با توجه به سابقه فعالیت این بازیگر به عنوان فتو-مدل برای برند داخلی پوشاک، شاید از پوشش او انتظار بیشتری می رفت. در این ردکارپت، نوع بستن پاپیون برای بازیگران نکاتی مانند دوبل ایستادن پاپیون و ناموزون بودن را به همراه داشت.
همان طور که می دانید برد پیت پیش از ورود به عالم بازیگری به عنوان مدل در شوهای زنده مشغول به کار بوده است. حتی در این عکس از طرز راه رفتن، حرکات انگشت و حرکات موزون دست و پای او می توان به این نتیجه رسید که این بازیگر 52ساله همچنان در دنیای فشن حرف هایی برای گفتن دارد. در این جا استایل او را با موهای بلند و صاف شده می بینیم که تا حدود زیادی به چهره سینمایی او کمک می کند. ضمن این که کت و شلوار کلاسیک همراه با شال کمر، تیپی متفاوت از او در جشنواره کن امسال به نمایش گذاشته بود.
کت و شلوار یقه آرشال این بازیگر همراه با پیراهن کلاسیک بدون پاپیون و کراوات، استایلی متفاوت را برای او ایجاد کرده، اما بهتر این بود که با گذاشتن فقط یک دست در جیب شلوارش به ایستادن خود جلا می بخشید. به عنوان یک ایراد دیگر در مورد این بازیگر می توان به رعایت نکردن زیبایی موها اشاره کرد.
استایل ایستادن این بازیگر بسیار ضعیف است. ضمن این که با ست کردن نادرست لباسش نشان می دهد که از دنیا مد چیز زیادی نمی داند. باز گذاشتن زیاد پاها و قرار دادن دو دست در جیب استایل او را به هم ریخته است. اما در کنار تمام این نکات منفی، اگر بخواهیم به یک نکته مثبت در مورد جیمز فرانکو اشاره کنیم باید گفت او می داند چه استیل مویی به چهره اش می آید.
نحوه ظاهرشدن هنرمندان در این نوع رویدادها نشانگر رویکرد و دیدگاه آنها نسبت به آن رویداد هنری نیز هست. وودی آلن که علاقه ای به ظاهر شدن در مراسم و ردکارپت اسکار ندارند در کن 2015 با ظاهری کلاسیک و پارچه ای فاخر به روی فرش قرمز آمد.
این بازیگر به این اصل مهم در فشن که نوع ریش و مدل مو ارتباطی موثر با نحوه لباس پوشیدن دارد توجه داشته و لایف استایل خود را با ظاهری کلاسیک و نوع اصلاح صورت مشخص (پروفسوری) به نمایش گذاشته بود.
این بازیگر با استایل موهای کلاسیک و ته ریش متناسب با این موها توانسته جلوه زیبایی به صورت خود ببخشد. ظاهری کلاسیک همراه بازی دست درست در این عکس او نمایان گر همه چیز هست. اما بهتر آن بود که با کشیدن بیشتر مچ دستش از زیر لباس می توانست ساعت خود را بهتر به مخاطب نشان دهد.
در مورد پوشش این بازیگر می توانیم به نامتقارن بودن پاپیون همراه با کتی که جلوه زیبایی به تن او ندارد اشاره کنیم. حالت پاهای او و همچنین حالت گذاشتن دست ها بر روی پا ایراد دارد. حتی می توان به این نکته اشاره کرد که این بازیگر استایل مناسب موی خود را نمی داند و نکته بدتر این که اکت و میمیک صورت او مقابل دوربین بسیار ضعیف است.
در پایان می توان به این نکته اشاره کرد، بازیگرانی که علم بازیگری و صنعت مدلینگ را با هم دارند به هنگام ایستادن و عکاسی از آنها در این فستیوال ها عکس هایی موفق تر ارائه می دهند.
منبع : مجله دیده بان
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com