جاسم کرار که فصل گذشته هم دم به ساعت مسائل مالی را بهانه میکرد، با وجود دریافت مطالباتش از استقلال و گرفتن پولش زودتر از بقیه، باز هم در تمرین غیبت داشت.
به گزارش بولتن نیوز، اينجا را با بهرام افشارزاده مديرعامل باشگاه استقلال موافقيم كه كرار عوض نميشود. از ابتدا هم قرار نبود اين بازيكن سر به راه شود. كرار بازيكني است ناآرام و تا حدودي جسور كه ميداند و ياد گرفته است چگونه باشگاه را با ادا و اطوارهاي خاص خود سر كار بگذارد.
كرار ميداند چگونه با اين كارها و قهرها، توجه و تمركز ديگران را به خود معطوف كند. كرار، كرار است؛ يك عراقي پرحاشيه كه نظم يك تيم را بر هم ميزند.
اولين نفر، حنيف عمرانزاده بود كه با صحبتهاي خود در رختكن از اين مسئله ابراز نارضايتي كرد. شايد حق را بايد به بقيه بازيكنان هم داد، چرا كه توقع دارند به آنها هم توجه شود؛ لااقل به اندازه نصف جاسم كرار!
در هر حال افشارزاده بايد چه ميكرد؟ اگر اجازه نميداد قرارداد كرار تمديد شود يا اين بازيكن بماند، دو فرداي ديگر همه كاسه و كوزهها را سر او ميشكستند. آن وقت ميگفتند چون مديرعامل باشگاه، كرار را نخريد، ما اين نتايج را گرفتيم. حالا هم كه او را نگه داشته، باز داستانهاي كرار تمامي ندارد.
جاسم كرار هم چون ميداند قحطي هافبك وسط در استقلال موج ميزند، مدام خودش را تافته جدابافته ميداند. استقلال هنوز هفته اول ليگ را به صورت تمام و كمال رد نكرده كه دوباره بايد ناز كرار را بكشد. راستي در تاريخ و قدمت اين باشگاه قديمي و پرافتخار ناز چند بازيكن را اينقدر كشيدهاند؟
بعيد ميدانيم حتي در دوران اوج ناصر حجازي و در شرايطي كه همه ميدانستند او واقعاً يك تافته جدابافته است، مديران وقت استقلال اين همه ناز حجازي را خريده باشند.
خلاصه چارهاي نيست. با كرار بايد ظاهراً ادامه داد. بايد او را تحمل كرد. وقتي بازار كساد است، وقتي بازيكن نداري، وقتي هافبك وسط نداري، بايد مدام به جاسم كرار بگويي چشم، پول تو را امروز و فردا ميدهيم. بقيه چيزها هم ديگر مهم نيست.
مهم نيست ساير بازيكنان اين اداها را ميبينند و زير لب غر ميزنند. كرار در نوع خودش يك پديده است؛ هم به تيم كمك ميكند، هم اينجوري ميزند و همه چيز را خراب ميكند. پس لابد بايد تحملش كرد!